Ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια στην ιστορία της εθνικής Ισπανίας ήρθε η ώρα να κλείσει, αφού ο Σέρχιο Ράμος, ρέκορντμαν συμμετοχών με 180, ανακοίνωσε ότι αποσύρεται οριστικά από το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του, ρίχνοντας και τα καρφιά του για τον νέο προπονητή, Λουίς Ντε Λα Φουέντε.

Μέσα σε 18 χρόνια ο Ράμος κατέγραψε 180 συμμετοχές στην εθνική ομάδα της Ισπανίας, περισσότερες από οποιονδήποτε άλλο συμπατριώτη του, με τη φανέλα της οποίας πανηγύρισε και την κατάκτηση ενός Μουντιάλ (2010) και δύο Euro (2008, 2012). Ο 36χρονος κεντρικός αμυντικός, με λίγα λόγια, έζησε πολύ μεγάλες στιγμές με τη «Λα Ρόχα» αλλά τώρα ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος.

Ένα τέλος που δεν μπαίνει με τον τρόπο που θα ήθελε ο ίδιος, αφού τα ΜΜΕ της χώρας υποστηρίζουν ότι ενημερώθηκε από τον Ντε Λα Φουέντε ότι δεν υπολογίζεται πλέον λόγω ηλικίας και ουσιαστικά αυτό το επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Ράμος με την επίσημη δήλωσή του, στην οποία αναφέρει τα εξής…

«Έφτασε η ώρα, η ώρα να αποχαιρετήσω την εθνική ομάδα. Αυτό το πρωί δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον προπονητή που με ενημέρωσε ότι δεν με υπολογίζει και ούτε πρόκειται, ανεξάρτητα από το επίπεδο που θα βρίσκομαι και τη συνέχεια της ποδοσφαιρικής μου καριέρας. Με βαριά καρδιά είναι το τέλος της διαδρομής που ήλπιζα πως θα επεκτεινόταν ακόμα περισσότερο και που θα τελείωνε με μια καλύτερη γεύση, αντάξια με τις επιτυχίες που καταφέραμε στη Λα Ρόχα.

Ειλικρινά πιστεύω ότι αυτό το ταξίδι θα έπρεπε να τελειώσει με δική μου απόφαση ή επειδή οι εμφανίσεις μου δεν ήταν σε επίπεδο αντάξιο της εθνικής. Όχι εξαιτίας της ηλικίας μου ή άλλων λόγων, τους οποίος μπορεί να μην άκουσα ποτέ απευθείας, αλλά σίγουρα τους ένιωσα. Επειδή η ηλικία από μόνη της δεν είναι αρετή ή ελάττωμα. Είναι απλά ένας αριθμός που δεν σχετίζεται απαραίτητα με την απόδοση ή την ικανότητα.

Θαυμάζω και ζηλεύω ποδοσφαιριστές όπως ο Μόντριτς, ο Μέσι και ο Πέπε. Είναι η επιτομή της παράδοσης, των αξιών, της μεριτοκρατίας και της δικαιοσύνης στο ποδόσφαιρο. Δυστυχώς δεν θα είναι έτσι και για μένα επειδή το ποδόσφαιρο δεν είναι πάντα δίκαιο και το ποδόσφαιρο δεν είναι ποτέ μόνο ποδόσφαιρο. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτώ, με τη λύπη που μοιράζομαι μαζί σας αλλά κι επίσης με το κεφάλι μου ψηλά, ευγνώμων για όλα αυτά τα χρόνια της δικής σας υποστήριξης.

Φεύγω με αξέχαστες αναμνήσεις, με όλους τους τίτλους για τους οποίους παλέψαμε και πανηγυρίσαμε μαζί και με τρομερή περηφάνια ως ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική Ισπανίας. Αυτό το σήμα, αυτή η φανέλα κι αυτοί οι οπαδοί, όλοι εσείς, με κάνατε ευτυχισμένο. Θα συνεχίσω να υποστηρίζω την πατρίδα μου με το πάθος κάποιου που είχε την τύχη να την εκπροσωπήσει 180 φορές. Ευχαριστώ όλους όσοι πίστεψαν σε μένα».