Ο Σάιμον Τίσνταλ, σχολιαστής διεθνών θεμάτων του Guardian, σε μια καυστική ανάλυση, υποστηρίζει πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν έκανε λάθος που δεν αποδέχθηκε την πρόσφατη συμφωνία «ειρήνης» που του προσέφερε ο Ντόναλντ Τραμπ.
Ο Τίσνταλ χαρακτηρίζει τον Πούτιν ως ηγέτη που «καταστρέφει συστηματικά τη χώρα του», σημειώνοντας πως ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι μια «οικονομική, χρηματοπιστωτική, γεωπολιτική και ανθρώπινη καταστροφή» για τη Ρωσία που επιδεινώνεται καθημερινά.
Ο σχολιαστής υπογραμμίζει τη σοβαρότητα της συμφωνίας Τραμπ, η οποία ουσιαστικά «επιβράβευε την επιθετικότητα της Ρωσίας» παραδίδοντας εδάφη, υπονομεύοντας την ανεξαρτησία του Κιέβου, και θα μπορούσε ακόμη και να «διαρρήξει το ΝΑΤΟ, ίσως μοιραία».
Ωστόσο, ο Πούτιν «πάσχοντας από νεοϊμπεριαλιστικές φαντασιώσεις και ζητήματα υστεροφημίας, είπε «όχι»», πιστεύοντας ότι μπορεί να κερδίσει «τα πάντα, και ακόμα περισσότερα, συνεχίζοντας τον πόλεμο».
Η οικονομία καταρρέει και ο ρώσος πολίτης υποφέρει
Ο Τίσνταλ παρέχει στοιχεία που καταρρίπτουν την αφήγηση της ρωσικής νίκης:
- Έσοδα και Ύφεση: Τα έσοδα της Ρωσίας από πετρέλαιο και φυσικό αέριο – το 50% των κρατικών εσόδων – έχουν μειωθεί κατά 27% σε ετήσια βάση, με την ύφεση να διαφαίνεται.
- Πληθωρισμός και Χρέος: Ο πληθωρισμός έχει φτάσει στο 8%, τα επιτόκια ξεπερνούν το 16%, ενώ περισσότερο από το ήμισυ του κρατικού ταμείου κυρίαρχου πλούτου έχει σπαταληθεί από το 2022.
- Πόλεμος και Φόροι: «Το κόστος εισαγωγής στρατηγικών αγαθών έχει αυξηθεί κατά 122%, και οι φόροι κατανάλωσης εκτοξεύονται, όλα για να χρηματοδοτηθεί ο πόλεμος του Πούτιν». Ακόμη και η τιμή της βότκας είναι αυξημένη κατά 5%.
- Αντίποινα Ουκρανίας: Η Ουκρανία πλήττει τακτικά ενεργειακές εγκαταστάσεις βαθιά μέσα στη Ρωσία (όπως τα πλήγματα σε δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα) προκαλώντας «πανικό και ελλείψεις καυσίμων».
Ο Τίσνταλ επισημαίνει ότι αυτή η οικονομική καταστροφή συνοδεύεται από ραγδαία πτώση της γεωπολιτικής επιρροής της Ρωσίας, η οποία υποβιβάστηκε στον ρόλο του «εξαρτημένου νεότερου εταίρου» της Κίνας και εμφανίζεται ως έχουσα ανάγκη ακόμη και σε χώρες όπως η Ινδία.
Σοκαριστικές απώλειες και «χρήματα αίματος»
Παρά τους ισχυρισμούς για επιτυχίες στο πεδίο της μάχης, ο Πούτιν απέτυχε να υποτάξει την Ουκρανία, μια αποτυχία που μετράται σε «σοκαριστικά ρωσικά στοιχεία απωλειών»: περίπου ένα εκατομμύριο στρατιώτες συνολικά έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί.
Σύμφωνα με τον Τίσνταλ, η αδιαφορία του Πούτιν για τους απλούς Ρώσους φαίνεται στα «κυνικά τέλη εγγραφής και τα επιδόματα θανάτου» που δίνονται στους εθελοντές από φτωχές περιοχές, των οποίων το μέσο προσδόκιμο ζωής στην πρώτη γραμμή είναι 12 ημέρες.
Ο δημοσιογράφος Alexey Kovalev υποστηρίζει ότι οι στρατιωτικές δαπάνες «καλύπτουν προσωρινά δεκαετίες παραμέλησης, παρέχοντας κοινωνική κινητικότητα μέσω της σφαγής».
Μια πρόσφατη έκθεση του LSE, με τίτλο «Ενάντια στον Χρόνο: Γιατί η Πολεμική Οικονομία της Ρωσίας ξεμένει από Χρόνο», διαπίστωσε ότι ενώ το 20% των Ρώσων είδε τα εισοδήματά του να βελτιώνονται, «για το μεγαλύτερο μέρος των Ρώσων, τα πραγματικά εισοδήματα έχουν μειωθεί κατά 16% έως 42%». Οι επιδεινούμενες οικονομικές συνθήκες «θα μπορούσαν να εντείνουν τις εντάσεις εντός της ελίτ και εντός του καθεστώτος».
Η Ευρώπη πρέπει να αντιδράσει στον Τραμπ
Ο Σάιμον Τίσνταλ ασκεί δριμεία κριτική και στον Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο χαρακτηρίζει ως «εθνική απειλή» και «ανόητο». Ο Τραμπ, με την «ηλίθια μονόπλευρη στρατηγική» του, «έχει υπονομεύσει την Ουκρανία» σταματώντας τις προμήθειες όπλων και «βοηθά και ενθαρρύνει τον Πούτιν» με τις εγωιστικές του προσπάθειες να παίξει τον ειρηνοποιό.
Ολοκληρώνοντας την ανάλυσή του, ο Τίσνταλ καλεί την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ να παρέμβουν αποφασιστικά με:
- Περισσότερα όπλα για την Ουκρανία.
- Δάνεια αποκατάστασης χρησιμοποιώντας τα κατασχεθέντα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία.
- Πλήρως επιβεβλημένες ενεργειακές κυρώσεις.
- «Μια πιο ενωμένη αποφασιστικότητα για να συμβάλουν στον τερματισμό της εποχής του τρόμου του Πούτιν».
Ο Τίσνταλ καταλήγει με την εκτίμηση ότι «το ρωσικό έθνος είναι πολύ μεγάλο για να καταρρεύσει» και «δεν μπορεί να νικηθεί». Ωστόσο, ο Πούτιν μπορεί. «Χάνει, δεν κερδίζει. Και αργά ή γρήγορα, αυτή η ίδια αιώνια Ρωσία της οποίας το όνομα δοξάζει, θα τον μασήσει και θα τον φτύσει».
