Η ταινία αυτή είναι η επική ιστορία ενός ασυμβίβαστου Έλληνα καλλιτέχνη και πολεμιστή για την ελευθερία, του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου, γνωστού στον κόσμο ως «Ελ Γκρέκο».

Τοποθετημένη στον 16ο αιώνα, η αναζήτηση του Ελ Γκρέκο για ελευθερία και αγάπη απλώνεται από τις αυλές της Κρήτης και της Βενετίας ως το Τολέδο της Ισπανίας. Εδώ έρχεται αντιμέτωπος με τον μεγαλύτερο εχθρό του, την Ιερά Εξέταση. Ανυποχώρητος στον αγώνα του κατά του κατεστημένου της εποχής του, η ιστορία του Ελ Γκρέκο είναι μια ιστορία σπάνιου ηρωισμού, προδοσίας, αγάπης και της δύναμης ενός άντρα να ξεπεράσει τη βαρβαρότητα και το σκοτάδι. Η δημιουργική πνοή και η επαναστατικότητα του Ελ Γκρέκο εμπνέει το σήμερα και ενεργοποιεί ευεργετικά το αύριο.

Η ταινία κατατάχθηκε μέσα στις 5 καλύτερες ελληνικές ταινίες όλων των εποχών (imdb.com) καθώς και στις 10 καλύτερες ταινίες για μεγάλους ζωγράφους (cinepivates.gr) γνώρισε μεγάλη επιτυχία εντός και εκτός της Ελλάδας, με πολλά βραβεία και πολλές επίσημες συμμετοχές σε πολλά διεθνή φεστιβάλ παγκοσμίως.

Στην πρώτη προβολή της στην Ελλάδα την τίμησαν 1.200.000 θεατές, ένα ρεκόρ που παραμένει αξεπέραστο έως σήμερα.

Η ταινία που συμμετείχε επίσημα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο όπου θριάμβευσε και κατατάχτηκε πρώτη στην πεντάδα χρυσών ταινιών του Φεστιβάλ.

Το Βατικανό στη Ρώμη βράβευσε τον Γιάννη Σμαραγδή για την ταινία EL GRECO με το βραβείο Giuseppe Sciacca ως καλύτερο διεθνώς σκηνοθέτη εκείνης της χρονιάς.

Στην Ισπανία η διακεκριμένη ενδυματολόγος Lala Huete απέσπασε το Βραβείο GOYA για τα κοστούμια της ταινίας. 

Ο ηθοποιός Juan Diego Botto έλαβε το Πρώτο Βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Κάϊρο 2008.

Επίσης, απέσπασε τα παρακάτω 8 βραβεία στο 48ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης 2007:

*Καλύτερης Ταινίας

*Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Γιάννη Σμαραγδή

*Φωτογραφίας για τον Άρι Σταύρου

*Σκηνογραφίας για τον Δαμιανό Ζαρίφη

*Μουσικής Vangelis (Βαγγέλης Παπαθανασίου)

*Μοντάζ για τον Γιάννη Τσιτσόπουλο

*Ήχου για τον Μαρίνο Αθανασόπουλο

*Μακιγίαζ για την Αργυρώ Κουρουπού

Καθώς και το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας από την ΕΤΕΚΤ

Η πολυβραβευμένη ταινία έχει συμμετάσχει σε πολλά διεθνή κινηματογραφικά φεστιβάλ εκτός του Τορόντο, όπως του Σάο Πάολο, του Καΐρου, της Γκουανταλαχάρα στο Μεξικό, του Pantalla Pinamar στην Αργεντινή μεταξύ άλλων.

Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

Επίσης, την Πέμπτη 25 Μαρτίου στις 00:00 προβάλλεται στον ΣΚΑΪ, η ταινία Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ (Βαρβάκης) του Γιάννη Σμαραγδή. Η ίδια ταινία προβάλλεται στην Νέα Υόρκη στα πλαίσια αφιερώματος για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Είναι η τρίτη φορά που η ταινία προβάλλεται στη Νέα Υόρκη με εξαιρετική υποδοχή.

Αφορά την συγκλονιστική ιστορία του Ιωάννη Βαρβάκη, ο οποίος από τεταμένος Έλληνας πειρατής εξελίσσεται σε ζάπλουτο εξαγωγέα χαβιαριού. Παρόλα αυτά, ο πλούτος και η δύναμη που συγκεντρώνει, δεν του δίνουν την αναμενόμενη ικανοποίηση. Η υπέρμετρη φιλοδοξία του τον φέρνει αντιμέτωπο με απανωτές συμφορές, μέχρι που αποφασίζει να χαρίσει όλη του την περιουσία και στο τέλος τον ίδιο του τον εαυτό, στο όνομα της αγάπης θυσιαζόμενος για την πατρίδα του.

Αυτή η επική ιστορία, που βασίζεται στην πραγματική ζωή του Ιωάννη Βαρβάκη, ξεκινά από τα Ψαρά του Αιγαίου Πελάγους, φτάνει στην αυλή της Μεγάλης Αικατερίνης στην Ρωσία, απλώνεται στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας και καταλήγει στην διχασμένη από εμφύλιες διαμάχες Ελλάδα, κατά την Επανάσταση του 1821.

Και τι είναι η ιστορία της ζωής ενός ανθρώπου; Τι φτιάχνει έναν ήρωα ή τι φτιάχνει έναν καλό άνθρωπο; Επιλέγουμε το μονοπάτι της ζωής μας ή κάτι ανώτερο καθοδηγεί τα βήματά μας; Και πότε μπορούμε να είμαστε πραγματικά ελεύθεροι; είναι τα ζητήματα που τίθενται κατ’ ουσίαν σε αυτή την ταινία.

Η ταινία συμμετείχε στα Διεθνή Φεστιβάλ Κινηματογράφου στο Τορόντο και στη Σαγκάη, ενώ στο Βατικανό η Ρωσίδα ηθοποιός Olga Sutulova έλαβε το βραβείο Giuseppe Sciacca για την ερμηνεία της.

Μετά την προβολή της ταινίας Ο ΘΕΟΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟ ΧΑΒΙΑΡΙ το 2012 στην Ελλάδα ο σκηνοθέτης Γιάννης Σμαραγδής σε ψηφοφορία στο διαδίκτυο ανακηρύχθηκε ο πιο δημοφιλής Έλληνας καλλιτέχνης.

Η ΤΑΙΝΙΑ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ ΚΑΙ Η ΡΩΣΙΑ

Η ταινία ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, λόγω κορονοϊου, μετακύλησε τα γυρίσματα προς το τέλος της χρονιάς, που όμως είναι έτοιμη μόλις το επιτρέψουν οι συνθήκες να αρχίσουν τα γυρίσματα. Η ταινία αυτή σε σενάριο του Γιάννη Σμαραγδή και του Δημήτρη Νόλλα θα είναι μια συμπαραγωγή Ελλάδας, Ρωσίας και Ελβετίας όπου θα γίνουν γυρίσματα και στις τρεις αυτές χώρες. Στην Ελλάδα θα γίνουν γυρίσματα στο Ναύπλιο, στην Κέρκυρα, στην Περιφέρεια Αττικής και συγκεκριμένα στην Αθήνα, στο Σούνιο, στην Ύδρα, στον Πόρο, στην Αίγινα, στον Πειραιά κ.λπ. Πρόθεση της ταινίας κατά τον σκηνοθέτη, είναι όχι μόνο να αναδείξει τη διαδρομή του μεγάλου αυτού Έλληνα και πατριώτη Ιωάννη Καποδίστρια, αλλά κυρίως να δείξει τον «χρωματισμό» της ψυχής του. Γιατί, δηλαδή, οι συγκαιρινοί του εχθροί και φίλοι έλεγαν ότι έχει μια ροπή προς το καλό, και να αναδείξει γιατί τον λάτρευε ο λαός και όσο περνάει ο καιρός τόσο περισσότερο μεγαλώνει αυτός ο ανεξίκακος άνθρωπος στις ψυχές των Ελλήνων. Ο διακεκριμένος σκηνοθέτης 

Γιάννης Σμαραγδής σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ αναφέρει τα εξής: «Η ταινία πραγματεύεται τον χρωματισμό της ψυχής του Καποδίστρια. Δεν είναι τα ιστορικά πράγματα που ούτως ή άλλως θα στηρίξει η ταινία με πολλαπλούς τρόπους. Είναι τι ήταν αυτός ο άνθρωπος που…. Πρόσφατα που είδα τον Πατριάρχη στην Κωνσταντινούπολη μου είπε ότι υπήρξε από το Άγιον Όρος μια πρόταση να αγιοποιηθεί ο Ιωάννης Καποδίστριας. Δηλαδή, ποιο είναι αυτό το πρόσωπο που όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύτιμος, πιο ουσιαστικά απών είναι από την Ελλάδα. Αυτό προσπαθεί να αναδείξει η ταινία, τι πρόσωπο ήταν αυτός…

Η ταινία θα εστιάσει σε όλα. Η τέχνη έχει αυτή τη δύναμη. Κατά βάσιν αυτό που περισσότερο θέλει να δείξει η ταινία είναι τι ήταν αυτός ο άνθρωπος που οι συγκαιρινοί του έλεγαν ότι είχε μια ροπή προς το καλό. Ξέρετε, το ανθρώπινο γένος θα αναβαθμιστεί, θα εξελιχθεί μάλλον, όταν πλειοψηφικά θα έχουμε μια ροπή προς το καλό. Ενώ ο Καποδίστριας είναι ένας άνθρωπος του παρελθόντος, στην πραγματικότητα το δένω με αυτό που κουβεντιάζατε προηγουμένως, είναι ένας άνθρωπος του μέλλοντος. Διότι ό,τι έκανε ήταν πάντα για το καλό των άλλων. Ήταν βαθιά ανιδιοτελής άνθρωπος και κυρίως καλή ψυχή. Αυτό είναι δε το αιώνιο ζητούμενο, να γίνουμε όλοι καλύτεροι άνθρωποι. (…) Η ταινία θα δείξει έναν Καποδίστρια άγνωστο. Και κυρίως… θα στερεώσει, γιατί ένας άνθρωπος 30 τόσο χρόνων, γίνεται την περίοδο που η Ρωσία είναι μια μεγάλη, τεράστια αυτοκρατορία, ο Τσάρος Αλέξανδρος τον κάνει Υπουργό Εξωτερικών για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Τι ήταν αυτό που έκανε έναν Τσάρο να του κάνει αυτή την ανώτερη τιμή που έγινε ποτέ σε Έλληνα πολιτικό. Οι Ρώσοι με την κίνηση αυτή προς τον Καποδίστρια τον τίμησαν όσο κανένας άλλος λαός ουδέποτε… Είναι μια τιμή, δηλαδή, για τον Καποδίστρια που δεν έχει γίνει ποτέ σε άλλο Έλληνα πολιτικό από τότε που υπάρχει Ελληνισμός. Δυο πράγματα είναι: το ένα είναι ότι ο Καποδίστριας κουβαλούσε τον ελληνικό πολιτισμό και γνωρίζετε ότι η σχέση της Ρωσίας με την Ελλάδα έξω από τα πολιτικά… είναι ο πολιτισμός και η θρησκεία. Αυτά μας ενώνουν. Και ένα μεταφυσικό βάθος που έχουν οι Ρώσοι, τους οποίους και αγαπώ πάρα πολύ, πρέπει να σας πω! Οπόταν, το ένα είναι ότι ήταν φορέας του ελληνικού αισθήματος και το δεύτερο είναι ότι ο Τσάρος κατανόησε την καλή του ψυχή. Ότι ήταν ένας άνθρωπος που μπορούσε να είναι χρήσιμος στους άλλους ανθρώπους. Στην ιστορία του Καποδίστρια δεν υπάρχει ίχνος πράξης που να είναι ενάντια στους άλλους, ακόμα και στους εχθρούς του. Αυτό θα το αναδείξει η ταινία. (…) Ναι. Κοιτάξτε, ένας κανονικός άνθρωπος ήταν. Αλλά που είχε μια ιδιαίτερη σχέση, να το πω, με το Σύμπαν, με το Θείο. Που έχουμε όλοι οι άνθρωποι, διότι όλοι μας έχουμε το Θεό μέσα μας, απλώς αυτός είχε καλύτερη επικοινωνία με το εσωτερικό του Φως και καταλάβαινε, δηλαδή, ότι έπρεπε να πράττει μόνο το καλό. Για την ταινία θέλω να σας πω. Η ταινία, όπως όλα τα αγαθά έργα τέχνης, συνδέουν ανθρώπους, δε χωρίζουν. Η ταινία ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ, εκτός των άλλων πιστεύω, θα συνδέσει, θα στερεώσει καλύτερα τη σχέση μας με έναν μεγάλο λαό, μια μεγάλη χώρα, τη Ρωσία. Και αυτό το λέω, γιατί ένα μεγάλο μέρος της ταινίας θα γυριστεί εκεί, θα δείξει την αγάπη που του έδειξαν οι Ρώσοι και επιπλέον θα βοηθήσει να καλυτερεύσουν οι σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες, σε αυτούς τους δυο μεγάλους λαούς. Εμείς είμαστε μικρότερος, αλλά βαθύτατος. Οι Ρώσοι, όμως, έχουν ένα μεταφυσικό βάθος πολύ ισχυρό. Θα τους ενώσει η ταινία αυτούς τους λαούς και θεωρώ πολύ σημαντικό ότι σήμερα, αύριο, μεθαύριο θα έρθει εδώ ο Πρωθυπουργός της Ρωσίας, ο κύριος Μισούστιν» Link συνέντευξης εδώ.