Ενδιαφέρουσα η δεύτερη μεγάλου μήκους ελληνική ταινία, «Χώρα προέλευσης» του Σύλλα Τζουμέρκα, που προβλήθηκε χτες στο τμήμα «Διεθνής Εβδομάδα της Κριτικής» του 67ου κινηματογραφικού φεστιβάλ της Βενετίας.

Μια πολύπλοκη ταινία, γύρω από το δράμα μιας σύγχρονης μικροαστικής οικογένειας, με άλλα πρόσωπα ψυχωτικά και άλλα σε αδιέξοδα και με διάφορα υπαρξιακά προβλήματα. Ο Σ. Τζουμέρκας τοποθετεί τα πρόσωπά του σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικοπολιτικό περιβάλλον όπου κυριαρχούν οι πρόσφατες διαδηλώσεις (που τις αντιπαραθέτει, κάπως άβολα, μ’ εκείνες στην περίοδο της χούντας). Ο Σ. Τζουμέρκας ξέρει να στήνει ενδιαφέρουσες εικαστικά σκηνές και να δημιουργεί ένα γρήγορο μοντάζ, είναι όμως φορές που ορισμένα στοιχεία φτάνουν την υπερβολή ενώ άλλα δεν δένουν αρμονικά με την υπόλοιπη αφήγηση. Η κύρια αδυναμία, της κατά τα άλλα πολύ ενδιαφέρουσας αυτής ταινίας, είναι η επιμονή του σκηνοθέτη να τα πει όλα σε μια ταινία, πράγματα σίγουρα ενδιαφέροντα που όμως δημιουργούν χάσματα στο ρυθμό και όχι μόνο τον εξωτερικό – στις υπερβολές και η χρήση της δυνατής μουσικής, που χαλάει την ατμόσφαιρα με το να επιμένει να τονίζει πράγματα που είναι καλύτερα να υποβάλλονται. Στα συν της ταινίας οι πολύ καλές ερμηνείες των ηθοποιών.

Στην αμερικανική ταινία «Η βερσιόν του Μπάρνεϊ» (στο διαγωνιστικό τμήμα) ο νέος, προερχόμενος από την τηλεόραση, αμερικανός σκηνοθέτης Ρίτσαρντ Λούις, αφηγείται, μέσα από διάφορα φλας-μπακ, την ιστορία ενός τηλεοπτικού παραγωγού (μια εξαιρετική ερμηνεία από τον Πολ Τζαμάτι, που θα είναι φαβορί για το βραβείο) και τον έρωτά του με την τρίτη γυναίκα του, που εξακολουθεί να αγαπά και μετά το χωρισμό τους. Πρόκειται για ένα οικογενειακό δράμα, δοσμένο με τρυφερότητα, χιούμορ και συγκίνηση, με πολύ καλές ερμηνείες και από τους υπόλοιπους ηθοποιούς, ανάμεσά τους κι ένα Ντάστιν Χόφμαν στο σχετικά μικρό ρόλο του πατέρα του ήρωα.

Στη δεύτερη σκηνοθετική δουλειά του μετά το «Gone Baby Gone», «Η πόλη» (The Town), ο ηθοποιός Μπεν Αφλεκ στρέφεται στο θρίλερ ληστείας. Γυρισμένο, όπως και η προηγούμενη ταινία στη Βοστώνη και στο πνεύμα των παλιών γκανγκστερικών ταινιών του Χόλιγουντ αλλά και επηρεασμένη στη ρεαλιστική καταγραφή της από ταινίες όπως η ιταλική «Γομόρα» του Ματέο Γκαρόνε, η ταινία, εκτός από τις καλογυρισμένες σκηνές δράσης, αφηγείται τον έρωτα του αρχηγού (στο ρόλο ο ίδιος ο Αφλεκ) της συμμορίας που ληστεύει τράπεζες με μια νεαρή γυναίκα, που είχαν κρατήσει για λίγο όμηρο, στη διάρκεια μιας ληστείας τους.