Εμβληματικό ορόσημο για τη Νέα Υόρκη το θρυλικό Roosevelt Hotel αποτέλεσε την έδρα των εκλογών για τον κυβερνήτη Thomas Dewey, όταν ανακοίνωσε ηθελημένα λανθασμένα ότι νίκησε τον Χάρι Τρούμαν στις προεδρικές εκλογές του 1948 -μάλιστα η Chicago Tribune ήταν τόσο σίγουρη για την νίκη του που εκτύπωσε στο πρωτοσέλιδο της την ψευδή δήλωση ως χτύπημα στο πρωινό της φύλλο.

Δεν ήταν, επίσης, λίγες οι φορές που έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας πάνω του, αποτελώντας σκηνικό για επιτυχημένες κινηματογραφικές ταινίες, όπως «Ο Ιρλανδός» του Μάρτιν Σκορτσέζε με πρωταγωνιστές τους μοναδικούς Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Αλ Πατσίνο και ο Τζο Πέσι.

Στο προσκήνιο του ορίζοντα του Μανχάταν, το πολυτελές ξενοδοχείο, με την κομψή αρχιτεκτονική και την απόσταση λίγων λεπτών από την Times Square και τον τερματικό σταθμό Grand Central, από το 1924 αποτελεί πραγματικό σύμβολο για τη Νέα Υόρκη, καλωσορίζοντας εκατομμύρια επισκέπτες ανά τον κόσμο.

Ωστόσο, από το τέλος του 2020 το θρυλικό αυτό ξενοδοχείο δεν θα είναι πλέον «μάρτυρας» κινηματογραφικών σκηνών ή στιγμών της ιστορίας της πόλης, καθώς θα κλείσει οριστικά τις πόρτες του για το κοινό μετά από σχεδόν 100 χρόνια λειτουργίας.

Σύμφωνα με δήλωση εκπροσώπου του στο CNN, η ιδιοκτήτρια εταιρεία που δεν είναι άλλη από την Pakistan International Airlines, πήρε την δύσκολη αυτή απόφαση λόγω της πανδημίας και την επακόλουθης πτώσης της κερδοφορίας της επιχείρησης.

Το θρυλικό ξενοδοχείο που οφείλει το όνομά του στον 26ο πρόεδρο των ΗΠΑ, Θεόδωρο Ρούσβελτ, ο οποίος βρέθηκε στο «τιμόνι» της Αμερικής για οκτώ χρόνια, από το 1901 έως το 1909, χτίστηκε από τον επιχειρηματία Frank A. Dudley με το κόστος του να αγγίζει τα 12.000.000 δολάρια και άνοιξε πρώτη φορά για το κοινό τις πόρτες του στις 22 Σεπτεμβρίου του 1924.

Έκτοτε, διάφορες «πρωτιές» προστέθηκαν στην ιστορία του με την προσθήκη βιτρινών καταστημάτων στις προσόψεις του στο πεζοδρόμιο και όχι μπαρ λόγω της ποτοαπαγόρευσης της εποχής, την υπηρεσία φιλοξενίας κατοικίδιων ζώων και φροντίδας παιδιών, καθώς και την ύπαρξη γιατρού, ενώ το 1947 έγινε το πρώτο ξενοδοχείο που παρείχε τηλεόραση για τους πελάτες του σε κάθε δωμάτιο.