Στη Λειβαδιά ο Ερνέστο Βαλβέρδε θα καθίσει για 100η φορά στον πάγκο του Ολυμπιακού. Το δείγμα προφανώς μεγάλο και αρκετό για να μπορούμε να σχολιάσουμε τον προπονητή Βαλβέρδε, τις συνήθειές του, τα ελαττώματά του, τα πλεονεκτήματά του. Ικανός αριθμός για να δούμε αν και τι άλλαξε κατά την διάρκεια της παρουσίας του στον πάγκο του Ολυμπιακού. Αν ο Ερνέστο του πρώτου ή του 10ου αγώνα έχει μεγάλες διαφορές από τον Ερνέστο του 100ου αγώνα.

Τι δεν μας αρέσει στον Βαλβέρδε

Και επειδή καλό είναι να ξεκινάς ανάποδα, ας δούμε ορισμένα πράγματα που μας ενοχλούν και τα οποία δεν άλλαξαν στην πορεία του Βαλβέρδε σε αυτά τα 100 ματς. Ο Ερνέστο δεν ασχολείται πολύ με τους Έλληνες ταλαντούχους ποδοσφαιριστές γιατί αρκετούς από αυτούς δεν τους πιστεύει. Από τον Μήτρογλου, ως τον Παπάζογλου και τον Ζαραδούκα, οι Έλληνες παίκτες που πήρε στα χέρια του σπάνια βελτιώθηκαν ή καθιερώθηκαν. Θεωρεί ότι έχουν μεγάλο πρόβλημα νοοτροπίας, δεν μαθαίνουν σωστά το ποδόσφαιρο και δυστυχώς δεν… παιδεύεται μαζί τους για να τους αλλάξει.

Εξακολουθεί να μην είναι ο ιδανικότερος προπονητής στις επιλογές παικτών. Ναι, έχει βελτιώσει τα ποσοστά του με την επιμονή του στον Ορμπάιθ ή με την μεταγραφή του Φουστέρ, αλλά ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος με τις επιλογές του, οι οποίες προέρχονται πάντα από την ισπανική αγορά, πράγμα που σημαίνει ότι δεν βλέπει πολύ το ποδόσφαιρο μακριά από τα σύνορα της πατρίδας του.

Τι μας αρέσει στον Βαλβέρδε

Ξεκινώ με το βασικότερο που είναι η νοοτροπία του. Ο Βαλβέρδε έχει άποψη και φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Αρέσει ή δεν αρέσει σε κάποιους αυτό είναι συζητήσιμο, για τον Ερνέστο όμως δεν είναι συζητήσιμος ο τρόπος παιχνιδιού. Δεν παίζει έτσι όταν αντιμετωπίζει εύκολο αντίπαλο και αλλιώς όταν αντιμετωπίζει δύσκολο. Δεν πρεσάρει ψηλά τον Λεβαδειακό στο Καραϊσκάκη και παίζει μαζική άμυνα στο Emirates. Με όποιον κι’ αν παίζει, όπου κι’ αν παίζει η φιλοσοφία και η νοοτροπία της ομάδας του είναι ίδια.

Μας αρέσει επίσης ο τρόπος με τον οποίο προετοιμάζει τα ματς. Τον Βαλβέρδε σπάνια τον πιάνεις αδιάβαστο, σπάνια τον βρίσκεις να μην ξέρει τον αντίπαλο ή να μην έχει ετοιμάσει κατάλληλα την ομάδα για να αντιμετωπίσει ένα εύκολο ή δύσκολο ματς.

Μας αρέσει επίσης ότι δεν έχει ταμπού και αρκετές φορές τολμά. Ο Μοντέστο θα παίξει αμυντικό χαφ και ας ήρθε για στόπερ. Ο Μανιάτης το ίδιο. Έχει ανάγκη να κάνει εσωτερικές αλλαγές, τότε θα βάλει τον Χαβίτο δεξί μπακ ή τον Τοροσίδη αριστερό μπακ. Δεν τα πάει καλά ο Κοστάντσο θα βάλει βασικό τον Μέγιερι και μάλιστα σε παιχνίδι Τσάμπιονς Λιγκ.

Πάνω από όλα όμως μας αρέσει ο τρόπος που συμπεριφέρεται. Δεν γκρινιάζει ποτέ για τη διαιτησία, δεν προσαρμόστηκε στην περίφημη… ελληνική πραγματικότητα, δεν φοβάται να γκρινιάξει για την ομάδα του όταν αυτή δεν παίζει καλά ή να μιλήσει για αδικία σε βάρος του αντιπάλου. Δεν διστάζει να βγάλει την ενόχλησή του ακόμη κι’ όταν οι οπαδοί της δικής του ομάδας παραφέρονται.

Ο Ερνέστο συμπληρώνει 100 ματς στον πάγκο του Ολυμπιακού και από το πρώτο του παιχνίδι στα δικά μας μέρη ως και το 100ο που θα δώσει στη Λειβαδιά δεν άλλαξε τίποτα όσον αφορά την κουλτούρα του, την παιδεία του και την αντιμετώπιση των πραγμάτων. Παραμένει ένας σπουδαίος τζέντλεμαν που ευτυχώς σε πολλά πράγματα δεν έγινε σαν τα μούτρα μας.

Πηγή: sportfm.gr