Η απουσία του Κριστιάνο Ρονάλντο από την κηδεία του Ντιόγκο Ζότα είχε ως συνέπεια να δεχθεί πολλά επικριτικά σχόλια, καθώς είναι ο αρχηγός της εθνικής Πορτογαλίας, με την αδερφή του να τον υπερασπίζεται μέσω των social media.
Το γεγονός ότι ο CR7 δεν ήταν στην κηδεία του συμπατριώτη του και συμπαίκτη του στην εθνική ομάδα αλλά συνέχισε τις διακοπές του στη Μαγιόρκα, δεν άρεσε σε φιλάθλους και ΜΜΕ, με συνέπεια να υπάρξουν πολλά επικριτικά σχόλια για τον ίδιο.
Άλλο που δεν ήθελε, επομένως, η αδερφή του, Κάτι Αβέιρο, η οποία δεν χάνει ποτέ την ευκαιρία να παρέμβει σε τέτοιες περιπτώσεις ώστε να απασχολήσει τα ΜΜΕ και το ίδιο έκανε και τώρα μέσω συνεχόμενων αναρτήσεων στα social media. Αναρτήσεις στις οποίες ανέφερε τα εξής…
«Όταν πέθανε ο πατέρας μου, εκτός από τον πόνο της απώλειας έπρεπε να αντιμετωπίσουμε κάμερες και περίεργους θεατές στο νεκροταφείο και όπου πηγαίναμε. Και η προσοχή δεν ήταν αυτή που είναι σήμερα όσον αφορά την πρόσβαση… Σε καμία περίπτωση δεν μπορούσαμε να βγούμε από το παρεκκλήσι. Ήταν δυνατό μόνο την ώρα της ταφής, τέτοια ήταν η αναστάτωση.
Στην κηδεία υπήρχαν πρόεδροι, προπονητές της εθνικής ομάδας εκείνη την εποχή, όπως ο Λουίς Σκολάρι, κλπ. Δεν θυμάμαι να έχω δει κανέναν από αυτούς. Και σίγουρα με χαιρέτησαν. Ο πόνος με τύφλωσε.
Σχετικά με τον πόνο, την οικογένεια και την πραγματική υποστήριξη… Ποτέ δεν θα καταλάβετε τι σημαίνει μέχρι να το περάσετε. Αν κάποιος μου στείλει μήνυμα που επικρίνει οτιδήποτε κάνει ο αδελφός μου, θα τον μπλοκάρω.
Αρχίζει να γίνεται κουραστικό. Ο φανατισμός. Η κριτική για το τίποτα, επαναλαμβάνω για το τίποτα… Αρρωστημένη κοινωνία… Όλοι μας έχουμε οικογένειες. Είναι παράλογα ντροπιαστικό να βλέπεις τηλεοπτικά κανάλια/σχολιαστές/κοινωνικά δίκτυα να δίνουν έμφαση σε μια απουσία, αντί να τιμούν με σεβασμό τον πόνο μιας ακρωτηριασμένης οικογένειας που καταστράφηκε από την απώλεια δύο αδερφών. Ντρέπομαι ακόμη και να το βλέπω. Λυπηρό.
Και έτσι ο κόσμος πάει… Κοινωνία και άποψη. Σήμερα είναι άχρηστα. Οι ίδιοι έχουν γίνει απύθμενοι λάκκοι. Λυπάμαι… Και ο πόλεμος είναι επίσης έτσι. Πιστέψτε με. Το ανθρώπινο κακό είναι επίσης ένας πόλεμος. Και κάθε μέρα πρέπει να πολεμάμε εναντίον του. Και έτσι πάει».
