Με αιχμηρές παρεμβάσεις και μέσα σε μια πολιτική ατμόσφαιρα έντασης που πιστοποιεί ότι το κόμμα όχι μόνο αναζητεί τα πατήματά του, αλλά και παλεύει να ορίσει τον ρόλο του στον κατακερματισμένο προοδευτικό χάρτη της χώρας, κυλά το 5ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία. Χθες, κατά την εναρκτήρια ομιλία, ο πρόεδρος Σωκράτης Φάμελλος άφησε σαφείς υπαινιγμούς προς πρόσωπα και πρωτοβουλίες που –κατά την άποψή του– διαιωνίζουν μια στάση αναμονής χωρίς αποτέλεσμα. «Όσο συντηρείται μία συζήτηση που δεν οδηγεί πουθενά, τόσο φθείρεται ο χώρος», δήλωσε χαρακτηριστικά, μια φράση που ερμηνεύτηκε ευρέως ως έμμεση βολή προς την πολιτική «πλατφόρμα Τσίπρα» και την αμφίσημη τοποθέτησή της στο ευρύτερο πολιτικό παιχνίδι.
Χωρίς να τον κατονομάσει ευθέως, ο κ. Φάμελλος «φωτογράφισε» τον πρώην Πρωθυπουργό, επισημαίνοντας ότι «η διαρκής κατάσταση αναμονής αποσυσπειρώνει και απογοητεύει τους προοδευτικούς πολίτες». Το μήνυμα ήταν σαφές: η βάση του κόμματος ζητά δράση, προγραμματικό λόγο και πολιτική ευθύνη – όχι παιχνίδια ισορροπιών.
Καμπανάκι για τη διάσπαση και τις αρνήσεις συνεργασίας
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ αναγνώρισε ότι η ενότητα στον προοδευτικό χώρο είναι ζητούμενο, αλλά όχι με κάθε κόστος και όχι με ψευδαισθήσεις. «Για την προοδευτική αλλαγή απαιτείται αλλαγή συσχετισμών. Δεν μπορούμε να περιμένουμε την ωρίμανση των συνθηκών όσο υποφέρει η κοινωνία, το πλιάτσικο προχωρά και αδυνατίζει η χώρα», δήλωσε με έμφαση.
Ο ίδιος δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην περίοδο που ακολούθησε την εκλογή του προηγούμενου προέδρου, χαρακτηρίζοντάς την «καταστροφική» για το κόμμα, ενώ κατηγόρησε ΠΑΣΟΚ και Νέα Αριστερά για άρνηση διαλόγου. «Οι αρνήσεις από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Αριστερά, δεν είναι αρνήσεις στον ΣΥΡΙΖΑ. Είναι απαξίωση της βούλησης των προοδευτικών πολιτών που μας λένε “βρείτε τα” για να φύγει η δεξιά», τόνισε.
«Ε λοιπόν όχι, δεν φταίμε όλοι το ίδιο. Κάποιοι κάναμε την υπέρβαση και κάποιοι όχι», συνέχισε σε μία αποστροφή που άφησε ανοιχτό το ερώτημα ποιοι ακριβώς «δεν έκαναν την υπέρβαση».
«Ο Μητσοτάκης κερδίζει από το αδιέξοδο»
Ο κ. Φάμελλος προειδοποίησε με δραματικούς τόνους για το πολιτικό κόστος της ακινησίας. «Από το αδιέξοδο ο μόνος που βγαίνει κερδισμένος είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος φοβάται τη συνεργασία στον προοδευτικό χώρο», ανέφερε χαρακτηριστικά, και κάλεσε όλους όσοι έχουν δημόσιο λόγο να «αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στον προοδευτικό κόσμο της χώρας».
Ο ίδιος απηύθυνε κάλεσμα προς τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος να δεσμευτούν για τη δημιουργία ενός νέου, λειτουργικού και ανοιχτού ΣΥΡΙΖΑ, μέσω συγκεκριμένων καταστατικών αλλαγών. «Η κοινωνία θέλει σήμερα στήριγμα και πρόταση διεξόδου», είπε, ζητώντας από όλους να συμμετάσχουν ενεργά στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης προγραμματικής πρότασης.
Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στην απευθείας επαφή με την κοινωνία, στέλνοντας μήνυμα στις ηγεσίες των άλλων κομμάτων του χώρου. «Αν δεν μπορούν οι κομματικές ηγεσίες, τους προσπερνάει η κοινωνία και εμείς θα απευθυνθούμε στην κοινωνική βάση», δήλωσε, απορρίπτοντας τη λογική των «συμφωνιών κορυφής». Η τοποθέτησή του καταγράφεται ως προσπάθεια επανασύνδεσης του κόμματος με τις κοινωνικές δυνάμεις, μακριά από τους τακτικισμούς και τις προσωπικές στρατηγικές που –όπως άφησε να εννοηθεί– χαρακτηρίζουν αρκετούς από τους συνομιλητές του στον χώρο.
Χωρίς αυτοκριτική για την Προανακριτική
Τέλος, επέλεξε να μην μπει σε λογική αυτοκριτικής για την πολιτική αποτυχία της Προανακριτικής Επιτροπής, μεταφέροντας την ευθύνη σε όσους υπαναχώρησαν στην κρίσιμη στιγμή. «Ας απολογηθούν εκείνοι που έκαναν στροφή 180 μοιρών μόλις έπεσε στο τραπέζι το όνομα του κ. Μητσοτάκη και ανακάλυψαν ξαφνικά ότι η αντιπολίτευση δεν μπορεί να ασκήσει τα καθήκοντά της», σημείωσε με νόημα, αποφεύγοντας ωστόσο να κατονομάσει τους «Κασσελίστας» που φημολογείται ότι αναφέρονταν στο σχόλιό του. Το μήνυμα της πρώτης ημέρας του Συνεδρίου ήταν ξεκάθαρο: η υπομονή τελειώνει, οι ισορροπίες δοκιμάζονται και ο χρόνος πιέζει. Το ερώτημα είναι αν η σημερινή δεύτερη ημέρα θα φέρει σύγκλιση ή νέα ρήγματα. Οι επόμενες τοποθετήσεις και, κυρίως, οι αποφάσεις για το καταστατικό και τις συμμαχίες, θα κρίνουν αν αυτό το Συνέδριο θα αποτελέσει αφετηρία επανεκκίνησης ή απλώς έναν ακόμα σταθμό στην εσωτερική φθορά.
