Το PlayBoy μπορεί να ήταν άρρηκτα συνδεδεμένο με τον Χιου Χέφνερ, ωστόσο μετά τον θάνατο του ιδρυτή του το 2017 σε ηλικία 91 ετών, κατάφερε να κόψει τους δεσμούς, ώστε να προσαρμοστεί στα δεδομένα και τις απαιτήσεις της εποχής.

Η διάσημη επωνυμία γυρίζει σελίδα και αποβάλει το σκεπτικό ότι «προσφέρει αποκλειστικά απόλαυση στους άνδρες» και πλέον απευθύνεται σε όλο τον κόσμο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις δεν προωθεί μόνο το σεξουαλικό κομμάτι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, είναι η πρόσφατη φωτογράφιση της Γαλλίδας υφυπουργού Μαρλέν Σιαπά, η οποία μιλάει για τα δικαιώματα των γυναικών.

Η αρθρογράφος του The Conversation, Natalie Sauer, παραθέτει την κληρονομιά της διάσημης επωνυμίας που έγινε συνώνυμο της ηδονής και αναλύει τον τρόπο με τον οποίο έκοψε δεσμούς με τον Χέφνερ.

Ο Χιου Χέφνερ ποζάρει αγκαλιά με τα διάσημα «κουνελάκια» στο Playboy Club που βρίσκεται στο Λος Άντζελες

Από τον ακτιβισμό στα αχαλίνωτα όργια

Το πρώτο περιοδικό Playboy κυκλοφορεί πριν από 70 χρόνια σαν σήμερα με μια γυμνή φωτογραφία της Μέριλιν Μονρόε, την οποία αγοράζει και δημοσιεύει ο Χέφνερ, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη έγκριση. Έκτοτε, δημοσιοποιεί συνεχώς γυμνές ή ημίγυμνες φωτογραφίες γυναικών και αποκτάει περισσότερο φήμη, όσο εξασφαλίζει γνωστά ονόματα στα εξώφυλλα του.

Παράλληλα, η δράση του έρχεται σε ανοικτή σύγκρουση με τον συντηρητισμό της εποχής, τόσο υπέρ των αντρών, όσο και υπέρ των γυναικών. Πέρα από την απενοχοποίηση της ηδονής, υποστηρίζει τις αμβλώσεις και χρηματοδοτεί το πρώτο κιτ βιασμού, δηλαδή τον τρόπο με τον συλλέγονται βιολογικά και φυσικά στοιχεία από ένα θύμα σεξουαλικής επίθεσης. Μάλιστα, αποτελεί τους πρώτους υποστηρικτές της συμπεριληπτικότητας, με το τρανς μοντέλο, Caroline «Tula» Cossey να ποζάρει στο τεύχος του Ιουνίου 1981, πράξη αδιανόητη για τα ήθη της εποχής.

«Κουνελάκια» υποδέχονται την ιδιωτική πτήση του Χιου Χέφνερ στο Λος Άνζτελες

Εντούτοις, υπάρχουν και τα μελανά σημεία της ιστορίας. Από το παρελθόν, μέχρι και σήμερα, το PlayBoy κατηγορείται πως έχει προωθήσει συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς, όπως τη γυναίκα με τα ξανθιά μαλλιά, το τεράστιο στήθος και το υπερβολικά αδύνατο σώμα. Ταυτόχρονα, έχει κατηγορηθεί, επειδή απευθύνονταν μόνο σε άντρες, με τον ιδρυτή του να τονίζει πως «η γραμμή δεν θα αλλάξει όσο παραμένει στη ζωή».

Η κορυφή του παγόβουνου όμως, είναι οι μαρτυρίες από διάφορες ερωμένες του Χιου Χέφνερ, τις οποίες πλήρωνε για να συμμετέχουν σε όργια και άλλες σεξουαλικές περιπτύξεις, με τον ίδιο, φίλους ή καλεσμένους τους. Ορισμένες έχουν αναφέρει πως έπεσαν θύματα βιασμού, άλλες πως απέκτησαν κλονισμένη ψυχολογία, ενώ αρκετές σημειώνουν πως έχουν μετανιώσει που εργάστηκαν για το Playboy, παρά τα κέρδη και τη φήμη που αποκόμισαν.

Αλλαγή σελίδας

«Εάν είστε άντρας μεταξύ 18 και 80 ετών, το Playboy προορίζεται για εσάς… Εάν είστε η αδερφή, η γυναίκα ή η πεθερά κάποιου και μας πήρε κατά λάθος, παρακαλούμε δώστε μας στον άντρα σας», αναφέρει το σημείωμα που συνέταξε ο Χιου Χέφνερ για το διάσημο ενήλικο περιοδικό. Η επωνυμία όμως αλλάζει και απορρίπτει το παραπάνω κείμενο, με την αρθρογράφο Natalie Sauer να τονίζει ότι το μότο έγινε από «διασκέδαση για άνδρες» σε «ευχαρίστηση για όλους».

Έτσι, 70 χρόνια μετά την κυκλοφορία του πρώτου περιοδικού, περίπου το 80% των εργαζομένων του είναι γυναίκες, ενώ απαρτίζουν και το 40% στο διοικητικό συμβούλιο και στη διοίκηση.

Επίσης, η εταιρεία εγκαταλείπει τον τρόπο προώθησης με τον οποίο έγινε παγκόσμια γνωστή και προσανατολίζεται σε πρακτικές που είναι παρόμοιες με το OnlyFans. Συγκεκριμένα, η εφαρμογή Playboy Centerfold επιτρέπει στους συνδρομητές να βλέπουν περιεχόμενο και να αλληλεπιδρούν με τους δημιουργούς -συνεχίζουν να ονομάζονται «κουνελάκια»-, με τους δεύτερος να μπορούν να προβάλλουν με οποιοδήποτε τρόπο επιθυμούν το σώμα τους.

Η εποχή μετά τον θάνατο του Χιου Χέφνερ βρίσκει την εταιρεία του σε μια περίεργη κατάσταση, γιατί συνεχίζει να ελκύει την καταγωγή της από ένα παρελθόν, το οποίο προσπαθεί να αποβάλει. Για ορισμένους τα «κουνελάκια» μεταχειρίζονται πλέον την επωνυμία ως δική τους, ενώ άλλοι υποστηρίζουν πως η εταιρεία απλά αλλάζει τρόπο επικοινωνίας, ώστε να συνεχίσει να βγάζει κέρδη, κάτι που αποτελεί βασικό στόχο από το παρελθόν.