Με αφορμή τη νέα του θεατρική δουλειά, ο Γιώργος Κιμούλης παραχώρησε μία ουσιαστική συνέντευξη στον Λάμπρο Κωνσταντάρα και την εκπομπή «Ραντεβού το ΣΚ», αναφερόμενος ανοιχτά στην προσωπική του διαδρομή, τα δημόσια σχόλια που τον έχουν αγγίξει ή όχι, και το πώς βλέπει σήμερα τον εαυτό του — ως καλλιτέχνη, αλλά και ως πατέρα.
Απαντώντας σε ερώτηση για την εικόνα που έχει διαμορφωθεί γύρω από το πρόσωπό του, ο ίδιος παραδέχτηκε πως η αναγνωρισιμότητα συχνά δημιουργεί έναν «δεύτερο εαυτό», διαμορφωμένο όχι από την αλήθεια, αλλά από τις γνώμες των άλλων.
«Δεν θα έψαχνα το όνομά μου στο Google. Το έκανα παλιά, τώρα το θεωρώ χαοτικό. Δεν βγάζει κάπου. Από μια ηλικία και μετά, όταν κάτι αρνητικό δεν είναι αληθινό, έχει την ίδια αξία με ένα θετικό που επίσης δεν είναι αληθινό. Αδιαφορείς.»
Μιλώντας για την πίεση που συνεπάγεται η δημόσια έκθεση, ο ηθοποιός ανέδειξε κάτι που θεωρεί καθοριστικό για τη διαδρομή κάθε καλλιτέχνη:
«Για να σταθείς σ’ αυτόν τον χώρο χρειάζονται τρία πράγματα: ταλέντο, τύχη και αντοχή στη χυδαιότητα. Το πιο επικίνδυνο είναι να μη σε αλλοιώσει αυτή η χυδαιότητα, να μη σε κάνει ίδιο με αυτή.»
Στη συνέχεια, η κουβέντα πήγε σε πιο προσωπικά μονοπάτια, με τον ηθοποιό να μιλά για την εμπειρία του ως πατέρας — μια διαδικασία που περιγράφει ως συνύπαρξη, όχι καθοδήγηση.
«Δεν μεγαλώνεις το παιδί σου, μεγαλώνεις μαζί του. Αυτό είναι το δύσκολο. Δεν μπορείς να είσαι φίλος του, όχι από ανωτερότητα, αλλά γιατί η ηλικιακή διαφορά δημιουργεί μια φυσική απόσταση.»
«Τα παιδιά δεν δίνουν σημασία σε όσα τους λέμε. Αυτό που πραγματικά προσέχουν είναι αυτά που τους κρύβουμε — αυτά έχουν για εκείνα την αληθινή γοητεία.»
