Ο εφευρέτης προφανώς βαριόταν υπερβολικά να κόψει το γρασίδι με το παραδοσιακό μηχάνημα και αποφάσισε να δημιουργήσει το τρίκυκλο-κόπτης γρασιδιού.
Το 1984 δημιούργησε ένα ειδικά διαμορφωμένο τρίκυκλο για παιδιά και για ενήλικους, με χοντρές ρόδες και ένα σετ από λεπίδες, όπως αυτές των παραδοσιακών μηχανημάτων κοπής γρασιδιού, προσαρτημένες στον πίσω άξονα. Διέθετε ακόμα, μηχανισμό ανύψωσης και κατάκλισης των λεπίδων, καθώς και έναν μεταλλικό δίσκο για τη συλλογή του κομμένου γρασιδιού.
Προφανώς ο εφευρέτης είχε σκεφτεί πώς όταν ο ίδιος δεν θα είχε όρεξη να κουρέψει το γκαζόν τότε τη δουλειά αυτή θα μπορούσαν να την κάνουν ακόμα και τα παιδιά του απλά και μόνο κάνοντας πετάλι.
Ιδιαίτερα φιλόδοξο το συγκεκριμένο σενάριο αλλά ο εφευρέτης δε σκέφτηκε ότι όλο το τρίκυκλο παραείναι βαρύ για να το κουμαντάρει ένα παιδί. Επίσης το γκαζόν θα βγει σίγουρα κατεστραμμένο διότι τα παιδιά πάνω στο τρίκυκλο θα το δούν περισσότερο σαν παιχνίδι και το τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξουν είναι το γρασίδι.
