Ο κόσμος ανήκε πάντα σε μια μικρή ομάδα εκλεκτών και ο αέναος κύκλος της ζωής φαίνεται να υπάρχει μόνο και μόνο για να διαιωνίζεται η δύναμή τους.
Κι όσο κι αν τις περισσότερες φορές δεν είμαστε έτοιμοι να το παραδεχτούμε, το απόλυτο παιχνίδι της άρχουσας τάξης δεν είναι άλλο παρά ένας πόλεμος συνειδήσεων.
Δεν ενδιαφέρονται τόσο για δύναμη, χρήμα, ενέργεια κ.λπ. όσο για το πώς θα καθυποτάξουν τις συνειδήσεις του κόσμου, ελέγχοντας τις σκέψεις, τις προθέσεις αλλά και τον βαθμό επίγνωσης.
Με αυτά υπόψη, κάποιοι υποστηρίζουν πως η ανθρώπινη συνείδηση φαίνεται πλέον να μετατοπίζεται, κι αυτό είναι αρκετά σαφές αν δει κάποιος τη μεγάλη εικόνα: γινόμαστε ήδη μάρτυρες των ραγδαίων αλλαγών στον τρόπο που βλέπουν οι άνθρωποι τον κόσμο τους και, κυριότερα, παρατηρούμε με σχετική καθαρότητα το γεγονός ότι η παγκόσμια εξουσία χάνει προοδευτικά τη δύναμή της.
Κι αυτό επισημαίνεται με πολλούς τρόπους: οι άνθρωποι δεν τρώμε πλέον αμάσητα τα ψέματα και την παραπληροφόρηση, έχουμε καταλάβει το πώς η κρατική διαφθορά και η αυθαιρεσία έχουν διαμορφώσει τη σημερινή ζοφερή πραγματικότητα, την ίδια στιγμή που σταματήσαμε να υποστηρίζουμε τις πολεμικές συγκρούσεις, αναγνωρίζοντας ότι η τρομοκρατία δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση.
Η ηγεμονία των ισχυρών πάνω στην ανθρωπότητα καταποντίζεται λοιπόν, όχι όμως χωρίς μια σειρά από στερνές επιδείξεις δύναμης. Ιδού και τα σημάδια που αποδεικνύουν ότι όσο κι αν προσπαθούν να κρατηθούν στο τιμόνι του πλανήτη, οι εποχές αυτές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί…
Τα κυβερνητικά ψεύδη δεν είναι πια αποδοτικά
Κι αυτό γιατί τα ψέματα που εκτοξεύονται από κυβερνητικά χείλη δεν δουλεύουν πια. Είναι η ταχύτατη πληροφόρηση, είναι οι πολλαπλές πηγές ενημέρωσης, είναι τέλος η ίδια η δομή της κοινωνίας που κάνει τον κόσμο άτρωτο στα καμώματα της εκάστοτε εξουσίας…
Καμιά εμπιστοσύνη στην πολιτική
Δεν είναι μυστικό ότι οι κυβερνήσεις εκλέγονται πλέον με την ελάχιστη δυνατή λαϊκή συναίνεση. Η εμπιστοσύνη του κόσμου στους κυβερνώντες του έχει πιάσει κυριολεκτικά πάτο, με τις αντίστοιχες στατιστικές να είναι αποστομωτικές: όχι μόνο δεν τους πιστεύουν, αλλά δεν τους θεωρούν και ικανούς να διαχειριστούν τις συλλογικές τους τύχες. Λίγα μόλις χρόνια πριν, τα πράγματα ήταν αλλιώς…
Καμιά αξιοπιστία στα μέσα ενημέρωσης
Δεν θα χρειαστούν πολυδάπανες έρευνες για να αποδειχθεί το προφανές: ο κόσμος δεν εμπιστεύεται πλέον τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, ιδιωτικά και κρατικά. Την ώρα που η δημοσιογραφία των πολιτών ανθεί και αποδίδει καρπούς (μέσω των social media), τηλεόραση και Τύπος δεν είναι πια σε θέση να κάνουν το άσπρο μαύρο, με το μονοπώλιό τους στην πληροφόρηση του κοινού να είναι ήδη παρελθόν…
Οι τραπεζίτες τρώνε πόρτα
Η Ουγγαρία έγινε σχετικά πρόσφατα η δεύτερη χώρα μετά την Ισλανδία που είπε ένα ηχηρό «όχι» στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, απορρίπτοντας τα πακέτα διάσωσης. Δεν είναι λίγοι οι οικονομικοί αναλυτές που βλέπουν την τάση αυτή να γενικεύεται, όσο το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα αποτυγχάνει να δώσει πειστικές λύσεις στις οικονομικές περιπέτειες των κρατών…
Το Βατικανό προστάζει αιφνιδίως κάθαρση
Στα χρόνια του προηγούμενου ποντίφικα, του πάπα Βενέδικτου, τα σκάνδαλα ξεσπούσαν βροχή στο κρατίδιο του Βατικανού: από συγκαλύψεις παιδεραστών ιερωμένων μέχρι ξέπλυμα χρήματος και υποθέσεις διαφθοράς και απάτης. Ο Βενέδικτος λοιπόν, σε μια πρωτόγνωρη στα χρονικά της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας κίνηση, παραιτήθηκε απρόοπτα για να δώσει τη θέση του σε έναν φαινομενικά πιο δημοφιλή προκαθήμενο, τον πάπα Φραγκίσκο, ο οποίος προσπαθεί πλέον να περισώσει ό,τι έχει απομείνει από την αξιοπιστία και το κύρος της θρησκείας. Είτε οι πράξεις του είναι ειλικρινείς είτε εγγράφονται απλώς σε ένα πλαίσιο δημοσίων σχέσεων, ένα είναι σίγουρο: η εκκλησία αναγκάστηκε να γνωρίσει μια δραματική μεταστροφή για να σώσει τον εαυτό της από την αναξιοπιστία…
Ανταρσία στις τάξεις του Στρατού
Την ώρα που σε κάθε στρατιώτη απαγορεύεται ρητά να προβαίνει σε πολιτικές δηλώσεις, ολοένα και περισσότεροι αμερικανοί φαντάροι μιλούν πλέον ανοιχτά για την επεκτατική πολιτική των ΗΠΑ και βγάζουν τα άπλυτα του Στρατού στη φόρα. Οι πιονέροι αυτοί ενός κόσμου χωρίς πολέμους, όσο κι αν πληρώνουν βαρύ το τίμημα των πράξεών τους, δείχνουν πλέον τον δρόμο: η άρνηση στράτευσης μπορεί να φέρει την πολυπόθητη παγκόσμια ειρήνη…
Αθρόα χρήση αστυνομικής βίας
Σε μια από τις ζοφερότερες επιδείξεις δύναμης της παγκόσμιας ελίτ, η γενίκευση της κρατικής βίας και η δημιουργία ειδικών ομάδων για την καταστολή των κοινωνικών αναταραχών αποδεικνύουν απλώς ότι η άρχουσα τάξη χάνει τα ηνία του κόσμου. Τα τυραννικά μέτρα, θωρακισμένα με αντίστοιχη νομοθεσία, όσο κι αν έχουν καθελκυθεί για να προστατεύσουν τα συμφέροντα μιας εκλεκτής μερίδας του λαού, καταλήγουν στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα: τη μαζική οργή του κόσμου…
Σοβαρά αυτονομιστικά κινήματα δονούν την οικουμένη
Ο κρατικός συγκεντρωτισμός και η συμπερίληψη σε μια μεγαλύτερη πολιτική οντότητα χάνουν πλέον τη δύναμή τους. Την ώρα που στην ίδια την Αμερική τα αυτονομιστικά κινήματα σε Κολοράντο και Καλιφόρνια κερδίζουν συνεχώς λαϊκό έρεισμα, αντίστοιχες τάσεις λαμβάνουν χώρα και στην Ευρώπη, στην Ισπανία και τη Σκωτία για παράδειγμα, ενώ δεν είναι λίγες οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που φλερτάρουν πλέον ανοιχτά με το ενδεχόμενο να βγουν από την κοινότητα του ευρώ. Η αποκέντρωση της εξουσίας αποτελεί μια νέα προοπτική…
