«Είστε κλέφτες, φύγετε από εδώ» φώναζε ο Μιχάλης Σιδηρόπουλος πριν πεθάνει – Αποκαλυπτική μαρτυρία μέσα από το νοσοκομείο

Πέπλο μυστήριου καλύπτει τους τρεις νεκρούς στην ίδια οικογένεια μέσα σε λίγες ημέρες που εξελίσσεται στο Ελληνικό με τους λόγους να παραμένουν άγνωστοι.

Το γεγονός έγινε γνωστό από ένα φίλο του Μιχάλη Σιδηρόπουλου από τον Καναδά που γύρισε στην Ελλάδα και τον έψαξε.

Μια γυναίκα-οικιακή βοηθός είναι ο κοινός παρονομαστής στους θανάτους με ύποπτες κινήσεις γύρω από την οικογένεια ενώ άξιο απορίας είναι πως δεν έχουν διεξαχθεί ακόμη στις σορούς νεκροψία-νεκροτομή.

Η εκπομπή Φως στο Τούνελ ερευνά την υπόθεση μιλώντας με πρόσωπα κλειδιά για την υπόθεση ενώ εντόπισε και την ίδια την οικιακή βοηθό, βουλγαρικής καταγωγής που διηγήθηκε μια ένα περιέργο σκηνικό στο νοσοκομείο πριν πεθάνει ο Μιχάλης Σιδηρόπουλος ενώ το ίδιο αποκαλύπτει κι ένας άνθρωπος που ήταν μαζί του στο δωμάτιο.

«Ακούσαμε τον κύριο Μιχάλη να φωνάζει δυνατά»

Μάρτυρας που βρέθηκε μαζί με τον γιο, Μιχάλη Σιδηρόπουλο, στο νοσοκομείο Ερυθρός Σταυρός όπου νοσηλευόταν λίγο πριν «φύγει» από τη ζωή, μίλησε στην εκπομπή και περιέγραψε όσα είδε.

«Πήγαινα συχνά στον Ερυθρό Σταυρό πριν τη Μεγάλη Εβδομάδα, όπου νοσηλευόταν συγγενικό μου πρόσωπο. Εκεί γνώρισα τον κ. Μιχάλη. Ήταν κι αυτός ασθενής, αλλά είχε πλήρη διαύγεια και επαφή με το περιβάλλον. Μιλούσαμε συχνά για να περνά η ώρα. Μου είχε πει ότι γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, έζησε πολλά χρόνια στον Καναδά και τα τελευταία χρόνια διέμενε στο Ελληνικό με τη μητέρα και την αδελφή του», αναφέρει ο μάρτυρας.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία, τον Μιχάλη επισκέπτονταν δύο γυναίκες: μία φίλη του και άλλη μία κυρία που τη συνόδευε. Λίγο αργότερα εμφανίστηκε και μία ιδιωτική νοσοκόμα που, όπως ανέφερε ο ίδιος ο ασθενής, ονομαζόταν Κλαούντια και ήταν ιταλικής καταγωγής.

Ο ηλικιωμένος, όπως φάνηκε, δεν την ήθελε και της εξέφραζε συνεχώς την ενόχλησή του.

Η μαρτυρία συνεχίζεται με ένα συγκλονιστικό περιστατικό:

«Ήρθαν κάποια μέρα στον θάλαμο με έναν καλοντυμένο κύριο που κρατούσε κάτι σαν χαρτοφύλακα. Μου έκανε εντύπωση ότι τράβηξαν το παραβάν χωρίς να έχουν έρθει γιατροί να τον εξετάσουν, μην τους βλέπουμε εμείς. Στην αρχή μιλούσαν χαμηλόφωνα και δεν μπορούσα να καταλάβω τι γινόταν. Ακούσαμε τον κύριο Μιχάλη να φωνάζει δυνατά ‘είστε κλέφτες, φύγετε από εδώ’. Συγκεκριμένα τον πίεζαν να μεταβιβάσει κάποιο ακίνητο σε μία γυναίκα αλλά δεν κατάλαβα σε ποια. Ο κ. Μιχάλης εξαγριώθηκε. Έγινε μεγάλη φασαρία και κλήθηκε η ασφάλεια του νοσοκομείου. Έμαθα πως ο άνδρας ήταν συμβολαιογράφος. Τους απομάκρυναν και προσπάθησαν να ηρεμήσουν τον ηλικιωμένο, που είχε ταραχτεί πολύ».

«Ο κ. Μιχάλης φώναζε και ζήτησε να καλέσουν την Αστυνομία. Ήρθαν αστυνομικοί και κατέγραψαν το περιστατικό», λέει ο μάρτυρας.

Όταν η κατάσταση φάνηκε να ηρεμεί, συνέβη κάτι ακόμα πιο ανησυχητικό.

«Την επόμενη μέρα, μετά την τελευταία επίσκεψη αυτής της παρέας, η υγεία του κ. Μιχάλη παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση. Δεν είχε πια καμία επαφή με το περιβάλλον. Σκέφτηκα ότι ίσως ταράχτηκε πολύ, αλλά η τόσο ξαφνική αλλαγή δεν μπορούσε να εξηγηθεί. Λίγες μέρες μετά, μάθαμε ότι πέθανε».

Τι είπε η οικιακή βοηθός

H οικιακή βοηθός μίλησε με την Αγγελική Νικολούλη και αποκάλυψε αρκετά στοιχεία για την υπόθεση και εξιστόρησε στιγμές που εκτυλίχθηκαν πριν πέθανουν τα μέλη της οικογένειας ενώ η ίδια ακόμη μένει στο σπίτι της οικογένειας.

«Εγώ πήγαινα σπίτι για την κυρία Αικατερίνη που ήταν στο κρεβάτι. Μετά από επτά – δέκα ημέρες πήγα στο σπίτι και δεν μου άνοιξε κανείς, αλλά ούτε μου απαντούσαν στο τηλέφωνο. Την επόμενη ημέρα κάλεσε η κυρία Βέρα, η κόρη της στο γραφείο και είπε πως η μητέρα τους είχε πάει στο νοσοκομείο και ότι θα με καλούσαν να πάω πάλι μόλις βγει».

Αλλαγή στη μαρτυρία

Την αμέσως επόμενη ημέρα έπεσε σε μια βασική αντίφαση. Ανέφερε πως η μητέρα, η κυρία Κατερίνα, έκανε εμετούς στο σπίτι και για αυτό την πήγε η ίδια στο νοσοκομείο. Μάλιστα, την κατέγραψε σε βίντεο την ώρα της μεταφοράς της με το ασθενοφόρο.

«Το μοναδικό που είχε φάει ήταν ένα επιδόρπιο ζελέ. Αυτό ζητούσε εξάλλου συνέχεια. Όταν άφησα την κυρία Αικατερίνη στο νοσοκομείο, πήγα να δω τον κύριο Μιχάλη και εκεί είδα μια κοπέλα που κάπνιζε στο παράθυρο. Με ρώτησε ποια είμαι και της είπα ότι φυλάω τη μάνα του και ότι την έφερα στο νοσοκομείο. Εκείνη μου είπε να περιμένω λίγο και κάποιον πήρε τηλέφωνο. Μάλλον τη φίλη του κυρίου Μιχάλη και μετά μου είπε πως δεν είχα δικαίωμα να πηγαίνω στο δωμάτιό του. Τότε δεν είπα κάτι σε εκείνη, μόνο ρώτησα τον κύριο Μιχάλη αν είναι καλά και εκείνος μου ζήτησε να πω στην αδερφή του να κανονίσει να τις διώξει αυτές από εκεί», λέει χαρακτηριστικά.

Η Αγγελική Νικολούλη ρώτησε την οικιακή βοηθό, που φαίνεται να γνωρίζει πολλά για την οικογένεια Σιδηροπούλου, αν ήξερε να είχε ο Μιχάλης οικογένεια στον Καναδά, αλλά απάντησε ότι δεν γνώριζε τίποτα για εκείνον. Το μόνο που ήξερε από την αδερφή του ήταν πως δεν ήταν παντρεμένοι.

Αγγελική Νικολούλη: Τώρα όμως γιατί μένεις στο σπίτι τους αφού δεν είναι δικό σου;

Οικ. βοηθός: Δεν είναι δικό μου και θα φύγω από το σπίτι, απλά θα παραδώσω τα κλειδιά μόνο σε κάποιον συγγενή. Δεν θέλω να τα δώσω σε άγνωστο.

Μια μέρα πριν, σε άλλη επικοινωνία, έλεγε:

«Μπορώ εγώ να μένω εκεί. Υπάρχει πρόβλημα; Για το σπίτι εγώ μόνο έχω κλειδιά και δεν θα το δώσω σε κανέναν».

Η Αγγελική Νικολούλη τη ρώτησε γιατί έβγαζε πράγματα από το σπίτι και με τη βοήθεια κάποιων γνωστών της τα φόρτωνε και τα έπαιρνε. Εκείνη απάντησε πως κάτι τέτοιο δεν είναι αλήθεια.

Αγγελική Νικολούλη: Μετά, όταν πέθαναν, εσύ γιατί πήγες σαν συγγενής να πάρεις τις σορούς και να τις θάψεις;

Οικ. βοηθός: Το έκανα γιατί τους ‘πονούσα’. Πήγα για την κυρία Κατερίνα και την κυρία Βέρα. Επί ευκαιρίας ρώτησα και για τον κύριο Μιχάλη. Τόσες μέρες κάθονταν στο ψυγείο και είναι ακόμα. Το μόνο που σκεφτόμουν είναι ότι δεν υπάρχουν συγγενείς και έπρεπε να τους θάψουμε τους ανθρώπους. Ήθελα να είναι όλοι μαζί.

Αγγελική Νικολούλη: Ναι αλλά δεν έχει γίνει νεκροτομή και όπως καταλαβαίνεις πρέπει να γίνουν εξετάσεις. Δεν γίνεται να τους παραδώσουν έτσι τους ανθρώπους.

Οικ. βοηθός: Εγώ δεν είπα κάτι. Απλά ρώτησα. Πώς θα γίνει να θαφτούν οι άνθρωποι και μου είπαν ότι πρέπει να βρεθούν συγγενείς.

Αγγελική Νικολούλη: Είχες βρει και γραφείο κηδειών;

Οικ. βοηθός: Έχω ρωτήσει ναι. Μου είχαν πει και το πιο οικονομικό που ήταν 1.300 το άτομο και εγώ μέσα στο σπίτι έχω βρει μια αλυσίδα χρυσή που θα την αξιοποιήσω. Λεφτά δεν είχαν.

Αγγελική Νικολούλη: Και πώς ζούσαν αυτοί οι άνθρωπο; Δεν είχαν λεφτά; Κάρτες;

Οικ. βοηθός: Η κυρία Βέρα πήγαινε κάθε μέρα στην τράπεζα. Την κάρτα του κυρίου Μιχάλη την έχουν οι φίλες του. Κάρτες στο σπίτι δεν έχω δει.