Ο Μάθιου Πέρι, ο άνθρωπος πίσω από τον αξεπέραστο Τσάντλερ της σειράς «Τα Φιλαράκια», είχε μια ζωή πολύ πιο σκοτεινή και βασανιστική απ’ ό,τι φανταζόταν το κοινό.

Ο μάνατζερ του διάσημου ηθοποιού, Νταγκ Τσέιπιν, και η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεών του, Λίζα Καστέλερ Κάλιο, συνεργάστηκαν μαζί του για περισσότερα από 30 χρόνια, μέχρι τον θάνατό του το 2023. Οι δυο τους μίλησαν πρόσφατα στον Guardian για τον άνθρωπο πίσω από τα φώτα της δημοσιότητας και εξηγούν γιατί συνεχίζουν την αποστολή του να βοηθά ανθρώπους που παλεύουν με τον εθισμό.

Στα απομνημονεύματά του, ο Μάθιου Πέρι γράφει πως αν παρακολουθήσει κανείς την τρίτη σεζόν των «Friends», μπορεί να δει πόσο αδύνατος είχε γίνει προς το τέλος της. «Τα οπιοειδή σου κόβουν την όρεξη και σε κάνουν να κάνεις εμετό συνεχώς», σημειώνει. Τα χέρια του μοιάζουν εύθραυστα, τα ρούχα του φαίνονται μεγαλύτερα από το σώμα του και, με τη γνώση ότι ο εθισμός θα τον σκοτώσει σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, αυτή η εικόνα είναι σήμερα αβάσταχτα θλιβερή.

Την ίδια περίοδο, το κοινό δύσκολα θα πρόσεχε κάτι τέτοιο, μαγεμένο από το κοφτερό χιούμορ και τον τέλειο κωμικό ρυθμό του Μάθιου Πέρι. Για να μπορέσει να λειτουργήσει, έπαιρνε έως και 55 χάπια Vicodin την ημέρα. Όπως γράφει στο βιβλίο «Φίλοι, εραστές και το μεγάλο τρομερό πράγμα», που κυκλοφόρησε το 2022, δεν ήταν ποτέ υπό την επήρεια όταν δούλευε. Το μόνο που ήθελε ήταν να φτάσει στο τέλος της σεζόν για να ζητήσει βοήθεια. Πίστευε ότι αν η σειρά κρατούσε περισσότερα από 25 επεισόδια, θα τον είχε σκοτώσει.

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που μπήκε σε κέντρο απεξάρτησης. Ήταν μόλις 26 ετών και ένας από τους πιο διάσημους ανθρώπους στον κόσμο. Θα ακολουθούσαν περισσότερες από 65 προσπάθειες αποτοξίνωσης από αλκοόλ και ναρκωτικά μέχρι τον θάνατό του το 2023. Πριν από λίγο καιρό, ένας γιατρός καταδικάστηκε σε φυλάκιση δυόμισι ετών για τη χορήγηση κεταμίνης στον Μάθιου Πέρι, ενώ άλλοι τρεις αναμένεται να καταδικαστούν το επόμενο διάστημα.

Μετά τον θάνατό του, ο Νταγκ Τσέιπιν και η Λίζα Καστέλερ Κάλιο ίδρυσαν το ίδρυμα Μάθιου Πέρι, με στόχο τη στήριξη της θεραπείας και της αποκατάστασης από τον εθισμό και την καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος. Ο ίδιος ο Πέρι μιλούσε για χρόνια για τη δημιουργία ενός τέτοιου οργανισμού. Λίγες ημέρες πριν πεθάνει, ήταν έτοιμος να αφοσιωθεί πλήρως σε αυτό το έργο. «Η τραγωδία πάνω στην τραγωδία είναι ότι ήταν έτοιμος να κάνει αυτή τη δουλειά», λέει η Λίζα Καστέλερ Κάλιο.

Ένας έξυπνος, τρυφερός και πιστός άνθρωπος

Ο Νταγκ Τσέιπιν θυμάται τον Μάθιου Πέρι ως έναν άνθρωπο έξυπνο, τρυφερό και απίστευτα πιστό. «Ενέπνεε αφοσίωση και έδινε αφοσίωση», λέει, τονίζοντας ότι αυτό είναι σπάνιο στο Χόλιγουντ. Αν και ο Μάθιου Πέρι λαχταρούσε τη φήμη, τα προβλήματά του είχαν ξεκινήσει πολύ πριν γίνει διάσημος. Το πρώτο του ποτό το ήπιε στα 14. Η επιτυχία δεν έλυσε τίποτα, απλώς έκανε τα πάντα πιο δύσκολα και πιο δημόσια.

Στα πρώτα χρόνια των «Friends», κανείς δεν είχε καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. Δούλευε ασταμάτητα, γυρίζοντας ταινίες στα διαλείμματα της σειράς, και αυτό κάλυπτε πολλά. Όπως λέει η Λίζα Καστέλερ Κάλιο, ο Μάθιου Πέρι ένιωθε τεράστια ευθύνη απέναντι στους υπόλοιπους πέντε πρωταγωνιστές και εμφανιζόταν καθημερινά στη δουλειά, παρά τον εσωτερικό του αγώνα.

Τα Φιλαράκια

Όταν η κατάσταση επιδεινωνόταν, δεν το έκρυβε από τους ανθρώπους του. «Ήταν ο πρώτος που έλεγε “πρέπει να σταματήσω και να ζητήσω βοήθεια”», λέει ο Νταγκ Τσέιπιν. Δεν τον βλέπει ως θύμα, αλλά ως έναν άνθρωπο που πάλευε συνεχώς για να αναρρώσει.

Παρότι ο εθισμός σημάδεψε τη ζωή του, δεν ήταν όλη του η ιστορία. Υπήρξαν και μεγάλα διαστήματα νηφαλιότητας, μια υποψηφιότητα για βραβείο Emmy, θεατρικά έργα που έγραψε, τηλεοπτικές σειρές που δημιούργησε. «Μου λείπει η δημιουργική πλευρά του», λέει ο Νταγκ Τσέιπιν. «Ήταν πνευματικά εκρηκτικός».

Το βιβλίο του αποτέλεσε σημείο καμπής. Ήταν ο τρόπος του να σπάσει την ντροπή και τη σιωπή γύρω από τον εθισμό. «Ήταν σαν να έλεγε “εδώ είμαι, με όλα μου, τα καλά και τα άσχημα”», λέει ο Νταγκ Τσέιπιν. Η αγάπη που εισέπραξε από τον κόσμο τον άλλαξε βαθιά.

Μάθιου Πέρι

Σήμερα, το ίδρυμα που φέρει το όνομά του συνεχίζει το έργο του. Στηρίζει οργανώσεις, εκπαιδεύει γιατρούς, χρηματοδοτεί προγράμματα επανένταξης και παλεύει ενάντια στο στίγμα. «Μόνο οι μισοί Αμερικανοί αναγνωρίζουν τον εθισμό ως ασθένεια», λέει η Λίζα Καστέλερ Κάλιο. «Οι υπόλοιποι τον βλέπουν ως ηθική αποτυχία, και αυτό είναι λάθος».

Ο Μάθιου Πέρι δεν είναι απών από αυτή την προσπάθεια. «Το πένθος έγινε δουλειά», λέει ο Νταγκ Τσέιπιν. «Με αυτόν τον τρόπο, είναι ακόμη εδώ, κάθε μέρα». Και όπως καταλήγει η Λίζα Καστέλερ Κάλιο: «Κάνουμε αυτό που ήθελε περισσότερο από οτιδήποτε άλλο. Να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους».