Η «Ζωή τεχνητώς κεχρωσμένη» είναι το τέταρτο βιβλίο του Ρόμπερτ Πεφάνη, μετά την «Επιχείρηση: Elgin Express», τον «Πυρηνικό Χειμώνα» και τη συλλογή διηγημάτων «Η Λέσχη Μπίφτεκμπεργκ & άλλες μικρές ιστορίες».
Το βιβλίο αυτό αποτελείται από μικρές ιστορίες, άλλες βιωματικές και άλλες, μυθοπλασίας. Στόχος του συγγραφέα είναι να μεταφέρει προβληματισμούς, ιδέες, εικόνες που απορρέουν από την καθημερινότητα. Άλλοτε, μέσα από ιστορίες που πλημμυρίζουν από συμβολισμούς και μεταφορές.
Άλλοτε, από σύντομα κείμενα που εστιάζουν σε θέματα ηθικής και ρεαλισμού.
Κοινός παρονομαστής όλων των ιστοριών είναι η ελπίδα πως ο Άνθρωπος θα μπορέσει να δει, να αντικρύσει την αλήθεια κατάματα, να συμπεριφερθεί με ενσυναίσθηση, δίνοντας αγάπη, χωρίς να περιορίζεται από όσα στρεβλά έχει διδαχθεί, μάθει, πιστέψει, τα οποία τον παραπλανούν, δημιουργώντας μια ζωή τεχνητώς κεχρωσμένη.
Στον πρόλογο του βιβλίου, ο Ρόμπερτ Πεφάνης, χαρτογραφεί το περιεχόμενο, ως εξής:
«(…) Στο πλαίσιο αυτό, πιάνω τον εαυτό μου να αμφισβητεί την καθεστηκυία τάξη πραγμάτων. Συγκεκριμένα, τα πάσης προέλευσης αφηγήματα που οριοθετούν τη ζωή μας. Τις θρησκείες, τις πολιτικές ιδέες, τις παραδόσεις, τις κοσμοθεωρίες.
Είναι δυνατόν, αυτές οι ιδέες να ξεκίνησαν επαναστάσεις; Να εξευγένισαν την Ανθρωπότητα; Να έδωσαν ελπίδα;
Και στο ίδιο πνεύμα, ξεκινά η αποδόμηση όλων των κοσμοθεωριών, οι οποίες προφανώς, δεν πρέπει να ερμηνεύονται με τη Λογική. Κι αυτό, γιατί ακόμα και ο πιο ορθολογιστής, δεν τολμά να αντικρύσει την ωμή αλήθεια πίσω από τις απίθανες ιστορίες που έχουμε δημιουργήσει ως Είδος, για να επιβιώσουμε σε ένα περιβάλλον εχθρικό, ανάμεσα σε όμοιους μας, οι οποίοι επί τω πλείστων, παραδίδονται στη σιγουριά, τη θαλπωρή που παρέχουν οι εν λόγω αιωνόβιοι μύθοι.
Αλλά, οι μύθοι παρέχουν το πεδίο για να ζήσουμε με σχετική ασφάλεια, ανέμελοι, σε έναν κόσμο τεχνητώς κεχρωσμένο.
Μια ζωή κατά την οποία μόλις εμφανιστεί μια σχισμή στο καλοραμμένο παρασκήνιο, σπεύδουμε να την καλύψουμε, μη τυχόν επιβεβαιωθεί ότι όλα είναι τυχαία. Οι ίδιοι λοιπόν, παρατείνουμε τη ζωή όλων αυτών των αφηγημάτων!
Ότι είμαστε ένα τυχαίο αποτέλεσμα, προϊόν ασύλληπτων συγκυριών, το οποίο προσπαθεί να βρει νόημα μέσα από φανταστικές ιστορίες. Ιστορίες μάλιστα, τις οποίες κάθε εποχή εμπλουτίζει ή καταργεί, μόνο και μόνο για να δημιουργήσει πιο αληθοφανείς μύθους.
Όταν λοιπόν, νιώθει κανείς ότι οι μύθοι δεν στέκουν, τι καλύτερο από το να χώνεται στις σκληρές, μαύρες ερμηνείες πάντων των ορατών τε και αοράτων, του Σοπενάουερ ή και του Νίτσε. Να παίρνει μια γερή δόση πλήρους ακύρωσης, καταπάτησης, εξευτελισμού όλων όσων θεωρεί δεδομένα και εν ευθέτω χρόνο, να επιστρέφει στο μυθικά πλασμένο παρόν(…)».
Η «Ζωή τεχνητώς κεχρωσμένη» είναι μια αισιόδοξη ματιά στη ζωή, μια ωδή σε όσα αξίζουν πραγματικά, σε όσα εξυψώνουν την ψυχή.
Κυκλοφορεί στα βιβλιοπωλεία μέσα στον Ιούνιο, ενώ μπορείτε να προμηθευτείτε το βιβλίο από το e-shop των Εκδόσεων Σταφυλίδη.
