O αντιπρόεδρος και πρώην υπουργός Εξωτερικών του Ιράκ Τάρεκ Αζίζ, η «φωνή» του προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσέιν στο εξωτερικό, απεβίωσε την Παρασκευή σε ηλικία 79 ετών σε νοσοκομείο στο νότιο Ιράκ, αφού πέρασε πολλά χρόνια έγκλειστος σε φυλακή.

«O Τάρεκ Αζίζ πέθανε σε ένα νοσοκομείο (…) της πόλης Νασιρίγια όπου είχε διακομιστεί όταν η υγεία του επιδεινώθηκε» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Άντελ Αμπντελχουσέιν αλ Ντακχίλι, ο αναπληρωτής κυβερνήτης της επαρχίας Ζι Καρ, όπου ο πρώην επικεφαλής της ιρακινής διπλωματίας εξέτιε την ποινή του.

Ο Σαάντι αλ Ματζίντ, επικεφαλής των υπηρεσιών υγείας στο κυβερνείο του Ζι Καρ όπου κρατείτο ο Αζίζ, επιβεβαίωσε με δηλώσεις του στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters τον θάνατό του:

«Ο Τάρεκ Αζίζ διακομίστηκε στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της αλ Νασιρίγια αφού υπέστη καρδιακή προσβολή. Λόγω επιπλοκών στην καρδιά επήλθε ο θάνατός του στις 15:00 (σ.σ. τοπική ώρα και ώρα Ελλάδας)».

Ο Τάρεκ Αζίζ υπέφερε εδώ και καιρό από καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα, από υψηλή αρτηριακή πίεση και διαβήτη και η οικογένειά του είχε επανειλημμένα απευθύνει έκκληση για την απελευθέρωσή του.

Το 2011 ο πρώην υπουργός ζήτησε από τον πρωθυπουργό, εκείνη την εποχή, Νούρι αλ Μάλικι να επισπεύσει την εκτέλεσή του λόγω της κακής κατάστασης της υγείας του.

Λίγες πληροφορίες έχουν δοθεί στη δημοσιότητα σχετικά με την περίοδο φυλάκισής του. Κάποιοι είχαν αναφέρει ότι είχε υποστεί δύο εμφράγματα, το δεύτερο εξ αυτών είχε προκληθεί λόγω της απεργίας πείνας που είχε κάνει για 3 ημέρες προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για την κράτησή του.

Ο Τάρεκ Αζίζ, ο οποίος μιλούσε άπταιστα αγγλικά, διετέλεσε υπουργός Ενημέρωσης και επικεφαλής της ιρακινής διπλωματίας από το 1983 έως το 1991, προτού οριστεί αντιπρόεδρος της ιρακινής κυβέρνησης.

Παρέμεινε πιστός στον Σαντάμ Χουσέιν έως την πτώση του το 2003, ενώ παραδόθηκε στους Αμερικανούς λίγο μετά την εισβολή στο Ιράκ τον Μάρτιο του 2003. Επτά χρόνια αργότερα καταδικάστηκε σε θάνατο.

Λάτρης των πούρων Αβάνας και του καλού ουίσκι, ο Τάρεκ Αζίζ, που γεννήθηκε το 1936 σε μια φτωχή οικογένεια στην περιοχή της Μοσούλης (βόρεια), σύντομα ανέλαβε πρωταγωνιστικό ρόλο στην πολιτική σκηνή χάρη στον τέλειο χειρισμό της αγγλικής γλώσσας αλλά και του γεγονότος ότι ήταν δεινός ομιλητής και ακούραστος υπέρμαχος του καθεστώτος.

Υπήρξε το πρόσωπο του Ιράκ στον πόλεμο καθώς ο Σαντάμ Χουσέιν του είχε αναθέσει να κερδίσει την υποστήριξη της Δύσης για το κίνημα Μπάαθ, στο οποίο προσχώρησε στα τέλη της δεκαετίας του 1950.

Η πίστη του Αζίζ στον Σαντάμ Χουσέιν, που ανήκε στη θρησκευτική μειονότητα των Χριστιανών Χαλδαίων, ήταν θρυλική και οι φήμες τον ήθελαν να σηκώνεται όρθιος κάθε φορά που ο πρόεδρος του τηλεφωνούσε.

Έως την τελευταία στιγμή ο πρώην αντιπρόεδρος υπερασπιζόταν τον Σαντάμ Χουσέιν. Στη δίκη του πρώην προέδρου το 2006 θα σπεύσει να υποστηρίξει ένα «καλό και γενναιόδωρο άνδρα που αγαπούσε τον λαό του».

Το 2010 καταδικάστηκε σε θάνατο για «δολοφονίες εκ προθέσεως και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας» για την καταστολή των θρησκευτικών κινημάτων τη δεκαετία του 1980.