Πενήντα ένα χρόνια μετά την εκδήλωση του πραξικοπήματος στην Ελλάδα, ο Κώστας Γαβράς μιλά στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων για τα γεγονότα της εποχής εκείνης: «Ήταν μία στρατιωτική δικτατορία υπερβολικά βίαιη, υπερβολικά ορατή», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Μιλά όμως στο Πρακτορείο και για το σήμερα και τη «δικτατορία των τραπεζών και του χρήματος. Τα τανκς είναι πλέον περιττά. Και πολύ πιο δύσκολο το να τα καταπολεμήσει κανείς», σημειώνει μιλώντας στο Πρακτορείο με τη χαρακτηριστική του «ματιά».

Ενώ για τις προσφυγικές ροές σημειώνει στη συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων: «Δεν πρόκειται για εισβολείς, αλλά για θαρραλέους ανθρώπους που, με ρίσκο την ίδια τους τη ζωή, διασχίζουν χιλιάδες χιλιόμετρα θάλασσας και στεριάς για να εξασφαλίσουν ένα στοιχειώδες μέλλον. Και αυτή η τάση θα συνεχίσει να κλιμακώνεται», εκτιμά.

Μιλά όμως και για την τύχη του κινηματογράφου στη χώρα μας και πώς οι προτάσεις που είχε καταθέσει παλαιότερα, στην τότε κυβέρνηση, θάφτηκαν, όπως ο ίδιος χαρακτηριστικά λέει. Ενώ για το σήμερα, πιστώνει στην τωρινή κυβέρνηση και τον υπουργό Νίκο Παππά ότι «κάνουν σημαντικές προσπάθειες για να προσελκύσουν ξένες παραγωγές».

Ενώ στο άλλο τρέχον θέμα, αυτό της αξιοποίησης αρχαιολογικών χώρων από τον κινηματογράφο, ο Κ. Γαβράς καταθέτει, μέσω του ΑΠΕ-ΜΠΕ, την άποψή του: «Η αρχαιολογική κληρονομιά ανήκει στην Ελλάδα, αλλά ανήκει επίσης στον κόσμο όλο. Νομίζω ότι επιβάλλεται μία ελεύθερη πρόσβαση όσον αφορά την προβολή τους με τον όρο ότι θα εγγυάται την ηθική τους υπόσταση και ότι θα έχουν ληφθεί όλα τα απαραίτητα μέτρα προς αποφυγήν φθορών των μνημείων».

Αφορμή για όλα τα παραπάνω ήταν η εκδήλωση την περασμένη Τετάρτη το απόγευμα στο βιβλιοπωλείο Librairie Kléber στο Στρασβούργο. Εκεί όπου σε μία αίθουσα πλημμυρισμένη από κόσμο, ο διεθνούς φήμης σκηνοθέτης κινηματογράφου παρουσίασε το βιβλίο-αυτοβιογραφία του «Va où il est impossible d’aller» (Πήγαινε εκεί όπου είναι αδύνατον να πας) που θα κυκλοφορήσει στη Ελλάδα από τις εκδόσεις Gutenberg το φθινόπωρο του 2018.

Μαζί του ήταν η γυναίκα του και παραγωγός του, Michelle Ray-Gavras, καθώς στα απομνημονεύματά του αναφέρεται τόσο στην καλλιτεχνική του πορεία από τον ερχομό του στη Γαλλία και μετά, αλλά και στη προσωπική του ζωή και την σχέση του με την σύντροφό του εδώ και 50 χρόνια.

Η συνέντευξή του μαζί του είναι, συνεπώς, και ένας σύντομος απολογισμός της παρουσίας του στην ‘Εβδομη Τέχνη, ενώ μοιράζεται με το ΑΠΕ-ΜΠΕ την άποψή του για τη εξέλιξη της κινηματογραφικής παραγωγής στην Ελλάδα και το εξωτερικό.