Το Όρος Έβερεστ αποτελεί ένα κόσμημα του πλανήτη, ως το ψηλότερο βουνό της Γης αλλά και ένα καταραμένα απροσπέλαστο μέρος.

Οι περισσότεροι από μας αγνοούμε όμως τον δεύτερο τίτλο του, σαφώς πιο μακάβριο, ως το μεγαλύτερο αυτοσχέδιο νεκροταφείου του κόσμου.

Ήδη από το 1953, όταν οι Edmund Hillary και Tenzing Norgay άγγιξαν την κορυφή του για πρώτη φορά, περισσότεροι από 4.000 άνθρωποι έχουν βαδίσει στα βήματά τους παλεύοντας με το αφιλόξενο περιβάλλον και τις ακραίες καιρικές συνθήκες.

Κάποιοι από αυτούς δεν έφυγαν ποτέ από το βουνό, ειδικά αν μιλάμε για το ανώτερο τμήμα του όρους (πάνω από τα 7.900 μέτρα) που είναι γνωστό ως «ζώνη θανάτου». Εκεί υπάρχουν πάνω από 200 πτώματα ορειβατών που, όπως επιτάσσει το ορειβατικό πρωτόκολλο για το Έβερεστ, οφείλουν να αφεθούν εκεί, καθώς η προσπάθεια για τη μεταφορά τους θα αποβεί πιθανότατα μοιραία για τους ζωντανούς.

Κι ενώ τα πτώματα έχουν μείνει για να περάσουν την αιωνιότητα εκεί, λειτουργούν πλέον ως τροχιοδεικτικά για τον σωστό δρόμο μέχρι την κορυφή. Κάθε ορειβάτης θα περάσει, ας πούμε, από το γνωστότερο πτώμα («Πράσινες μπότες») για να φτάσει στη «ζώνη θανάτου». Οι «Πράσινες μπότες» είναι ο ινδός ορειβάτης Tsewang Paljor που πέθανε στο Έβερεστ το 1996.

Το 2006 άλλος ένας νεκρός ορειβάτης μετατράπηκε σε οδοδείκτη. Ο David Sharp αποπειράθηκε να ανέβει μόνος στην κορυφή, κάτι που κανείς δεν έχει προσπαθήσει ποτέ, και το πλήρωσε με τη ζωή του, αφήνοντας την τελευταία του πνοή μέσα στο σπήλαιο που υποδεικνύει η σορός του Paljor.

Το 1999 αναγνωρίστηκε το παλιότερο πτώμα του Έβερεστ: ήταν ο George Mallory που έδειχνε μακάβρια τον δρόμο από το 1924. Τα περισσότερα μάλιστα παραμένουν διατηρημένα σε άριστη κατάσταση, εξαιτίας των συνεχών υπό του μηδενός θερμοκρασιών.

Η περίπτωση της Γερμανίδας Hannelore Schmatz που μοιάζει ζωντανή ενώ δεν είναι αποτελεί θρύλο όσων αποπειρώνται να μπουν και να κατασκηνώσουν στη «ζώνη του θανάτου».

Αν πεθάνει κάποιος στο Έβερεστ, θα παραμείνει για πάντα εκεί, καθώς τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου και οι εξοντωτικές συνθήκες κάνουν αδύνατη την ανάσυρση της σορού του. Κάποιοι από τους νεκρούς θα δείξουν κατόπιν τον δρόμο σε όσους τολμούν να ακολουθήσουν τα βήματά τους…