Είναι ένας από τους Γερμανούς «σοφούς», όπως είναι γνωστοί οι πέντε κορυφαίοι οικονομικοί σύμβουλοι της καγκελαρίου Μέρκελ. Ο ίδιος ωστόσο δεν μιλάει ως Γερμανός. Αντιθέτως, στρέφει τα βέλη της άτεγκτης κριτικής του ενάντια στο Βερολίνο και επιτίθεται με καυστική διάθεση στις επιλογές της κυβέρνησης Μέρκελ.
Ο διεθνούς φήμης κεϊνσιανός οικονομολόγος Πέτερ Μπόφινγκερ, καθηγητής Νομισματικής Πολιτικής – Διεθνών Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Βίρτσμπουργκ και μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνώμων, βρέθηκε το περασμένο Σάββατο στην Αθήνα, ως κεντρικός ομιλητής στο συνέδριο που διοργάνωσε το «Levy Economics Institute» στο Μέγαρο με θέμα τη συνεχιζόμενη κρίση στην Ευρωζώνη («Η Ευρώπη στο σταυροδρόμι – Μια ένωση λιτότητας ή αναπτυξιακής σύγκλισης;»).
Στο περιθώριο του συνεδρίου, ο κ. Μπόφινγκερ μίλησε στο «Έθνος» για όλα όσα μας καίνε αυτήν την περίοδο στην Ευρώπη. Υποστήριξε ότι ο Μάριο Ντράγκι πρέπει να αγιοποιηθεί. Υπερασπίστηκε για ακόμη μία φορά την Ελλάδα. Και επιτέθηκε για ακόμη μία φορά ενάντια στη Γερμανία, η οποία έχει πια φτάσει στο σημείο να κάνει πολιτική με όρους όχι ορθολογισμού αλλά… θεολογίας, όπως είπε.
«Δεν πιστεύω ότι θα δούμε μεγάλες αλλαγές στη γερμανική πολιτική, τουλάχιστον όχι για τα επόμενα τρίμηνα. Θα χρειαστεί ίσως να βρεθεί πρώτα η ίδια η Γερμανία σε ύφεση, προκειμένου να αλλάξει την πολιτική της. Η ιδεολογία πίσω από τη γερμανική προσέγγιση έχει πολύ βαθιές ρίζες. Δεν έχει ακριβώς λογική. Αντιθέτως, μοιάζει πια να έχει προσλάβει χαρακτηριστικά θεολογίας και να αυτοτροφοδοτείται από το μομέντουμ που η ίδια δημιουργεί. Τα γερμανικά ΜΜΕ στηρίζουν την κυβέρνηση. Είναι πολύ δύσκολο να σπάσει αυτός ο κύκλος, και δυστυχώς θα πρέπει πρώτα να γίνει κάτι πολύ σοβαρό, για να δούμε αλλαγές στην πολιτική του Βερολίνου», αναφέρει, μεταξύ άλλων, στη συνέντευξή του.
Αναφερόμενος στην πορεία της Ελλάδας, σημειώνει πως «η ελληνική οικονομία έπιασε πάτο και δεν μπορούσε να πάει πιο κάτω. Νομίζω ότι τώρα βλέπουμε κάποια θετικά σημάδια. Η χώρα τα πηγαίνει καλύτερα, και σε αυτό έχει παίξει φυσικά ρόλο και ο τουρισμός. Η βιομηχανική παραγωγή ωστόσο συνεχίζει να μειώνεται σε ετήσια βάση. Νομίζω ότι θα χρειαζόταν μια συνολική αξιολόγηση των πραγμάτων που έχουν γίνει στην Ελλάδα και των αποτελεσμάτων τους. Τι έχει γίνει; Τι δεν έχει γίνει; Και θα πρέπει να ξαναδούμε πόσο ρεαλιστικά είναι όλα αυτά. Γίνεται γενικά λόγος για διαρθρωτικές αλλαγές, χωρίς ωστόσο να γίνονται αναφορές στην ουσία του πράγματος».
Όπως σημειώνει ακόμη, «ειδικά στη Γερμανία υπάρχουν πολλοί που μιλούν γενικώς για διαρθρωτικές αλλαγές, αλλά που όταν τους ρωτάω, δεν μπορούν να κατονομάσουν ούτε μία. Θα ήθελα λοιπόν να δω, για παράδειγμα, μια λίστα με τις δέκα πιο σημαντικές διαρθρωτικές αλλαγές για την Ελλάδα. Και θα ήθελα όλοι να αναρωτηθούν εάν αυτές είναι ρεαλιστικές ή πώς θα γίνουν ρεαλιστικές; Φυσικά, χρειαζόμαστε και ένα πρόγραμμα ανάκαμψης για την Ελλάδα.
Χρειάζονται τρόποι ώστε η χώρα να γίνει πιο ανταγωνιστική. Και η ανταγωνιστικότητα δεν έχει να κάνει μόνο με την απορρύθμιση, αλλά προϋποθέτει επενδύσεις από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα. Είναι πραγματικά τρομακτικό πόσο λίγες επενδύσεις γίνονται πλέον στην Ευρώπη και ο μόνος τομέας που μπορεί πλέον να κάνει περισσότερα στο μέτωπο των επενδύσεων συνολικά στην Ευρώπη είναι ο δημόσιος».
