Η 25η τελετή απονομής των Βραβείων Όσκαρ πραγματοποιήθηκε ένα βροχερό βράδυ του Μαρτίου το 1953 στο Θέατρο Πάντατζες στη Λεωφόρο Χόλιγουντ. Η πρώτη υποψήφια που έφτασε ήταν η Γκλόρια Γκρέιαμ, με πολλές πιθανότητες να κερδίσει το Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για την ερμηνεία της ως ρηχή καλλονή του Νότου στην επιτυχημένη ταινία «The bad and the beautiful», στην οποία πρωταγωνιστούσαν επίσης ο Κερκ Ντάγκλας και η Λάνα Τέρνερ.
Λίγες ώρες αργότερα, ο ηθοποιός Έντμουντ Γκλεν άνοιξε τον φάκελο με το όνομα της νικήτριας. «Γκλόρια Γκρέιαμ για το The Bad and the Beautiful», ανακοίνωσε. Καθώς η Γκρέιαμ ανέβαινε στη σκηνή, μόλις στα 30 της και πλέον βραβευμένη με Όσκαρ, έλαμπε σαν αληθινή σταρ του Χόλιγουντ, απολαμβάνοντας τη λατρεία των συναδέλφων της. Όμως κάποιοι γνώριζαν ότι η Γκρέιαμ δεν ήταν μόνο όμορφη, ήταν και «κακή».
Λιγότερο από δύο χρόνια νωρίτερα, ο σύζυγός της Νίκολας Ρέι, γνωστός σκηνοθέτης νουάρ ταινιών (ο οποίος αργότερα γύρισε το «Επαναστάτης χωρίς αιτία» με τον Τζέιμς Ντιν), φέρεται να την είχε πιάσει στο κρεβάτι, στο σπίτι τους στο Μαλιμπού, με τον 13χρονο γιο του, Τόνι.

Σύμφωνα με την Daily Mail, ο Τόνι ήταν καλοφτιαγμένος και εμφανίσιμος και φαινόταν μεγαλύτερος από την ηλικία του. Αλλά ήταν μόνο 13. Και η Γκρέιαμ τον είχε αποπλανήσει όταν ήταν ακόμη 12.
Το όνομα της Γκρέιαμ ήρθε ξανά στην επικαιρότητα πριν από οκτώ χρόνια, όταν η Ανέτ Μπένινγκ την υποδύθηκε στην ταινία «Οι σταρ δεν πεθαίνουν στο Λίβερπουλ», βασισμένη στο απομνημόνευμα του ηθοποιού Πίτερ Τέρνερ (τον οποίο ενσάρκωσε ο Τζέιμι Μπελ), που είχε ερωτικό δεσμό με την Γκρέιαμ όταν εκείνος ήταν 26 και εκείνη 55.
Ωστόσο, στην ταινία δεν υπήρχε καμία αναφορά στο γεγονός ότι η προτίμησή της για πολύ νεότερους άνδρες είχε ξεκινήσει όταν ήταν η ίδια 26 και ότι επρόκειτο, στην πραγματικότητα, για παιδόφιλη.
Την προηγούμενη εβδομάδα δημοσιεύτηκε ένα νέο απομνημόνευμα που περιγράφει με λεπτομέρεια την ιστορία μεταξύ της Γκλόρια Γκρέιαμ και του έφηβου θετού της γιου, Τόνι Ρέι. Είναι μια συγκλονιστική ιστορία που δεν είχε αποκαλυφθεί ποτέ στο παρελθόν, απλώς και μόνο επειδή ο ίδιος ο Τόνι δεν επέτρεπε τη δημοσίευση πριν πεθάνουν όλοι οι εμπλεκόμενοι.
Έγραψε το βιβλίο το 1958, όταν ήταν 21 ετών, δύο χρόνια πριν γίνει ο τέταρτος σύζυγος της Γκρέιαμ (γεγονός που τον καθιστά πατριό του ετεροθαλή του αδελφού, Τιμ, του γιου της από τον δεύτερο σύζυγό της, Νικ Ρέι).
Ο Νικ πέθανε το 1979, η Γκλόρια το 1981 και ο Τόνι το 2018, σε ηλικία 80 ετών. Οι εν ζωή συγγενείς ενέκριναν τώρα την έκδοση του βιβλίου του με τίτλο «Circle of Lions: Νίκολας Ρέι, Γκλόρια Γκρέιαμ και Εγώ».
Προλογίζεται από την κόρη του Τόνι, Κέλσι, η οποία εντόπισε το ξεχασμένο χειρόγραφο. Στον πρόλογο αναγνωρίζει το «βαθύ τραύμα» που «διείσδυσε σε κάθε πτυχή της μετέπειτα ζωής του».

Ο Τόνι ακολούθησε τα βήματα του πατέρα του στον κινηματογράφο και έγινε επικεφαλής παραγωγής της 20th Century Fox στην Ανατολική Ακτή. Μάλιστα, είχε προταθεί για Όσκαρ ως παραγωγός της ταινίας «Μια άνυδρη γυναίκα» το 1978.
Ωστόσο, η Γκλόρια επηρέασε καθοριστικά τη ζωή του, ευθυνόμενη για τους πολλαπλούς εθισμούς του στα ναρκωτικά, το αλκοόλ και τον τζόγο, και για τις ψυχολογικές του μεταπτώσεις μεταξύ «ευφορικής και μεγαλομανιακής μανίας» και «καταθλιπτικών, κατατονικών επεισοδίων», όπως γράφει η Κέλσι.
Παρ’ όλα αυτά, σημειώνει πως ο πατέρας της αγαπούσε την Γκλόρια μέχρι τον θάνατό του, ενώ έπασχε από Αλτσχάιμερ. Περιγράφει μια «βαθιά συγκινητική στιγμή» δίπλα στο κρεβάτι του, όταν η μητέρα της (η δεύτερη σύζυγος του Τόνι, Ιβ) έβαλε το DVD της ταινίας «Oklahoma», για να τον παρηγορήσει. Μόλις άκουσε τη φωνή της Γκλόρια, ο Τόνι σήκωσε το κεφάλι του και χαμογέλασε ελαφρά.
Περίπου 70 χρόνια είχαν περάσει από τη γνωριμία της Γκλόρια και του Τόνι στο αεροδρόμιο του Λος Άντζελες τον Ιούνιο του 1950, όταν εκείνος ήταν σχεδόν 13. Η μητέρα του, δημοσιογράφος Τζιν Έβανς, θεώρησε πως θα τα πήγαινε καλύτερα μένοντας με τον πατέρα του στην Καλιφόρνια, παρά στη Νέα Υόρκη.
Ο Νικ, που είχε ήδη παντρευτεί την Γκλόρια, δέχτηκε να τον φιλοξενήσει, παρόλο που δεν είχαν ουσιαστική σχέση. Όμως δεν πήγε να τον υποδεχτεί στο αεροδρόμιο, έστειλε την όμορφη, κομψή και διάσημη σύζυγό του, που φορούσε ένα κασμιρένιο πουλόβερ με βαθύ ντεκολτέ. Καθώς τον μετέφερε στο Μαλιμπού με το μαύρο Κάντιλακ κάμπριο, του ζήτησε να της ανάψει ένα τσιγάρο Pall Mall.
Από την αρχή, τον αντιμετώπισε σαν να ήταν πολύ μεγαλύτερος και εκείνος κολακεύτηκε. Το καλοκαίρι εκείνο έγιναν αχώριστοι. Ο Νικ αρνιόταν να κάνει οτιδήποτε με τον γιο του, από ψάρεμα μέχρι χαρτιά, προφασιζόμενος έλλειψη χρόνου. Η Γκλόρια, αντίθετα, τον ενθάρρυνε να καπνίζει και να πίνει, του επέτρεπε να της χτενίζει τα μαλλιά και του ζητούσε να της στεγνώνει την πλάτη μετά το ντους.
Όταν βγήκαν μαζί στο Καλ-Νέβα, το θρυλικό καζίνο στα σύνορα Καλιφόρνιας-Νεβάδα, και ο Νικ αφιερώθηκε στον τζόγο, η Γκλόρια εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να προχωρήσει τη σχέση της με τον Τόνι.
Ο γάμος της με τον Νικ ήταν θυελλώδης, εκείνη τον κατηγορούσε για σχέση με τη Μέριλιν Μονρόε, εκείνος εξοργιζόταν με τον τζόγο της. Σε έναν καβγά, η Γκλόρια τράβηξε όπλο στον Τόνι και κάλεσε την Αστυνομία, υποστηρίζοντας πως προσπάθησε να τη βιάσει. Αργότερα ζήτησε συγγνώμη στους αστυνομικούς, λέγοντας πως υπερέβαλε.
Όταν ο Νικ έμαθε για το επεισόδιο, ρώτησε τον γιο του ευθέως αν είχε σεξουαλική σχέση με τη σύζυγό του. Ο Τόνι δεν το αρνήθηκε. Το βιβλίο αφήνει να εννοηθεί πως ο Νικ ήθελε ήδη να χωρίσει και ίσως να χρησιμοποίησε αυτή τη σχέση για να διευκολύνει το διαζύγιο.
Ο Νικ και η Γκλόρια χώρισαν το 1952. Εκείνη παντρεύτηκε τον σκηνοθέτη Σάι Χάουαρντ, αλλά και αυτός ο γάμος δεν κράτησε. Το 1960, ο Νικ πρότεινε στον Τόνι να επικοινωνήσει ξανά με την Γκλόρια και του έδωσε το τηλέφωνό της.

Ο Τόνι έγραψε το 2002 σε υστερόγραφο του απομνημονεύματός του: «Δεν είχα δει την Γκλόρια από όταν ήμουν 13, αλλά την ποθούσα. Όταν έφτασα στην Καλιφόρνια, την κάλεσα. Ήθελε να με δει αμέσως. Συναντηθήκαμε στη Λόρελ Κάνιον. Ήρθε με μαύρη Κάντιλακ. Αγκαλιαστήκαμε. Είχε βαλίτσα και τρόφιμα στο πίσω κάθισμα. Πήγαμε στο σπίτι που νοίκιαζα και ξεπακετάραμε τα πράγματά της. Δεν ήρθε για μια σύντομη επίσκεψη, ήρθε να μείνει».
Παντρεύτηκαν στις 13 Μαΐου 1960. Εκείνος ήταν 22 και αυτή 36. Είχαν δύο γιους. Το 1965, η Γκλόρια αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Έπαθε νευρικό κλονισμό και έγινε αλκοολική, ενώ ο Τόνι εθίστηκε στα ναρκωτικά και τον τζόγο. Χώρισαν το 1974 και ο δικαστής έδωσε την επιμέλεια των παιδιών στον Τόνι, κρίνοντάς τον ως «το λιγότερο κακό».
Η ιστορία είναι τραγική και σκοτεινή, αλλά το ύφος του βιβλίου του Τόνι Ρέι παραμένει μελαγχολικά τρυφερό. Ο τίτλος «Circle of Lions» αναφέρεται στο πώς το τραύμα μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, σαν λιοντάρι που γεννά άλλο λιοντάρι. Ένας εναλλακτικός τίτλος όμως θα μπορούσε να είναι: «Το κορίτσι που δεν ήξερε να λέει όχι».