«Preppers» τους λένε και ήταν ένας όρος που χρησιμοποιούνταν μέχρι πρόσφατα κομματάκι μειωτικά.

Άνθρωποι που προετοιμάζονταν εδώ και καιρό για κάθε είδους φυσική ή ανθρώπινη καταστροφή δηλαδή και πλέον, τώρα που ήρθε η καταστροφή και μας βρήκε, ξεπήδησαν ως «γκουρού» της επιβίωσης!

Σήμερα μιλούν σε εφημερίδες και περιοδικά, από τον «Independent» ως και το «Time», για το τι να στοκάρουμε στο σπίτι μας, για τους καλύτερους τρόπους επιβίωσης και τέτοια χρήσιμα πράγματα και όλοι τώρα τεντώνουν τα αυτιά τους.

Οι preppers ξέρουν βλέπετε με τι είδη πρώτης ανάγκης να γεμίζουν τα ράφια τους, ξέρουν πώς να φτιάχνουν πόσιμο νερό και έχουν ήδη κάνει τα κουμάντα τους για εκείνες τις περιστάσεις που η επαφή με τον έξω κόσμο δεν θα είναι δυνατή.

Και αυτές οι περιστάσεις είναι εδώ, όχι ίσως με τον απόλυτο τρόπο που το οραματίζονταν, πολύ κοντά πάντως σε ό,τι είχαν στο μυαλό τους και εργάζονταν πυρετωδώς όλα αυτά τα χρόνια.

Τι είναι ο prepper

Τον όρο τον έχουμε γνωρίσει από μεμονωμένους ανθρώπους ή ακόμα και ολόκληρες κοινότητες που προετοιμάζουν το σπίτι ή το καταφύγιό τους για την Αποκάλυψη. Όπου «Αποκάλυψη» ο καθένας βάζει ό,τι θέλει, από βιβλικές καταστροφές μέχρι και ανείπωτες φυσικές τραγωδίες. Ή την τραγική ανθρώπινη παρέμβαση.

Με τον καιρό μάθαμε πως ο όρος διακρίνεται από άλλους τύπους προετοιμασίας και αντίδρασης στην καταστροφή. Όλοι τους όμως έχουν να κάνουν με την εξασφάλιση βασικών ανθρώπινων αναγκών, όπως ο αέρας, το νερό, η τροφή, το καταφύγιο και η καλή υγεία, σε περιόδους ολέθρου.

Ο survivalist, ας πούμε, είναι αυτός που θα εγκαταλείψει τον πολιτισμό για χάρη της φύσης. Με μια τσάντα στην πλάτη θα καταφύγει στο δάσος και θα προσπαθήσει να επιβιώσει με όσα του δώσει η Μητέρα Φύση. Θα στήσει το καταφύγιό του κοντά σε πόσιμο νερό και θα βγάλει τη Μέρα της Κρίσης κυνηγώντας, ψαρεύοντας και συλλέγοντας φυτά.

O homesteader, από την άλλη, είναι πιο οργανωμένος. Αυτός έχει φτιάξει το καταφύγιό του, συχνά πυρηνικών προδιαγραφών, στο δικό του αγροτεμάχιο, διασφαλίζοντας επίσης τη μακροημέρευση της επιβίωσής του. Πέρα από αποθηκευμένα τρόφιμα, έχει μποστάνι, κοτέτσι, στάβλο, σύστημα καθαρισμού του νερού κ.λπ., ώστε να είναι πλήρως αυτόνομος και αυτάρκης.

Ο prepper κινείται κάπου στη μέση. Έχει μετατρέψει το σπίτι του σε καταφύγιο και θα βασίσει την επιβίωσή του σε τρόφιμα και νερό που έχει στοκάρει. Δεν είναι αυτάρκης, είναι απλώς καλά προετοιμασμένος για τα μελλούμενα…

Πώς προετοιμάζεται

Το prepping είναι περισσότερο μια φιλοσοφία, μια διαδικασία, παρά μια κατάσταση. Όταν ετοιμάζεσαι εξάλλου για κάτι εφιαλτικό, κάθε γνώση ή συνεισφορά είναι καλοδεχούμενη.

Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πρακτικά τα πάντα: από τεχνικές επιβίωσης και ανάπτυξη δεξιοτήτων μέχρι και απλό στοκάρισμα προμηθειών. Ή και πυρομαχικών. Όλα ξεκινούν από αυτό το «και αν;».

Αν τελικά συμβεί το κακό, που μπορεί να είναι μια πυρκαγιά που αποκλείει την πόλη ή ίδια η κατάρρευση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, γιατί να σε βρει απροετοίμαστο; Αντί λοιπόν να περιμένει σε μια ατέλειωτη ουρά για ένα αντισηπτικό, έχει ήδη το αντισηπτικό στο ντουλάπι του.

Ο σωστός prepper ζει συνεχώς μέσα σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο καταστροφής. Μαθαίνει πώς να παράγει τα δικά του τρόφιμα, έχει ήδη αποθηκεύσει ζυμαρικά και κονσέρβες για την έκτακτη ανάγκη, ενώ παρακολουθεί και ειδικά σεμινάρια για όλων των λογιών τα πράγματα. Από εναλλακτικές θεραπείες μέχρι και αυτοάμυνα.

Θα τους ακούσεις να λένε πως δεν παίρνουν ελαφρά τη καρδία το ζήτημα της επιβίωσης, ούτε την εμπιστεύονται στο κράτος και τις προνοιακές δομές. Αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο και προσωπική ευθύνη για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Το prepping είχε ήδη πάρει διαστάσεις κοινωνικού κινήματος πριν ξεσπάσει ο κορονοϊός και δικαιώσει τον κόπο και τα έξοδα των οπαδών του. Η φιλοσοφία που ασπάζονται; Φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά!

Θεωρούν μάλιστα απόλυτα λογική και άλλο τόσο δικαιολογημένη την προετοιμασία για μια ενδεχόμενη καταστροφή. Από έναν τυφώνα που θα σαρώσει τα πάντα μέχρι μια τρομοκρατική επίθεση τύπου 11ης Σεπτεμβρίου. Ή το ίδιο το τέλος της ανθρωπότητας.

Ποιοι απαρτίζουν τους preppers

Το κίνημα άνθισε κατά τη δεκαετία του 1990 στις ΗΠΑ, όπου και συναντάμε εξάλλου τη μαζικότερη απήχησή του. Αν και δεν εξαντλείται εκεί, καθώς πλέον Ευρώπη και Ασία παίζουν εξίσου δυνατά. Σήμερα έχει μάλιστα και μεγάλη κοινωνική διαστρωμάτωση, προσελκύοντας κόσμο από κάθε εισοδηματική τάξη.

Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα δίκτυα του prepping, καθώς καλύπτουν ένα ευρύτατο φάσμα αυτού που θα λέγαμε επιβίωση. Τι τρόφιμα και σε τι μερίδες αποθηκεύεις, πώς καλλιεργείς βασικά αγαθά στον κήπο σου, πώς κυνηγάς και ψαρεύεις, πώς προστατεύεις τον εαυτό σου από επίθεση κ.λπ.

Προσθέστε εδώ και βιβλία, σεμινάρια, ειδικά καταστήματα και εκπομπές και έχετε την πλήρη έκταση ενός κινήματος που αισθάνεται ότι ζει υπό το κράτος μιας μόνιμης απειλής.

Η στρατηγική της επιβίωσης στα δύσκολα

Το prepping δεν είναι γενικό και αόριστο, αλλά πρακτικό και πολύ συγκεκριμένο. Και οι συμβουλές του έχουν θετικό πρόσημο. Τι περιλαμβάνει;

Το καθαρό νερό, πρώτα από όλα, που είναι εξάλλου και το πολυτιμότερο αγαθό. Ο prepper αποθηκεύει ικανές ποσότητες εμφιαλωμένου νερού. Ο ακόμα σοβαρότερος όμως έχει το δικό του πηγάδι.

Ο prepper φορτώνει τα ράφια με κονσέρβες και ζυμαρικά. Ο σωστός prepper όμως καλλιεργεί το δικό του φαγητό. Όλοι βέβαια ξέρουν ή πρέπει να μάθουν πώς να θεραπεύουν βασικές αρρώστιες με βότανα, να κυνηγούν θηράματα, να στήνουν παγίδες και να προσανατολίζονται με πυξίδα και χάρτη.

Κάθε επαφή με μια βασική γνώση επιβίωσης δεν είναι απλώς καλοδεχούμενη, είναι επιβεβλημένη. Όπως είναι και το στοκάρισμα σε μάσκες, κουβέρτες, φακούς, μπαταρίες και τέτοια πράγματα.

Πηγαίνοντας κανείς βαθύτερα στο κίνημα, θα βρει ακόμα και πρακτικές της ανταλλακτικής οικονομίας. Εκεί που η αυτάρκεια είναι το μεγάλο ζητούμενο, οι ανταλλαγές σε είδη αποκτούν τον πρώτο λόγο. Και ο χρυσός φυσικά, που θα διατηρήσει την αξία του ακόμα και μετά την καταστροφή.

Αν προετοιμάζεσαι μάλιστα για την οριστική κατάρρευση του συστήματος, τότε οφείλεις να πας ως το μεδούλι. Να έχεις έτοιμο ένα λεπτομερές πλάνο για τις πρώτες κινήσεις και σίγουρα μια απομονωμένη αγροικία για να επιβιώσεις εσύ και η οικογένειά σου.

Για υλική επιβίωση κάνουν πάντα λόγο και το παιχνίδι έχει εδώ κανόνες. Η φυγή προς την απομόνωση δεν είναι πάντα εύκολη, γι’ αυτό και πρέπει να είσαι έτοιμος να προστατεύσεις τους δικούς σου και το βιος σου. Με τη δύναμη των όπλων.

Θα ακούσεις κάποιους σκληροπυρηνικούς preppers να λένε πως έχουν στοκαρισμένα τρόφιμα για 40 και 50 χρόνια. Ή άλλους να εξομολογούνται πως έχουν στα συρτάρια τους χιλιάδες σφαίρες. Άλλοι πάλι εκτρέφουν ψάρια του γλυκού νερού στις πισίνες τους και μαθαίνουν πράγματα για την ανοικοδόμηση του πολιτισμού, όπως η συγκόλληση, το πλέξιμο κ.λπ.

Όταν τα πράγματα γίνουν ακόμα πιο ακραία, εκεί θα βρεις πληροφορίες για το πώς να κάνεις ένοπλες περιπολίες στο βιος σου. Οι ορδές των εξαθλιωμένων «απροετοίμαστων» θα καταφτάσουν κάποια στιγμή θέλοντας να παραβιάσουν το μπούνκερ σου. Εδώ μιλάμε πια για σωστό παραλήρημα, θυμίζοντας ρητορεία παραστρατιωτικής σέχτας.

Για τα «τρία Β» θα τους ακούσεις τώρα να μιλάνε, «bullets, beans, band-aids» (σφαίρες, φασόλια, επίδεσμοι), και πώς να χρησιμοποιήσεις το καθετί. Εδώ αγγίξαμε όμως τα ακρότατα όρια του κινήματος.

Γεγονός είναι πως ο μετεωρίτης που συγκρούεται με τη Γη ή η τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη δεν έχουν συμβεί ακόμα, συνέβη όμως μια πανδημία επικών προδιαγραφών.

Και οι preppers, που είχαν άλλοτε απήχηση σε παρανοϊκούς συνωμοσιολογικούς κύκλους, είναι σήμερα πιο επίκαιροι από ποτέ. Στα sites τους θα δεις πλέον και «απλό» κόσμο, που θέλει απλώς να μάθει εναλλακτικούς τρόπους προφύλαξης από το Covid-19.

Το prepping έγινε φαινόμενο, όσο η πανδημία αρνείται τουλάχιστον να υποχωρήσει. Δεν αφορά πια σε λίγους «παλαβούς» που ζουν στα δάση του Όρεγκον, αλλά σε πολίτες που θέλουν να δημιουργήσουν μια κουλτούρα επιβίωσης.

Το να έχεις εξάλλου σήμερα σπίτι σου βασικά αγαθά για να μην αναγκάζεσαι να βγαίνεις κάθε τρεις και λίγο έξω μοιάζει πιο λογικό από ποτέ…