Η φύση της Ηπείρου είναι απερίγραπτη, με τα τοπία που συναντά ο επισκέπτης της στην κυριολεξία να συγκλονίζουν. Ορεινοί επιβλητικοί όγκοι που ορθώνονται δραματικοί «σκίζοντας» τον ουρανό, γραφικά χωριουδάκια φωλιασμένα στις άγριες και συγκλονιστικές πλαγιές τους και αξιοθέατα που κάνουν τους πάντες να μένουν με το στόμα ανοιχτό, στα θέλγητρα της Ηπείρου που την καθιστούν έναν προορισμό παντός καιρού. Ανάμεσα στα όσα ξεχωρίζει κανείς και η Γλυκή, το χωριό που είναι χτισμένο στην όχθη του Αχέροντα.

Γλυκή: Το χωριό που είναι χτισμένο στην όχθη του Αχέροντα

Αν σκοπός της εξόρμησής σας είναι μια άκρως αναζωογονητική απόδραση, μακριά από όλους και απ’ όλα, με μοναδική συντροφιά την απόλυτη ηρεμία που επικρατεί στη φύση, τότε η Γλυκή σίγουρα πρέπει να συμπεριληφθεί στην ταξιδιωτική σας ατζέντα. Το χωριό που αποτελεί κατά κάποιον τρόπο το φυσικό όριο μεταξύ των νομών Θεσπρωτίας και Πρέβεζας, έχει το προνόμιο να είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Αχέροντα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους επισκέπτες του να βιώσουν μια μοναδική εμπειρία ζωής.

Ο μυθικός ποταμός Αχέροντας και η γύρω φύση αποτελούν ένα από τα πιο παρθένα και ανέγγιχτα από τον τουρισμό σημεία της χώρας, συγκλονίζοντας με τις απίστευτου κάλλους τοποθεσίες και εικόνες που συναντά κανείς εδώ. Οι λάτρεις του υγρού στοιχείου έχουν αναδείξει το χωριό σε καθιερωμένο προορισμό τους, λόγω της δυνατότητας για δραστηριότητες που τους προσφέρει.

Από τις εμπειρίες που σίγουρα πρέπει να ζήσει όποιος βρεθεί εδώ η πεζοπορία στο μονοπάτι μέσα σε ένα υπέροχο δάσος από πλατάνια, που ξεκινάει από το χωριό και οδηγεί στις πηγές του Αχέροντα. Ένα τοπίο που όποιος αντικρίσει σίγουρα θα του μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη.

Πέρα από την φύση, στα όσα σίγουρα αξίζει να δει κανείς από κοντά στο χωριό τα λείψανα αξιόλογου οικισμού που σημειώνει συνεχή ζωή από την ελληνιστική ως τη βυζαντινή εποχή, ο ερειπωμένος βυζαντινός ναός, που σύμφωνα με κάποιους ταυτίζεται με την παλαιοχριστιανική βασιλική του Αγίου Δονάτου, καθώς και η σκάλα της Τζαβέλλαινας που οδηγεί στις «πύλες του Άδη».

Το χωριό σύμφωνα με την παράδοση, οφείλει το όνομά του σε ένα θαύμα, που έχει να κάνει με τον Άγιο Δονάτο και ένα δράκο. Η ιστορία αναφέρει ότι ο Άγιος Δονάτος κατάφερε να σκοτώσει το δράκο που φώλιαζε στις πηγές και τα νερά του Αχέροντα με αποτέλεσμα το νερό να γίνεται θανατηφόρο, τόσο για τους ανθρώπους όσο και για τα ζώα. Μετά το θάνατο του δράκου, ο Άγιος Δονάτος ευλόγησε το νερό και το έκανε γλυκό. Εξ’ ου και η ονομασία του χωριού.