«Σήμερα όλο και περισσότεροι άνθρωποι περνούν σύνορα εξαιτίας ακραίας φτώχειας που προκαλείται από τις κλιματικές αλλαγές ή τις καταστροφικές συνέπειες των συγκρούσεων.

Πρόκειται για νέα μοντέλα εξαναγκαστικής μετακίνησης, για τα οποία η διεθνής κοινότητα οφείλει να βρει τρόπους αντιμετώπισής τους» τονίζει σε μήνυμά του ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες, με αφορμή την 60η επέτειο από την ίδρυση Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στη Γενεύη.

Στην Ελλάδα η Ύπατη Αρμοστεία έχει κάνει επανειλημμένες εκκλήσεις για την αντιμετώπιση των σοβαρών ανθρωπιστικών αναγκών στον Έβρο. Οι συνθήκες κράτησης έχουν χαρακτηριστεί προβληματικές, οι διαδικασίες υποδοχής ακατάλληλες και οι μηχανισμοί διαπίστωσης των αναγκών των ανθρώπων που καταφθάνουν ανύπαρκτοι.

Κατά τη διάρκεια επισκέψεων στην περιοχή, κλιμάκιο της Ύπατης Αρμοστείας διαπίστωσε ακατάλληλες συνθήκες κράτησης εξαιτίας του υπερσυνωστισμού: άντρες, γυναίκες, παιδιά στοιβάζονται σε μικρούς χώρους, με κακές συνθήκες υγιεινής, χωρίς δυνατότητα προαυλισμού.

Επίσης διαπίστωσε ότι απουσιάζουν βασικές υπηρεσίες όπως ενημέρωσή τους για δικαιώματα και υποχρεώσεις, διερμηνεία σε γλώσσα που κατανοούν, νομική συνδρομή για τη διαδικασία πολιτικού ασύλου.

Τον περασμένο Σεπτέμβριο η Ύπατη Αρμοστεία κάλεσε την Ελλάδα να επιταχύνει την υλοποίηση της προβλεπόμενης μεταρρύθμισης στον τομέα του πολιτικού ασύλου, καθώς η χώρα δεν διαθέτει λειτουργικό σύστημα ασύλου. Στην ανακοίνωση που εξεδόθη από τα κεντρικά της Γενεύης, κρίνεται ότι η Ελλάδα βρίσκεται «σε κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης που δεν θα έπρεπε να υφίσταται στην Ευρωπαϊκή Ένωση».

Εξέφρασε, επίσης, την έντονη ανησυχία της για την αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας, με θύματα πρόσφυγες και μετανάστες, στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα όπου οι επιθέσεις κατά αλλοδαπών και οι συμπλοκές έχουν δημιουργήσει μια έκρυθμη και ανεξέλεγκτη κατάσταση που επηρεάζει όλους τους κατοίκους της περιοχής.

Η περσινή χρονιά ήταν η χειρότερη των τελευταίων δυο δεκαετιών σε ό, τι αφορά τον εθελοντικό επαναπατρισμό. «Παρακολουθούμε τη δημιουργία ημι-μόνιμων, παγκόσμιων προσφυγικών πληθυσμών. Η μεταβαλλόμενη φύση και η αυξανόμενη πολυπλοκότητα των συρράξεων καθιστά πιο δύσκολες την επίτευξη και τη διατήρηση της ειρήνης» σημειώνει ο κ. Γκουτέρες.

Οι Αφγανοί πρόσφυγες είναι διασκορπισμένοι σε 69 χώρες, το ένα τρίτο των κρατών του κόσμου. Επιπλέον τέσσερις στους πέντε πρόσφυγες παγκοσμίως βρίσκονται παγιδευμένοι σε γειτονικές χώρες, στον αναπτυσσόμενο κόσμο δηλαδή ο αναπτυσσόμενος κόσμος φιλοξενεί το 80% των προσφύγων παγκοσμίως

Έως και 800.000 πρόσφυγες χρειάζονται μετεγκατάσταση. Εντούτοις ο αριθμός των θέσεων που διατίθενται ετησίως καλύπτει μόλις το 10% αυτού του αριθμού και λιγότερο από το 1% των προσφύγων παγκοσμίως», τονίζει ο κ. Γκουτέρες.

Πολλά εκατομμύρια άνθρωποι, πέραν των προσφύγων, είναι σήμερα βίαια εκτοπισμένοι. Μεταξύ αυτών 50 εκατ. περιβαλλοντικοί πρόσφυγες, 27 εκατ. εκτοπισμένοι στο εσωτερικό των χωρών τους εξαιτίας συγκρούσεων.