Το άνοιγμα ενός βάζου, το κόψιμο των λαχανικών ή το σερβίρισμα για τους περισσότερους είναι καθημερινή ρουτίνα, όχι όμως και για τα άτομα με κινητικά προβλήματα. Τώρα, ένα ρομποτικό χέρι υπόσχεται να λύσει αυτό το πρόβλημα.
Μηχανικοί στο Virginia Tech ανέπτυξαν το νέο ρομποτικό σύστημα, αξιοποιώντας χρηματοδότηση άνω των 600.000 δολαρίων από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών.
Σύμφωνα με το Interesting Engineering, το ρομποτικό χέρι είναι εξοπλισμένο με προσαρμοστικές αρπάγες που μπορούν να χειριστούν αντικείμενα όλων των μεγεθών και υφών, από βαριές κανάτες μέχρι ευαίσθητα συστατικά. Έτσι, λύνεται ένα χρόνιο πρόβλημα που φαινομενικά έμοιαζε απλό.
Συγκεκριμένα, τα ρομπότ δυσκολεύονται όταν οι εργασίες απαιτούν ευελιξία. Παραδείγματος χάριν, το ίδιο ρομποτικό εργαλείο που πιάνει και σηκώνει ένα μπουκάλι κέτσαπ, δεν μπορεί να κάνει το ίδιο με τριμμένο τυρί. Αυτό συμβαίνει, επειδή το σύστημα δεν μπορεί να αναγνωρίσει ή και ξεχωρίσει τα μεγαλύτερα, μικρότερα, στερεά ή ακανόνιστα αντικείμενα.
Οι μηχανικοί στο Virginia Tech, δημιούργησαν ένα ειδικό λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης για να επεξεργάζεται τις πληροφορίες και έντυσαν με ειδικευμένο υλικό τον ρομποτικό βραχίωνα, ώστε να αυξομειώνεται η κίνηση ανάλογα με το μέγεθος του αντικειμένου.
Παράλληλα, έφτιαξαν ένα μοχλό joystick για να ελέγχει ο χρήστης το ρομποτικό χέρι.
Για να δοκιμάσουν το ρομποτικό χέρι, οι μηχανικοί το έβαλαν να μαγειρέψει μια απλή πίτσα, διαδικασία που δεν είναι απαιτητική για τον άνθρωπο, όχι όμως και για τα ρομποτικά συστήματα.
«Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι πως τα ρομπότ στην πραγματικότητα τσιμπάνε τα πράγματα, δεν τα πιάσουν όπως ο άνθρωπος», είπε ο Dylan Losey, αναπληρωτής καθηγητής μηχανολογίας. «Αυτό σημαίνει ότι αντιγράφουν τις κινήσεις του ανθρώπου, με τις ενέργειες να μη λειτουργούν ως προέκταση φυσικών κινήσεων».
Το ρομποτικό χέρι πέρασε με επιτυχία το τεστ και μαγείρεψε κανονικά την πίτσα, με τους μηχανικούς να ελπίζουν να τελειοποιήσουν το μηχάνημα, ώστε να κυκλοφορήσει σύντομα και να βοηθήσει όσους ανθρώπους αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα.
