Ανοδική τάση παρουσίασε η συνολική αξία της εγχώριας αγοράς των αλυσίδων εστιατορίων γρήγορης εξυπηρέτησης την περίοδο 1992-2008, με μέσο ετήσιο ρυθμό αύξησης 15,2%, σύμφωνα με τα αποτελέσματα κλαδικής μελέτης της Icap Group.
Αντίθετα το 2009 παρουσίασε μείωση κατά 4% σε σύγκριση με το 2008. Το 2010 η συνολική αξία της αγοράς εστίασης κινείται επίσης καθοδικά, με ρυθμό ανάλογο της περιόδου 2009/2008. Στα μεγέθη αυτά δεν περιλαμβάνονται τα “ανεξάρτητα” καταστήματα που δεν ανήκουν σε οργανωμένες αλυσίδες.
Η εξεταζόμενη αγορά διαχωρίζεται στις εξής τέσσερις κύριες κατηγορίες ανάλογα με το βασικό προσφερόμενο μενού: Burger, Pizza, Snack / Sandwich και Σουβλάκι. Το 2009 τη μεγαλύτερη συμμετοχή στη συνολική αγορά εστίασης μέσω οργανωμένων αλυσίδων γρήγορης εξυπηρέτησης είχαν οι αλυσίδες με βάση το Burger με ποσοστό 37,1%. Ακολούθησε η κατηγορία snack-sandwich με ποσοστό 32,1%. Μερίδιο 22,1% κατέλαβε η κατηγορία pizza, ενώ η κατηγορία σουβλάκι-ethnic απέσπασε μερίδιο 5,4%.
Στo πλαίσιo της μελέτης έγινε και χρηματοοικονομική ανάλυση αντιπροσωπευτικών επιχειρήσεων αλυσίδων γρήγορης εξυπηρέτησης. Με βάση τον ομαδοποιημένο ισολογισμό που προέκυψε από δείγμα 11 αντιπροσωπευτικών εταιρειών, προκύπτει ότι οι συνολικές πωλήσεις των εταιρειών του δείγματος αυξήθηκαν το 2009 κατά 4,9% ενώ το μικτό κέρδος αυξήθηκε κατά 15,9%. Ωστόσο, χαρακτηριστικό είναι ότι τα συνολικά λειτουργικά έξοδα των επιχειρήσεων κάλυψαν τα συνολικά μικτά κέρδη την εξεταζόμενη διετία. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν η εμφάνιση αρνητικού λειτουργικού αποτελέσματος και τα δύο έτη, και η εμφάνιση ζημιών.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η μελλοντική εξέλιξη του κλάδου θα εξαρτηθεί από την ανάπτυξή του σε «κλειστές» και «ανοικτές» αγορές, αλλά και από τις γενικότερες εξελίξεις, δεδομένου ότι η ζήτηση επηρεάζεται από τη μείωση του διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.
Η αλλαγή των καταναλωτικών συνηθειών, λόγω των αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων των μελών της σύγχρονης οικογένειας και η γενικότερη επιτάχυνση των ρυθμών ζωής, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά κέντρα οδήγησε στην ανάπτυξη των οργανωμένων αλυσίδων εστιατορίων γρήγορης εξυπηρέτησης στην Ελλάδα. Στην ανάπτυξη αυτή συνέβαλε και ο θεσμός της δικαιόχρησης (franchising), ο οποίος έδωσε τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις του κλάδου να επεκτείνουν τα δίκτυά τους γεωγραφικά και να μετατραπούν σε οργανωμένες αλυσίδες με ενιαίο εμπορικό σήμα.
Μεταξύ των εταιρειών του κλάδου οι οποίες έχουν στην ιδιοκτησία τους τα διάφορα εμπορικά σήματα, παρατηρούνται σημαντικές αποκλίσεις ως προς τη σύνθεση των πωλήσεών τους και το ουσιαστικό αντικείμενο δραστηριότητας. Στο ανταγωνιστικό περιβάλλον του κλάδου, οι αλυσίδες επιδιώκουν το μεγαλύτερο δυνατό βαθμό «αναγνωρισιμότητας» του εμπορικού σήματός τους.
