Υπήρξε η κατοικία βασιλιάδων, αυτοκρατόρων και προέδρων, ενώ σήμερα αποτελεί το σήμα κατατεθέν της Πράγας. Ο λόγος, φυσικά, για το διάσημο και πολυφωτογραφημένο κάστρο της τσεχικής πρωτεύουσας, που έχει μπει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες ως το μεγαλύτερο αρχαίο κάστρο του κόσμου.
Και μπορεί να είναι γνωστό σε όλο τον κόσμο, όμως, υπάρχουν και κάποιες ιστορίες πίσω από το κάστρο που ενδεχομένως δεν τις γνωρίζει πολύς κόσμος.
Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Τσεχοσλοβακία, το κάστρο έγινε το επιτελείο του Ράινχαρντ Χάιντριχ. Λέγεται ότι ο Γερμανός ναζί τοποθέτησε στο κεφάλι του το Στέμμα της Βοημίας, πιστεύοντας ότι ήταν μεγάλος βασιλιάς. Σύμφωνα, όμως, με τους παλαιούς θρύλους, όποιος σφετεριστής φορέσει το στέμμα στο κεφάλι του, είναι καταδικασμένος να πεθάνει μέσα σε ένα χρόνο. Τυχαίο ή όχι, ο Χάιντριχ δολοφονήθηκε σε λιγότερο από έναν χρόνο!
Τα πολύτιμα κοσμήματα που χρησιμοποιήθηκαν στις στέψεις των μοναρχών της Βοημίας, φυλάσσονται σε έναν ειδικό θάλαμο, ο οποίος είναι ασφαλισμένος με επτά κλειδαριές. Οι επτά κάτοχοι των κλειδιών είναι ο πρόεδρος της Τσεχίας, ο πρωθυπουργός, ο Αρχιεπίσκοπος Πράγας, ο πρόεδρος της Γερουσίας, ο πρόεδρος της Βουλής, ο δήμαρχος της Πράγας και ο Επίσκοπος του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Βίτου.
Στη βορειοανατολική περιοχή του κάστρου, βρίσκεται το «Χρυσό σοκάκι». Πρόκειται για έναν μικροσκοπικό δρόμο που οφείλει το όνομά του στους χρυσοχόους που έζησαν εκεί κατά τον 17ο αιώνα. Χαρακτηρίζεται από μια σειρά από χαμηλά σπιτάκια, τα οποία χτίστηκαν στα τέλη του 16ου αιώνα κατ’ εντολή του αυτοκράτορα Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων, για να στεγάσουν τους 24 φρουρούς του κάστρου και τις οικογένειές τους.
Ο δρόμος είναι επίσης γνωστός ως «Δρόμος των αλχημιστών», αφού σύμφωνα με κάποιο θρύλο, κάποιοι αλχημιστές ζούσαν εκεί, οι οποίοι κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ροδόλφου Β’ των Αψβούργων, μετά από παραγγελία του, προσπαθούσαν να μετατρέψουν τα απλά μέταλλα σε χρυσό και να ανακαλύψουν το ελιξίριο και τα μυστικά της αιώνιας ζωής.
Το κάστρο αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τον συγγραφέα Φραντς Κάφκα. Μάλιστα, την περίοδο 1916-1917, έζησε στην οικία με αριθμό 22 μαζί με την αδελφή του Ότλα. Εδώ ο Κάφκα έγραψε τη συλλογή δεκατεσσάρων διηγημάτων «Ένας αγροτικός γιατρός».
Η αλλαγή φρουράς στο κάστρο της Πράγας είναι μια τελετή που επιδεικνύει στρατιωτική ακρίβεια, πειθαρχία και ιστορική μεγαλοπρέπεια. Πραγματοποιείται κάθε ώρα στις πύλες του, ενώ η κύρια τελετή πραγματοποιείται καθημερινά το μεσημέρι στην Πρώτη Αυλή. Η φρουρά είναι ντυμένη με μπλε στολές.
Το 1618, οι παραβάτες του νόμου πετάγονταν έξω από τα παράθυρα του κάστρου της Πράγας. Όλο αυτό ξεκίνησε όταν Ρωμαιοκαθολικοί αξιωματούχοι είχαν κλείσει ένα ζευγάρι προτεσταντών σε παρεκκλήσια. Οργισμένοι υπερασπιστές των δικαιωμάτων των Προτεσταντών κάλεσαν για δίκη στην αίθουσα του συμβουλίου στο κάστρο και κέρδισαν. Έτσι, δύο Καθολικοί αντιβασιλείς και ο γραμματέας τους που κρίθηκαν ένοχοι για παραβίαση του δικαιώματος στη θρησκευτική ελευθερία, εκδιώχθηκαν από το παράθυρο. Ωστόσο, στάθηκαν τυχεροί καθώς στο σημείο υπήρχε ένας σωρός κοπριάς αλόγων κι έπεσαν πάνω σε αυτόν, με αποτέλεσμα να σωθούν από την πτώση.
