Το να είναι κανείς πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο. Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι οι πρώην πρόεδροι ξεμπλέκουν με όλους αυτούς τους αυστηρούς κανόνες που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητά τους όταν κλείνουν για πάντα πίσω τους την πόρτα του Λευκού Οίκου, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Με λίγα λόγια, η ζωή μετά την προεδρία δεν θα είναι ποτέ «φυσιολογική», με τον τρόπο, τουλάχιστον, που την αντιλαμβανόμαστε όλοι εμείς.

Υπάρχουν κανόνες, λοιπόν, που συνεχίζουν να τους ακολουθούν εφόρου ζωής, με τους οποίους θα πρέπει να συμμορφώνονται το ίδιο ευλαβικά, όσο και αν ήταν πρόεδροι. Ένας από αυτούς είναι και το γεγονός ότι δεν τους επιτρέπεται να οδηγούν. Κάτι που έχει να κάνει με το απόρρητο που χαρακτηρίζει όλες τις πτυχές της ζωής ενός πρώην προέδρου.

Δεδομένου, λοιπόν, ότι οι πρώην πρόεδροι αποτελούν συχνά απειλούμενους στόχους, η Μυστική Υπηρεσία των ΗΠΑ, συνεχίζει να κάνει την δουλειά της, προστατεύοντάς τους και μεταφέροντάς τους πάντα από το σημείο Α στο σημείο Β. Μην ξεχνάτε ότι πρόκειται για ανθρώπους που ήταν υπεύθυνοι για ένα ολόκληρο έθνος, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορούν να ξεχαστούν από την μια στιγμή στην άλλη μόλις ολοκληρώσουν τη θητεία τους.

Ο κίνδυνος για έναν πρώην πρόεδρο μπορεί να έχει πολλές μορφές, καθώς κάποιος θα μπορούσε να τον πυροβολήσει, να του στείλει μια βόμβα μέσω ταχυδρομείου ή να προσπαθήσει να του προκαλέσει κακό μέσα από ένα αυτοκινητιστικό.

Η οδήγηση, έτσι κι αλλιώς, είναι μια δυνητικά επικίνδυνη δραστηριότητα για τον οποιοδήποτε, καθώς πίσω από το τιμόνι οι πάντες είναι ευάλωτοι. Πόσο μάλλον ένας πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ. Οι πράκτορες των μυστικών υπηρεσιών, λοιπόν, εκπαιδεύονται ειδικά για αυτό και υποβάλλονται σε μαθήματα για «αποφυγή και αμυντικούς ελιγμούς οδήγησης», μια πρακτική που άρχισε να εφαρμόζεται μετά τη δολοφονία του προέδρου Κένεντι το 1963.