Είκοσι δύο χρόνια μετά την ίδρυσή τους και οι Locomondo μάς συγκινούν και μας ξεσηκώνουν με την ίδια ένταση, όπως την πρώτη φορά. Και 22 χρόνια τώρα, δεν θυμάμαι πόσες συναυλίες τους έχω παρακολουθήσει από κοντά, νιώθοντας κάθε φορά την ίδια αντάρα και τον ίδιο ενθουσιασμό του πρώτου καιρού.
Γιατί οι Locomondo είναι το συγκρότημα της δικής μου γενιάς που μεγαλώνει μαζί τους και μεγαλώνει υπέροχα. Είναι το συγκρότημα που αποτελεί το πιο ξέγνοιαστο κομμάτι της νιότης μας και όλα αυτά τα χρόνια, καλοκαίρι χωρίς συναυλία τους δεν νοείται. Αν μία φορά τους έχεις δει από κοντά, καταλαβαίνεις ακριβώς τι εννοώ.
Οι περισσότεροι από 4.000 θεατές, πάντως, που βρέθηκαν πριν από λίγες ημέρες στη συναυλία τους στην Τεχνόπολη ξέρουν πολύ καλά. Ο Μάρκος Κούμαρης και η παρέα του ανέβηκαν στη σκηνή και μας παρέσυραν στον «τρελό κόσμο» (loco – mondo) τους, σε ένα εκρηκτικό live, όπως άλλωστε είναι και οι ίδιοι, όπου ο κόσμος δεν σταμάτησε να χορεύει, να τραγουδάει και να αλληλεπιδρά με την μπάντα.
Από τις πιο συγκινητικές στιγμές της συναυλίας είναι να βλέπεις μικρά παιδιά, αλλά και νέους, να χορεύουν και να ξέρουν απέξω όλα τα τραγούδια, αποδεικνύοντας ότι οι Locomondo είναι όλων των γενιών και η μουσική τους δεν γνωρίζει από ηλικίες.
Το μόνο που γνωρίζει (η μουσική τους) είναι πώς να διασκεδάζει το κοινό, να το ξεσηκώνει, αλλά και να παντρεύει τα μουσικά είδη, συστήνοντας στις νεότερες ηλικίες σπουδαίους καλλιτέχνες. Όπως έκαναν και στην Τεχνόπολη, όπου διασκεύασαν ένα τραγούδι του Γιώργου Ζαμπέτα, δίνοντάς του τον δικό τους reggae ήχο και όσοι από τους νεότερους σε ηλικία θεατές δεν το ήξεραν, είχαν την ευκαιρία να το μάθουν. Άλλωστε, αυτό είχαν κάνει και στο παρελθόν με μεγάλη επιτυχία με τη Φραγκοσυριανή» του Βαμβακάρη.
Τι μας άρεσε στη συναυλία:
Ο Μάρκος ήταν -όπως πάντα- πολύ επικοινωνιακός, πέταγε μπάλες στο κοινό, πετούσε ψεύτικα 100ευρα που ανέμιζαν στην Τεχνόπολη, ανέβαινε στα ηχεία, κατέβαινε συχνά ανάμεσα στον κόσμο, επικοινωνούσε μαζί τους, όπως μόνο αυτός ξέρει. Σε ένα τραγούδι, μάλιστα, κρατούσε το χέρι ενός μικρού παιδιού που το είχε σηκώσει ψηλά η μαμά του.
Πολύ ωραία η στιγμή που στη σκηνή ανέβηκε η Ρένα Μόρφη για να πει δύο τραγούδια με τον Μάρκο, την οποία παρουσίασε ως «τη μαμά της Αλίκης», καθώς η κόρη της Ρένας ακούει φανατικά Locomondo. «Θα ανέβει τώρα η μαμά της Αλίκης, κάποιοι ίσως την ξέρετε γιατί είναι η Ρένα Μόρφη», είπε με μπόλικη δόση χιούμορ, με τον κόσμο να ξεσπά σε γέλια και χειροκροτήματα.
Στη σκηνή ανέβηκε και η αθλήτρια Πηγή Δεβετζή, η οποία τραγούδησε με τον Μάρκο Κούμαρη.
Ακούσαμε κάποια από τα αγαπημένα μας, χρόνια τώρα, τραγούδια, που δεν σταματούν να μας ξεσηκώνουν. Γαμήλιο Πάρτυ, Δεν κάνει κρύο στην Ελλάδα, Οδύσσεια, Μαγικό Χαλί, Καραπιπερίμ, ’80s, Ευλαμπία, PRO και τόσα άλλα…
Όπως κάθε συναυλία τους, έτσι και αυτή στην Τεχνόπολη ήταν ένα μεγάλο πάρτι όπου όλοι περάσαμε καλά. Δεν σταματήσαμε να χορεύουμε (εντάξει, να χοροπηδάμε είναι το σωστό), να τραγουδάμε και να γελάμε. Για ακόμα μία φορά, ζήσαμε μια μοναδική εμπειρία. Γιατί μπορεί «η γη να γυρίζει, όλο να γυρίζει, όμως, οι Locomondo πάντα θα έχουνε ένα μαγικό χαλί για να χορεύουμε πάνω εμείς…»!
