Πριν δύο χρόνια, στις 11 Μαρτίου 2011, η παγκόσμια κοινότητα γινόταν μάρτυρας μιας μοναδικής για τα χρονικά της Ιαπωνίας καταστροφής.
Το τσουνάμι, που ξεπερνούσε τα 20 μέτρα και χτύπησε τις βορειοανατολικές ακτές της Ιαπωνίας, το οποίο ακολούθησε το σεισμό των 9 Ρίχτερ, μετέτρεψε τη χώρα σε υδάτινο τάφο.
Ο απολογισμός: 15.881 νεκροί, 2,668 αγνοούμενοι, κατεστραμμένα σπίτια, σχολεία, λιμάνια και ένα από τα μεγαλύτερα πυρηνικά ατυχήματα μετά το Τσέρνομπιλ. Στον πυρηνικό σταθμό Φουκουσίμα Νταΐιτσι, τα συστήματα ψύξης έπαθαν βλάβη μετά το σεισμό και τις ισχυρές μετασεισμικές δονήσεις και οι αντιδραστήρες υπερθερμάνθηκαν προκαλώντας το πυρηνικό δυστύχημα.
Δύο χρόνια μετά και οι μνήμες παραμένουν νωπές, ενώ η ανοικοδόμηση προχωρά με ρυθμούς «χελώνας». Ακόμα και η έκκληση του πρωθυπουργού Σίνζο Άμπε για στήριξη στους πληγέντες και οι υποσχέσεις για επιτάχυνση των εργασιών δεν ανακουφίζει τους Ιάπωνες, που έχασαν συγγενείς, περιουσίες και έμειναν στο έλεος του Θεού.
