Σαν σήμερα, η εθνική μας σταρ, Αλίκη Βουγιουκλάκη, θα γιόρταζε τα γενέθλιά της. Η αείμνηστη ηθοποιός, που έφυγε από τη ζωή το 1996, παραμένει ζωντανή στη μνήμη του κοινού, αλλά και, κυρίως, του γιου της. Με αφορμή αυτή την ξεχωριστή ημέρα, ο Γιάννης Παπαμιχαήλ προχώρησε σε μια άκρως συγκινητική ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ εξομολογήθηκε τις διαρκείς επιπτώσεις της απώλειας της μητέρας του, τονίζοντας ότι η παρουσία της παραμένει αισθητή στην καθημερινότητά του. Περιγράφοντας τις αναμνήσεις του από τα γενέθλιά της, ανέφερε πως τα θυμάται πάντα ως μια «γιορτή γεμάτη λουλούδια, φωνές και τραγούδια».
Στην ίδια ανάρτηση, ο Παπαμιχαήλ υπογράμμισε τη διττή εικόνα της μητέρας του. Ενώ για το κοινό η Αλίκη Βουγιουκλάκη ήταν το «φως, το χαμόγελο, η ελπίδα», για εκείνον ήταν, πάνω απ’ όλα, «απλώς η μαμά του».
Ειδικότερα ο Γιάννης Παπμιχαήλ γράφει:
«Η κόρη του καλοκαιριού… γενέθλια κάποτε, σήμερα για πάντα!!!
Σαν σήμερα… γεννήθηκε η μητέρα μου. Γεννήθηκε η Αλίκη.
Μια μέρα που ποτέ δεν ήταν απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο. Ήταν πάντα γιορτή. Μια αφορμή να γελάσουμε, να τραγουδήσουμε, να αγαπηθούμε λίγο παραπάνω. Από παιδί θυμάμαι αυτή τη μέρα να πλημμυρίζει από λουλούδια, φωνές, ευχές, αλλά πιο πολύ από την παρουσία της. Τη λάμψη της. Την τρυφερότητά της, που για μένα ήταν η πιο αληθινή απ’ όλες.
Η Αλίκη για όλους ήταν το φως, το χαμόγελο, η ελπίδα. Για μένα όμως ήταν απλώς η μαμά μου. Η γυναίκα που με κράτησε στην αγκαλιά της, που με κοίταξε στα μάτια με καμάρι, που με έμαθε να στέκομαι στα πόδια μου χωρίς να χάσω ποτέ το παιδί μέσα μου.
Η αγάπη μας ήταν βαθιά, αμοιβαία, και αθόρυβα δυνατή. Δεν χρειαζόταν λόγια. Μόνο ένα βλέμμα. Ένα χάδι. Ήξερε, πάντα ήξερε, τι χρειαζόμουν πριν το ζητήσω. Και σήμερα, τόσα χρόνια μετά, εξακολουθώ να νιώθω την παρουσία της, όχι στη σκηνή, όχι στην οθόνη αλλά μέσα μου. Στην ψυχή μου. Στη ζωή μου.
Χρόνια πολλά, μαμά.»
