Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται ξεκάθαρα μια αλλαγή στη σχέση των νεαρών γυναικών με το σουτιέν. Όλο και περισσότερες γυναίκες της Gen Z επιλέγουν να μην το φορούν στην καθημερινότητά τους, όχι επειδή θέλουν να προκαλέσουν, αλλά γιατί απλώς δεν το θεωρούν απαραίτητο. H αλήθεια είναι πως η σχέση των γυναικών με το σουτιέν έχει περάσει από πολλές φάσεις: Κάποτε συμβολικά τα έκαψαν ως κίνηση απελευθέρωσης και άλλοτε στριμώχθηκαν μέσα σε ασφυκτικά push up bra. H γενιά z πάντως, το 2025, δεν θέλει να φοράει σουτιέν ανεξάρτητα με το μέγεθος του στήθους και για τις προηγούμενες γενιές, αυτή η επιλογή συχνά φαντάζει περίεργη, προκλητική ή ακόμα και “λάθος”.
Γιατί υπάρχει αυτό το χάσμα;
Για πολλές γυναίκες της Gen Z, το σουτιέν με μπανέλα θεωρείται όχι απλώς άβολο, αλλά ξεπερασμένο. Η 23χρονη Gracie Withyman, φοιτήτρια ψυχολογίας, αναφέρει ότι πέταξε όλα της τα σουτιέν όταν τελείωσε το σχολείο και δεν ξαναφόρεσε ποτέ. Όπως λέει, δεν θέλει να νιώθει ότι το σώμα της περιορίζεται για να χωρέσει σε κοινωνικά πρότυπα. Και δεν είναι η μόνη. Πολλές νέες γυναίκες ενοχλούνται από τις μπανέλες που πιέζουν το σώμα, δεν αντέχουν τα σημάδια στους ώμους, και κουράζονται από την αίσθηση “δέσμευσης” που δημιουργεί το σουτιέν μετά από πολλές ώρες. Για εκείνες, το να μην φορούν σουτιέν είναι κυρίως θέμα σωματικής άνεσης και όχι στιλιστικής πρόκλησης.
Παλαιότερα, τα κορίτσια μάθαιναν σχεδόν από πολύ μικρή ηλικία ότι το σουτιέν είναι υποχρεωτικό. Κάποιες μάλιστα, στην εφηβεία, προσπαθούσαν να ενισχύσουν το στήθος τους με χαρτιά ή κάλτσες μέσα στο σουτιέν, ώστε να φαίνεται πιο γεμάτο, απλώς για να ανταποκριθούν σε κοινωνικά πρότυπα ομορφιάς. Η Gen Z όμως μεγάλωσε σε μια εποχή που το body positivity είναι πιο διαδεδομένο, η διαφορετικότητα αρχίζει να γίνεται περισσότερο αποδεκτή και το σώμα αντιμετωπίζεται λιγότερο ως αντικείμενο και περισσότερο ως προσωπικός χώρος. Έτσι, πολλές νέες γυναίκες αναρωτιούνται: Γιατί πρέπει να φοράμε κάτι που μας ενοχλεί, μόνο και μόνο για να μη φαίνονται οι θηλές μας;
Η αλλαγή αυτή ενισχύεται και από γνωστά πρόσωπα της Gen Z ή του σύγχρονου pop culture, όπως η Sydney Sweeney, που εμφανίστηκε χωρίς σουτιέν σε επίσημο event, αλλά και άλλες influencers που προωθούν την φυσικότητα και την άνεση μέσα από τα social media. Ταυτόχρονα, βλέπουμε ότι η βιομηχανία της μόδας και των εσωρούχων προσαρμόζεται και αυτό σημαίνει ότι μειώνονται οι πωλήσεις κλασικών σουτιέν με μπανέλα, αυξάνεται η ζήτηση για bralettes, tops χωρίς μπανέλα και nipple covers, ενώ ειδικές αυτοκόλλητες ταινίες και καλύμματα θηλών κερδίζουν έδαφος. Πολλές γυναίκες δεν απορρίπτουν την υποστήριξη, απλώς θέλουν πιο διακριτικές και πιο άνετες λύσεις.
Γιατί οι μεγαλύτερες γενιές δυσκολεύονται να το αποδεχτούν;
Για τις γυναίκες προηγούμενων γενεών, το σουτιέν δεν ήταν μόνο ρούχο – ήταν κοινωνικός κανόνας. Μεγάλωσαν με την ιδέα ότι η θηλή πρέπει να κρύβεται, το στήθος πρέπει να στέκεται και η εικόνα της γυναίκας πρέπει να είναι πάντα συμμαζεμένη. Πολλές αισθάνονται άβολα όταν βλέπουν μια νεαρή γυναίκα χωρίς σουτιέν, όχι απαραίτητα επειδή την κρίνουν, αλλά γιατί έχουν μάθει αλλιώς. Όπως λέει χαρακτηριστικά μια γυναίκα 53 ετών: «Εγώ από τα 13 φοράω σουτιέν κάθε μέρα. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου χωρίς αυτό». Η διαφορά δεν είναι μόνο στυλιστική, είναι κυρίως γενεακή και πολιτισμική. Μάλιστα οι μεγαλύτερες γυναίκες θεωρούν μέχρι και πρόστυχο ή προκλητικό το να μη φορά κάποια σουτιέν.
Είναι θέμα μόδας ή στάσης ζωής;
Για κάποιες γυναίκες, το να μην φοράνε σουτιέν είναι απλά πρακτικό. Για άλλες, όμως, είναι και μια μορφή προσωπικής δήλωσης ενάντια στη σεξουαλικοποίηση του γυναικείου σώματος, υπέρ της φυσικότητας και υπέρ της επιλογής. Το κίνημα Free the Nipple (καθώς η γυναικεία θηλή δεν επιτρέπεται να φανεί στα social media) έπαιξε σημαντικό ρόλο σε αυτό, φέρνοντας στο προσκήνιο το ερώτημα: Γιατί το γυναικείο στήθος θεωρείται προκλητικό ενώ το ανδρικό όχι; Όσο για εκείνους που υποστηρίζουν πως το να φοράνε οι γυναίκες σουτιέν είναι απαραίτητο για την υγεία του στήθους, να τονίσουμε πως δεν υπάρχει ξεκάθαρη επιστημονική απόδειξη για αυτό.
Για τη Gen Z, το σουτιέν δεν είναι πια υποχρέωση. Είναι επιλογή. Και αυτή η αλλαγή δεν αφορά μόνο τη μόδα, αλλά μια γενικότερη μετατόπιση από τον κοινωνικό έλεγχο προς την προσωπική ελευθερία. Γιατί, τελικά, το ζητούμενο δεν είναι αν φοράς σουτιέν ή όχι. Το ζητούμενο είναι να νιώθεις άνετα μέσα στο σώμα σου.
