Η κόρη του Έλληνα μεγιστάνα φόρεσε τα σμαράγδια της Μαρίας Λουίζας που προήλθαν από την τιάρα του σετ που κλάπηκε στο Λούβρο και η οποία είχε αγοραστεί και διαλύθηκε σε μικρότερα κοσμήματα από τον Οίκο VanCleef & Arpels, τη δεκαετία του 1950.

Όπως έγινε γνωστό από τις γαλλικές αρχές, ένα από τα κοσμήματα που εκλάπησαν από το Λούβρο είναι ένα σμαραγδένιο κολιέ με διαμάντια και με τα σκουλαρίκια του, το οποίο ανήκε στην αυτοκράτειρα της Γαλλίας, Μαρία Λουίζα. Το μοναδικό αυτό περιδέραιο ωστόσο ήταν σετ, με μια εκπληκτικής κατασκευής τιάρα, που έφερε θα λέγαμε ίδιας ποιότητας σμαράγδια και διαμάντια που ανήκαν στη δούκισσα της Πάρμα, από τον Οίκο των Αψβούργων, και μετέπειτα αυτοκράτειρας της Γαλλίας ως συζύγου του Ναπολέων του Α’ της Γαλλίας. Ήταν μάλιστα το γαμήλιο δώρο του Ναπολέοντα Βοναπάρτη προς τη σύζυγό του και έχει αποτυπωθεί και σε πίνακα της εποχής, φορεμένο από την ίδια την αυτοκράτειρα της Γαλλίας.

Καλό θα είναι να υπογραμμιστεί εδώ πως τα κοσμήματα αυτά έχουν δημιουργηθεί με κοπές παλαιότερων εποχών και, αν και οι πέτρες τους είναι ιδιαίτερα μεγάλες σε καράτια, ωστόσο η λάμψη τους θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν είχαν κατασκευαστεί με τις σημερινές μεθόδους. Για τον λόγο αυτό η αξία τους θα λέγαμε ως δημιουργήματα με πολύτιμους λίθους είναι μικρότερη από ένα σετ που θα κατασκευαζόταν με τις σύγχρονες σημερινές μεθόδους. Κάτι όμως που εξισορροπείται απόλυτα με την πολύτιμη ιστορία τους που είναι συνυφασμένη με τον γαλλικό αυτοκρατορικό οίκο και τις αποικίες που διέθετε σε ολόκληρο τον τότε κόσμο. Μόνο και μόνο για αυτό η εμπορική τους αξία είναι τεράστια.

Τα σμαράγδια στα κοσμήματα της Ευγενίας Στ. Νιάρχου προήλθαν από την τιάρα του σετ, που κλάπηκε στο Λούβρο και που είχε πουληθεί σε δημοπρασία με πλειοδότη τον οίκο VanCleef & Arpels τη δεκαετία του 1950. Φωτογραφία: Royal Magazine

Μετά τον θάνατο της Μαρίας Λουίζας, το 1847, η πρώην αυτοκράτειρα της Γαλλίας, κληροδότησε το κληροδότημα με την τιάρα, το σμαραγδένιο περιδέραιο, τα σμαραγδένια σκουλαρίκια και τη σμαραγδένια καρφίτσα στους συγγενείς της, από τον αυτοκρατορικό Οίκο των Αψβούργων. Περνώντας τα χρόνια ο διάσημος οίκος υψηλής κοσμηματοποιίας VanCleef & Arpels κατέθεσε προσφορά στους απογόνους του Οίκου του Αψβούργων για αγορά όλου του σετ. Κάτι όμως που δεν ικανοποίησε την οικογένεια και έτσι κατάφερε μόνο να αποκτήσει την αρχική τιάρα. Η ιστορία αναφέρει πως τα υπόλοιπα κομμάτια του αυτοκρατορικού σετ αγοράστηκαν από ιδιώτη συλλέκτη και κατέληξαν με τα χρόνια στο Μουσείο του Λούβρου, από όπου και κλάπηκαν το περιδέραιο με τα σκουλαρίκια του.

Αυτά είναι τα κοσμήματα που εκλάπησαν από το Λούβρο

Ο οίκος υψηλής κοσμηματοποιίας VanCleef & Arpels στη συνέχεια και έχοντας στην κατοχή του την τιάρα του σετ έβγαλε τα σμαράγδια και με αυτά δημιούργησαν ένα διαμαντένιο κολιέ από πλατίνα για την Ευγενία Νιάρχου. Με τα μεγαλύτερα μάλιστα σμαράγδια σε σχήμα αχλαδιού να αποτελούν το κεντρικό σημείο του κολιέ. Το κεντρικό σμαράγδι της τιάρας, βάρους 12,04 καρατίων, ανακατασκευάστηκε σε δαχτυλίδι δεμένο με πλατίνα που εκείνη την εποχή ήταν κλάσης ανώτερο από τον λευκόχρυσο και πιο πολύ στη μόδα θα λέγαμε.

Από την τιάρα που «συνόδευε» τον κλεμμένο πλέον σμαραγδένιο περιδέραιο από το Λούβρο, χρησιμοποιήθηκαν και δύο τετράφυλλα σμαράγδια 12,15 καρατίων και 12,04 καρατίων αντίστοιχα τα οποία μετατράπηκαν σε σκουλαρίκια με μια κορυφή από οβάλ σμαράγδια για να κρεμιούνται μέσα έξω και να συνοδεύσουν το κολιέ της Ευγενίας Νιάρχου που κατασκευάστηκε, πάνω κάτω, το 1955. Επιπλέον, το μεγάλο βραχιόλι με πέντε οβάλ σμαράγδια από την τιάρα, έλαβε περιμετρικά πλαίσιο από διαμάντια και πλατίνα ώστε να μπορεί να φορεθεί με άνεση και ασφάλεια.

Η αυτοκράτειρα της Γαλλίας, Μαρία Λουίζα, φορώντας όλο το σετ σε πίνακα της εποχής. Φωτογραφία: Diamond Buzz

Οι νέες ρυθμίσεις της πλατίνας, ως υλικού, με αναφορά στα κοσμήματα που κατασκευάστηκαν από την τιάρα της Μαρίας Λουίζας έγιναν σημείο αναφοράς στο κορυφαίο περιοδικό της εποχής το «LIFE» που σε άρθρο του σημείωσε πως «οι νέες δημιουργίες και ρυθμίσεις στην πλατίνα συνδυάστηκαν με τα μεγάλα ιστορικά σμαράγδια και με σύγχρονα διαμάντια πλήρους κοπής, για να δώσουν μεγαλύτερη λαμπρότητα, φυλάσσοντας το αρχικό κέλυφος – σχήμα των πετρών. Τα σημαντικότερα σμαράγδια έχουν επαναρυθμιστεί και η εργασία αυτή κόστισε περί το ένα εκατομμύριο δολάρια, το 1955». Αν θέλαμε σήμερα να δώσουμε μια τιμή για την εργασία πάνω στα πολύτιμα σμαράγδια που ενέπνευσαν τον παρισινό οίκο να δημιουργήσει ένα σετ για την Ευγενία Νιάρχου, θα λέγαμε πως σήμερα το ποσό αυτό ξεπερνά χοντρικά τα δέκα εκατομμύρια δολάρια.