Τριάντα χρόνια μετά τη συγκλονιστική της συνέντευξη στο BBC και σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά τον τραγικό της θάνατο, η πριγκίπισσα Diana «επιστρέφει» στο Παρίσι με έναν διαφορετικό τρόπο. Το διάσημο μουσείο κέρινων ομοιωμάτων Grévin παρουσιάζει ένα νέο, εξαιρετικά ρεαλιστικό άγαλμά της, εμπνευσμένο από μία από τις πιο εμβληματικές εμφανίσεις της: εκείνη με το περίφημο “revenge dress”.
Το Grévin, ένα από τα παλαιότερα και πιο σημαντικά μουσεία κέρινων ομοιωμάτων στην Ευρώπη, θέλησε να αποτίσει φόρο τιμής στη Diana, δημιουργώντας μια φιγούρα που αποτυπώνει όχι μόνο την εικόνα της, αλλά και την αύρα της. Το άγαλμα τη δείχνει να φορά το μαύρο, εφαρμοστό, off-the-shoulder φόρεμα που είχε βάλει το 1994, τη βραδιά που ο τότε πρίγκιπας Κάρολος παραδέχτηκε δημόσια την απιστία του με την Camilla Parker Bowles.
Η συγκεκριμένη εμφάνιση είχε προκαλέσει τεράστια αίσθηση εκείνη την εποχή. Το φόρεμα έγινε γνωστό ως “revenge dress”, γιατί θεωρήθηκε από πολλούς ως μια σιωπηρή αλλά δυνατή απάντηση της Diana στον πόνο που είχε βιώσει. Ήταν μια στιγμή όπου, χωρίς να πει λέξη, κατάφερε με την εικόνα και τη στάση της να δείξει αυτοπεποίθηση, ανεξαρτησία και δύναμη.
Το μουσείο επέλεξε να παρουσιάσει το νέο ομοίωμα γύρω από την επέτειο της ιστορικής της συνέντευξης στο BBC Panorama, μιας συνέντευξης που άλλαξε τη δημόσια εικόνα της μοναρχίας και έδειξε μια πιο ανθρώπινη, ευάλωτη αλλά και γενναία πλευρά της Diana.
Ο διευθυντής του μουσείου έχει δηλώσει ότι απογοητεύτηκε από παλαιότερες εκδοχές κέρινων ομοιωμάτων της Diana σε άλλα μουσεία, καθώς ένιωθε πως δεν απέδιδαν τη φυσικότητά της και τη μοναδική της παρουσία. Έτσι αποφάσισε να δημιουργήσει μια νέα φιγούρα, με μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτομέρεια: από τις εκφράσεις του προσώπου, μέχρι το χτένισμα, τη στάση του σώματος και τον τρόπο που «πέφτει» το φόρεμα.
Η επιλογή του συγκεκριμένου φορέματος δεν είναι τυχαία. Σύμφωνα με τη συγγραφέα Christine Orban, που έχει μελετήσει εκτενώς τη ζωή της Diana, το “revenge dress” συμβολίζει μια καθοριστική στιγμή απελευθέρωσης για εκείνη. Το μαύρο χρώμα, που στη βασιλική οικογένεια συνδέεται με το πένθος, έγινε στα χέρια της μια δήλωση δύναμης και ανεξαρτησίας.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί και η τοποθέτηση της φιγούρας μέσα στο μουσείο. Το άγαλμα της Diana βρίσκεται σε απόσταση από αυτά του βασιλιά Charles III και της βασίλισσας Elizabeth II, κάτι που πολλοί ερμηνεύουν ως έναν συμβολικό διαχωρισμό, που θυμίζει τη δική της πορεία καθώς ήταν μια γυναίκα που έμεινε μέσα στη μοναρχία, αλλά ταυτόχρονα στάθηκε απέναντί της με τον δικό της τρόπο.
Για το Παρίσι, αυτή η «επιστροφή» της Diana έχει ιδιαίτερη συναισθηματική βαρύτητα. Η πόλη αυτή συνδέθηκε για πάντα με το τέλος της ζωής της το 1997. Μέχρι σήμερα, στο μνημείο κοντά στη γέφυρα Pont de l’Alma, άνθρωποι αφήνουν λουλούδια, σημειώματα και μηνύματα αγάπης, δείχνοντας ότι η μνήμη της παραμένει ζωντανή.
Η τοποθέτηση της φιγούρας δίπλα σε αυτή της Μαρίας Αντουανέτας προσθέτει ακόμη μια διάσταση: δύο εμβληματικές γυναίκες, δύο τραγικές μορφές της ιστορίας, που συνδέθηκαν με το Παρίσι και σημάδεψαν την εποχή τους με τρόπο ανεξίτηλο.
Δεν είναι απλώς ένα κέρινο ομοίωμα. Είναι μια υπενθύμιση της διαχρονικής επιρροής της Diana όχι μόνο στο στιλ, αλλά και στον τρόπο που μια γυναίκα μπορεί να σταθεί απέναντι στις δυσκολίες με αξιοπρέπεια και εσωτερική δύναμη.
