Συνεργασία με το Επενδυτικό Κεφάλαιο της Επενδυτικής Αρχής του Κατάρ (Qatar Investment Authority Fund), που διαχειρίζεται κεφάλαια συνολικού ύψους 1,3 τρισ. δολ παγκοσμίως, θα επιδιώξει το Ταμείο Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας (ΤΑΝΕΟ). Αυτό επισήμανε ο αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΤΑΝΕΟ, Νίκος Χαριτάκης, με την ευκαιρία του συνεδρίου του Economist για την αγροτική ανάπτυξη, στη Θεσσαλονίκη, χωρίς ωστόσο να επεκταθεί σε περαιτέρω λεπτομέρειες για το αντικείμενο της συνεργασίας.

O ίδιος επισήμανε ότι μέχρι τον Ιούνιο του 2013 αναμένεται να ευοδωθεί η προσπάθεια που έχει ξεκινήσει, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD) για τη δημιουργία ενός κεφαλαίου ενίσχυσης θυγατρικών ελληνικών επιχειρήσεων με δραστηριότητα στη νοτιοανατολική Ευρώπη, εκτιμώμενου ύψους της τάξης των 100 εκατ. ευρώ.

Εξάλλου, μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2013 υπολογίζεται να ολοκληρωθεί και η συγκέντρωση κεφαλαίων (fund raising) για το πανευρωπαϊκό κεφάλαιο «Αthena Fund», ύψους 250 εκατ. ευρώ για την περίοδο 2014-2020, το οποίο επίσης θα επενδύει σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, αλλά όχι μόνο στην Ελλάδα (στο fund μετέχουν εταίροι από τις χώρες Ελλάδα, Φιλανδία, Βρετανία, Βέλγιο, Γαλλία, Πορτογαλία και Ιρλανδία).

Ορμώμενος από τη θεματολογία του συνεδρίου (αγροτική ανάπτυξη) κ.Χαριτάκης επισήμανε ακόμη ότι ο ίδιος θα επένδυε στον αγροτικό τομέα. Κι αυτό δεδομένου ιδίως ότι σε πρόσφατη συγκριτική μελέτη των Boston Consultants για τις αποδόσεις κλάδων όπως ο αγροτικός, το πετρέλαιο/φυσικό αέριο, οι κατασκευές και ο τουρισμός, ο γεωργικός τομέας πρωταγωνίστησε με διαφορά, με μέση ετήσια τάση (ΜΕΤ) αύξησης 12% στην περίοδο 2007-2011.

Αναφερόμενος στις προοπτικές χρηματοδότησης των ελληνικών επιχειρήσεων, ο ίδιος είπε ότι «δεν πρέπει να περιμένουμε ρευστότητα από το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, ιδίως για τις ΜΜΕ». Πρόσθεσε ότι όταν το ΤΑΝΕΟ αξιολογεί ευκαιρίες «βλέπει» τα εξής: ποιες εταιρείες θέλουν να αυξήσουν τη διαφοροποίησή τους σε σχέση με τον ανταγωνισμό, σε ποιες υπάρχει η δυνατότητα να διασπείρουν το ρίσκο και ποιες είναι απόλυτα έτοιμες να συνεργαστούν με τους εταίρους τους στον κλάδο, αντί να υπάρχει η συνήθης διαρκής αντιπαλότητα.