Ο Χάρης Ρώμας μιλώντας στο newsbeast.gr αναφέρεται για τους λόγους της αποχώρησής του από την θεατρική παράσταση «Μάτα Χάρι». Υποστηρίζει ότι δεν έχει παρακολουθήσει τη σειρά «Το Νησί» ενώ μας μιλάει για το δεύτερο «παιδί» σκηνοθετικά, αφού έχει σκηνοθετήσει το έργο με τίτλο «Γηραιά ηθοποιός χάνει τον έλεγχο» που προβάλλεται στο αμφιθέατρο του «Αθήνα 9,84».  Επίσης, ανοιχτό αφήνει το ενδεχόμενο επιστροφής του στον ΑΝΤ1, αφού, όπως αποκαλύπτει, συζητά κάποιες προτάσεις και αποκαλύπτει πως έχει έτοιμο και το τρίτο του έργο με τίτλο «Το πιρούνι».

-Πείτε μας για το έργο σας «Η γηραιά ηθοποιός χάνει τον έλεγχο»…

«Στο δεύτερο έργο μου θεωρώ ότι η δομή είναι τελείως διαφορετική από το πρώτο. Αυτό που είναι κοινό είναι ότι κρύβεται από πίσω ο ίδιος συγγραφέας, το ίδιο πνεύμα δηλαδή. Αυτό το έργο με αντιπροσωπεύει απόλυτα, όπως φυσικά και το πρώτο μου έργο. Συγγραφικά έχω κάνει αμέτρητα σενάρια. Είναι άλλη βέβαια η λειτουργία του σεναριογράφου. Όχι όμως ότι και αυτό ήταν εύκολο. Στο θέατρο είχα γράψει επιθεωρήσεις τότε που ξεκινήσαμε και ήταν της μόδας και είχα πάρει και τέσσερα βραβεία επιθεωρησιογράφου της χρονιάς. Ήθελα πάντα να γράψω θέατρο γιατί και η επιθεώρηση είναι ένα είδος θεάτρου και δεν πίστευα ότι είναι αυτό που με αντιπροσώπευε απόλυτα παρότι είχα την ευχέρεια της γραφής και κάποιο χιούμορ γι’ αυτό είχα πάρει τα βραβεία αυτά.
Όμως, μέσα μου πάντα υπήρχε ένας άλλος Χάρης που ήθελε να βγει με άλλους τρόπους. Έκανα επιτυχία όμως σε άλλου είδους πράγματα όπως όλα αυτά τα κωμικά σίριαλ για τα οποία καθόλου δε μετανιώνω, διότι με έκαναν αναγνωρίσιμο και μου έδωσαν μια οικονομική δυνατότητα να μπορώ να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Κι εννοώ το θεατρικό μου όνειρο πραγματικότητα.

Ωστόσο, πλήρωσα και το τίμημα του να κάνεις συνεχείς επιτυχίες στην τηλεόραση του τότε. Τώρα, εκείνα τα πράγματα που είχαν αμφισβητηθεί, είναι διαχρονικά και παίζονται συνέχεια. Κανένα πρόβλημα δεν έχω αλλά πρέπει να αποδεχθώ ότι δεν θα θελα να τα ξανακάνω σ’ αυτή τη φάση που βρίσκομαι γιατί είμαι ένας άλλος άνθρωπος. Μεγάλωσα. Άλλαξα και βρήκα επιτέλους και την ευκαιρία να βγάλω και τον άλλο Χάρη που ήταν εγκλωβισμένος μέσα μου. Το έκανα με τα θεατρικά έργα. Ξεκίνησα με τις «Ράγες πίσω μου», που αναφερόταν σε πράγματα που με βασάνιζαν καιρό. Ένα από αυτά ήταν η σεμνότητα. Το κοινό πράγμα που υπάρχει λοιπόν με εκείνο το έργο και το «Γηραιά ηθοποιός χάνει τον έλεγχο» είναι το στοιχείο της σεμνότητας και της ταπεινότητας. Βέβαια, αυτό το έργο πραγματεύεται και την έννοια της υπέρβασης μιας ζωής. Δηλαδή πώς μπορεί να γίνει υπέρβαση σε κάποια φάση της ζωής σου. Να περάσεις δηλαδή τα όρια που κι εσύ ο ίδιος πιστεύεις ότι έχεις. Πραγματεύεται όμως και την έννοια της αυτοθυσίας, μία έννοια που ουσιαστικά δεν υφίσταται σήμερα. Μοιάζει λίγο ιδεατό αυτό που συμβαίνει στο έργο πλην όμως είναι απρόσμενο. Η πρωταγωνίστρια κάνει κι ένα παιχνίδι με τους δύο νέους άντρες που παίζουν μαζί της στη σκηνή. Το δικηγόρο της δηλαδή και τον ψυχίατρο.
 
Αυτό το έργο μου έδωσε τη δυνατότητα να σκηνοθετήσω μία πολύ μεγάλη ηθοποιό, την κυρία Μαρία Σκούντζου, η οποία δέκα χρόνια έλειπε από τα θεατρικά πράγματα. Είχε αποφασίσει να φύγει. Και μου έκανε την τιμή να δεχτεί να παίξει αυτόν τον πολύ μεγάλο αν μη τι άλλο σε έκταση ρόλο. Και τώρα ζούμε μαζί αυτό: ότι όλοι μαζί φωνάζουμε όρθιοι κάθε βράδυ “μπράβο”. Και εκτός από το μπράβο που μπορεί να αντιστοιχεί σε μένα, το οποίο όλοι οι καλλιτέχνες θέλουν και είναι θεμιτό, χαίρομαι διπλά γι’ αυτή τη γυναίκα που με μεγάλη σεμνότητα κάθισε μαζί μου τέσσερις μήνες κι έκανε πρόβες κάθε μέρα, λέξη λέξη το έργο. Και το λέει η ίδια αυτό. Δεν επαίρομαι δηλαδή εγώ γι’ αυτό. Και όπως λέει η ίδια, με ακολούθησε σε όλα γιατί εμπιστεύθηκε το σκηνοθέτη της. Σ’ αυτή την ηλικία και μ’ αυτή την εμπειρία που έχει, με 35 χρόνια Εθνικό Θέατρο στην πλάτη της και έχοντας παίξει όλους αυτούς τους μεγάλους ρόλους των τραγικών συγγραφέων στην Επίδαυρο. Αυτό και μόνο δηλαδή και με φόρτωσε με μεγάλη ευθύνη αλλά και με έκανε να αισθάνομαι πάρα πολύ περήφανος».

-Υπάρχει κάποιο τρίτο έργο στα σκαριά;

«Έχει γραφτεί και το επόμενο έργο, στο οποίο θα παίξω κι εγώ. Λέγεται «Το πιρούνι» και θα βγει τον επόμενο χρόνο. Είναι άγριο έργο, είναι ένα ξέσπασμα ψυχής και ήθελα να το γράψω. Εγώ τώρα δραστηριοποιούμαι σε αυτό χωρίς φυσικά να αποκλειστεί ότι θα κάνω τηλεόραση γιατί το συζητάμε κι αυτό. Γι’ αυτό και ήθελα πάρα πολύ να γράψω και το τρίτο έργο. Γιατί θέλω να υπάρχει μία συνέχεια στη θεατρική αυτή πορεία. Δεν μπορεί να μην επιστρέψω αν μου δοθεί η ευκαιρία γιατί ξέρετε ότι στην τηλεόραση είναι και το οικονομικό πια απαγορευτικό για να γίνουν μεγάλες σειρές».

-Αναφέρεστε σε αυτό το έργο στην ανθρώπινη υπέρβαση που μπορεί να φτάσει στα όρια της ανθρώπινης θυσίας. Ποια πράγματα θα κάνατε την υπέρβαση αυτή;

«Για τους ανθρώπους που αγαπώ. Και για την έννοια της αξιοπρέπειας της δικής μου πλέον και της τιμής».

-Ξεχωρίζετε κάποια τηλεοπτική σειρά αυτή την περίοδο;

«Η σειρά «Το Νησί» ξέρω ότι είναι πολύ καλό θέαμα και είναι εμφανές και από τα τρέιλερ. Και βεβαίως θα ‘θελα να συμμετέχω σε μία τέτοια σειρά και να κάνω ο ίδιος μια τέτοια σειρά. Ξέρω ότι είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Δεν πρόκειται να γίνουν τέτοιες σειρές γιατί μπαίνει μέσα το κανάλι. Αυτό είχε υπογραφεί πριν ξεσπάσει η κρίση και η φορολογία στα διαφημιστικά έσοδα να μεγαλώσει τόσο πολύ. Οπότε δεν βαυκαλίζομαι ότι θα μας δοθεί η ευκαιρία να κάνουμε τέτοιου είδους πράγματα. Έχω την ικανοποίηση ότι πρόφτασα κι εγώ να κάνω ένα έργο εποχής με λιγότερα μέσα, γιατί η σειρά «Το νησί» είναι και ό,τι ακριβότερο έχει παρουσιαστεί στην ελληνική τηλεόραση. Είχα κάνει το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» και θεωρώ ότι ήταν η πιο τέλεια δουλειά που είχα κάνει».

-Παρακολουθείτε την εν λόγω σειρά;

«Δεν μπόρεσα να την παρακολουθήσω παρότι παίζουν καλοί μου φίλοι όπως ο Στέλιος Μάινας, η Κατερίνα Λέχου και ο Αιμίλιος Χειλάκης καθώς και άνθρωποι που εκτιμώ. Ξέρω βέβαια ότι και τα νεότερα παιδιά είναι εξαιρετικά αλλά δεν έχω καταφέρει να το παρακολουθήσω γιατί δούλευα και στο θέατρο “Rex” και παράλληλα κάθε μέρα κάναμε πρόβες για την παράσταση αυτή.

Τώρα βέβαια θα προσπαθήσω να το δω. Ο Στέλιος που είναι πολύ φίλος μου, μου έχει γράψει ένα δύο επεισόδια για να το δω από την αρχή. Και θα το δω. Ξέρω ότι αυτή η σειρά ξεχωρίζει. Γενικά η εικόνα της τηλεόρασης δεν με ενδιαφέρει εδώ και πέντε χρόνια που έχουν βγει όλα αυτά τα ριάλιτι και τα κουτσομπολίστικα, επειδή είναι και φθηνά προγράμματα. Δεν έχουν σχέση με την τηλεόραση που κάναμε. Εγώ το είχα καταλάβει και είχα σκοπό να φύγω. Γι’ αυτό και έγραψα το έργο «Οι ράγες». Είχα σκοπό σιγά σιγά να αποχωρήσω. Όχι, ότι θέλω να αποχωρήσω δια παντός.

Αν δεν είχα αποχωρήσει μετά το «Δεληγιάννειο Παρθεναγωγείο» για ένα διάστημα, δεν θα είχα τη δυνατότητα να γράψω κι αυτά τα έργα. Γιατί θέλει χρόνο και περισυλλογή άλλου τύπου. Η αλήθεια είναι ότι όταν κάνεις μία θεατρική καριέρα, τουλάχιστον μέχρι να στηθεί καλά αυτή η καριέρα, είτε είναι συγγραφική είτε είναι ηθοποιού, θέλει μία περισυλλογή. Να εντρυφήσεις σε κάποια πράγματα για να μάθεις τις μεθόδους, τις τακτικές και να αποκρυπτογραφήσεις τον τρόπο που θα προσεγγίσεις εσύ τους ρόλους. Εγώ το λέω επειδή έχω κάνει καριέρα σαν τηλεοπτικός σε εισαγωγικά “σταρ” και κατάλαβα ότι αν δεν βρω τον χρόνο -παρότι είχα το ταλέντο και τη γνώση για να γράψω πράγματα- να απομονωθώ για να τα κάνω, δεν θα ήταν εύκολο να γίνουν. Γιατί μπαίνεις σε μία διαδικασία και έχει σημασία αυτό. Στην πορεία μπορείς να μπαινοβγαίνεις απ’ αυτό το πράγμα αλλά σίγουρα θέλεις το χρόνο σου για να μπεις σε μια διαδικασία και ειδικά όταν ξεκινάει αυτό. Όταν ξεκινάς να δίνεις το στίγμα σου σε έναν άλλο χώρο. Τώρα πια καταλαβαίνω ότι έτσι είναι. Δεν μπορείς τη στιγμή της τρελής δόξας σου, εύκολα να δημιουργήσεις και στον άλλο χώρο γιατί οι κώδικες είναι διαφορετικοί και εσύ δεν μπορείς να τους καταλάβεις, όσο έξυπνος και ταλαντούχος κι αν είσαι». 

-Αποχωρήσατε από την παράσταση «Μάτα Χάρι». Ο λόγος; Τι συνέβη;

«Δεν θα απαντήσω. Θα πω μόνο ότι έκλεισε ένας κύκλος για μένα και είμαι ευτυχής που έκλεισε εκεί αυτός ο κύκλος. Ούτε μέρα παραπάνω δεν ήθελα να πάει για μένα».

-Για τις περικοπές στους μισθούς των ηθοποιών τι έχετε να πείτε;

«Είναι αναπόφευκτες. Όπως συμβαίνει σε όλα τα επαγγέλματα είναι αναπόφευκτο ότι γίνεται και σε αυτό. Το πιο οδυνηρό δεν είναι οι περικοπές των μισθών, είναι η ανεργία που αγγίζει το 95%. Σε καμιά άλλη δουλειά δεν γίνεται αυτό».


-Σκέφτεστε να συμμετάσχετε σε κάποια τηλεοπτική σειρά; Σας έχει γίνει κάποια πρόταση;

«Ναι, μπορεί να το κάνω για οικονομικούς λόγους. Δηλαδή, δεν μπορώ να αποκοπώ και τελείως από αυτό το πράγμα, εφόσον οικονομικά, ακόμη και με περικοπές, είναι καλύτερα τα λεφτά απ’ ότι είναι αυτά στο θέατρο.
Μου έχει γίνει και μία πρόταση την οποία συζητάμε. Μαζί κάνουμε τη συνδιαλλαγή με το κανάλι. Προσπαθούμε να δούμε αν υπάρχει οικονομική δυνατότητα να γίνει αυτή η πρόταση πραγματικότητα».

-Με ποιο κανάλι συζητάτε;

«Με τον ΑΝΤ1. Όμως, δεν θέλω να είναι σημαία μου η τηλεόραση όταν κάνω έργα με την κυρία Μαρία Σκούντζου. Δεν μπορεί να είναι σημαία μου αυτό το πράγμα. Είναι η ανάγκη μου να βγάλω κάποια χρήματα. Απλά, η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων, θα με βοηθήσει να το κάνω τίμια και καλά. Δεν θέλω να “πουλάω” στον κόσμο μόνο από αυτό. Είναι η ανάγκη να βγάλω χρήματα, όπως όλοι οι άνθρωποι έχουν την ίδια ανάγκη».

Έχουμε διαβάσει για εσάς και αρνητικά δημοσιεύματα. Έχει γραφτεί ακόμη ότι έχετε Aids. Γιατί τόσα βέλη εναντίον ενός τόσο δημιουργικού ανθρώπου, πιστεύετε;

«Αυτά ανήκουν στο παρελθόν και έχει γίνει και δικαστήριο, το οποίο έχει κερδηθεί. Για έναν άνθρωπο που κάνει καριέρα 27 χρόνια, μπορεί να διαβάσει κανείς οτιδήποτε. Νομίζω ότι το 90% όσων έχουν γραφτεί, ήταν πάντα θετικά. Ποτέ δεν έδωσα δικαίωμα να ασχοληθούν με την προσωπική μου ζωή. Και όταν κάποιοι περιμένουν να πουλήσουν με το αρνητικό, τι να κάνουμε; Είναι μέσα στο παιχνίδι της δουλειάς».

-Τα επόμενα σας βήματα;

«Θα σκηνοθετήσω και θα παίξω στο επόμενο θεατρικό μου έργο. Θα δούμε εάν θα μπορέσει να χρηματοδοτηθεί η καινούργια σειρά που ονειρευόμαστε να κάνουμε στον ΑΝΤ1. Είναι ατελείωτα τα σχέδιά μου. Έχω γράψει ένα σενάριο για να κάνω ταινία στο εξωτερικό. Έχει μεταφραστεί ήδη και προσπαθούμε να δούμε τι τύχη θα έχει. Δεν μπορώ να υπολογίσω πότε θα γίνει όταν έχει να κάνει με λεφτά. Ελπίζω όμως ότι θα γίνουν τα σχέδια μου πραγματικότητα. Όπως είχα την τύχη να γίνονται τα σχέδιά μου πραγματικότητα. Έστω και αργοπορημένα. Και δεν είναι απλά τύχη αυτό. Νομίζω ότι είναι το πόσο καλά δομημένο είναι ένα σχέδιο. Όταν είναι καλά δομημένο, θα φτάσει το πλήρωμα του χρόνου και θα γίνει».

-Ο έρωτας υπάρχει στη ζωή σας;

«Βεβαίως. Φουλ. Δεν το συζητώ. Και υπήρχε και υπάρχει. Και ελπίζω να υπάρχει και στο μέλλον».

-Και πώς τα συνδυάζετε με τα επαγγελματικά σας;

«Μια χαρά. Πάντα κοιμόμουν λίγες ώρες».