Μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του παγκόσμιου κινηματογράφου είναι «Τα Σαγόνια του Καρχαρία» που φέρει την σκηνοθετική ματιά του διεθνούς φήμης σκηνοθέτη Στίβεν Σπίλμπεργκ. Περίπου μισό αιώνα από την προβολή της ταινίας, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ ζήτησε συγγνώμη γιατί συνειδητοποίησε πως με την ταινία του άλλαξε τον τρόπο που το κοινό «βλέπει» τους καρχαρίες.
Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ 47 χρόνια αργότερα παραδέχτηκε πως το βραβευμένο με Όσκαρ θρίλερ, δυσφήμισε τους καρχαρίες, προκαλώντας ή επιτείνοντας τον τρόμο για αυτά, ενώ ενίσχυσε και την επιθυμία των ανθρώπων για σούπα με πτερύγια καρχαρία τη δεκαετία του 1990.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε είναι «πραγματικά μετανιωμένος», για την όποια επίδραση είχε ο ίδιος και η ταινία του, στη ραγδαία συρρίκνωση του παγκόσμιου πληθυσμού καρχαριών.
«Πραγματικά και μέχρι σήμερα λυπάμαι για τον αποδεκατισμό του πληθυσμού των καρχαριών, λόγω του βιβλίου και της ταινίας. Πραγματικά, ειλικρινά, μετανιώνω γι’ αυτό» είπε ο 75χρονος Σπίλμπεργκ, κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στην εκπομπή «Desert Island Discs» στο ραδιόφωνο του BBC.
Η παρουσιάστρια Λόρεν Λαβέρν σε άλλο σημείο της ραδιοφωνικής συνέντευξης, ρώτησε τον σκηνοθέτη, πώς θα ένιωθε αν ο ίδιος ήταν περικυκλωμένος από καρχαρίες, στο φανταστικό ερημονήσι που είχε στηθεί για το σκηνικό της ταινίας: «Είναι ένα πράγμα που ακόμα φοβάμαι. Όχι για να με φάει ένας καρχαρίας, αλλά ότι οι καρχαρίες είναι κατά κάποιον τρόπο θυμωμένοι μαζί μου για τη φρενίτιδα των ψαράδων που συνέβη μετά το 1975».
Μεταξύ άλλων ο Στίβεν Σπίλμπεργκ ξεκαθάρισε ότι οι σκηνοθέτες «δεν πρέπει να χειραγωγούν το κοινό εκμεταλλευόμενοι το θυμικό τους» τονίζοντας πως για αυτό νιώθει ενοχές: «Το έκανα αυτό μερικές φορές στο “Πνεύμα του Κακού” και οπωσδήποτε στα “Σαγόνια του Καρχαρία”».
