Η Στέλλα Ντζάνη, πρώτη σκόρερ της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του Παναθηναϊκού, είναι η πρωταγωνίστρια στο βίντεο του Πανελλήνιου Συνδέσμου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών/στριών, όπου μιλάει για τη μάχη το πώς έμαθε ότι θα πρέπει να δώσει μάχη με τον καρκίνο, την αγωνία της για την οικογένειά της και τη λατρεία της για το ποδόσφαιρο.

Η 34χρονη αθλήτρια και μητέρα του Χάρη, όπως συστήθηκε, αναφέρθηκε σε όσα έζησε και στον ρόλο που έπαιξε το ποδόσφαιρο ώστε να βγει νικήτρια από την πιο δύσκολη μάχη που θα μπορούσε να δώσει.

«Στην καλύτερη μου φάση αγωνιστικά είπα στον προπονητή της Εθνικής ότι θέλω να σταματήσω γιατί σκέφτομαι να κάνω οικογένεια και στεναχωρήθηκα πολύ που στα 26 μου έπρεπε να σταματήσω για να μπορέσω να κάνω οικογένεια. Δεν μπορούσα να τα συνδυάσω και τα δύο. Μπορεί και να μπορούσα, αλλά στην Ελλάδα ακόμα αυτό είναι λίγο πίσω. Όσο ήμουν έγκυος σκεφτόμουν να πέρασουν οι μέρες, να γεννήσω και να επιστρέψω»

«Όταν το άκουσα ρώτησα τον γιατρό αν θα μπορέσω να ζήσω γιατί έχω έχω και ένα μικρό παιδί. Σίγουρα βάζεις διάφορα στο μυαλό σου. Ήταν μια δύσκολη στιγμή για μένα όταν τον περασμένο Μάη, όταν τελείωσαμε τις υποχρεώσεις με την ομάδα ήθελα να κάνω έναν τυπικό έλεγχο γυναικολογικό. Τότε η γιατρός μου ψηλάφισε κάτι το εξέτασα περαιτέρω και φάνηκε ότι ήταν μια κακοήθεια. Άρχισα να κλαίω, δεν το πίστευα, πίστευα μέχρι τελευταία στιγμή ότι ο γιατρός έχει κάνει λάθος στην εξέταση. Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Μου είπαν ότι πρέπει να κάνω χειρουργείο και ήρθα αντιμέτωπη με μια σκληρή πραγματικότητα αλλά το πάλεψα μέχρι τέλους και τώρα είναι όλα καλά», είπε αρχικά η Ντζάνη και συνέχισε.

«Ο γιατρός μου είπε ότι πρέπει να πάω σε ψυχολόγο, δεν πήγα γιατί πίστευα ότι μπορώ να το διαχειριστώ. Η αναμονή ήταν η πιο δύσκολη κατάσταση. Έπαιρνα δύναμη από τους ανθρώπους μου, από τον Χάρη. Όταν τελικά έγινε το χειρουργείο το πρώτο πράγμα που σκεφτόμουν ήταν πόσες μέρες χρειάζομαι για να επιστρέψω στο ποδόσφαιρο».

Όσο για τη Λεωφόρο και το όνειρό της να παίξει εκεί και να είναι γεμάτες οι εξέδρες, είπε: «Παίξαμε και πέρυσι στη φιέστα, σκόραρα 4 γκολ και ήταν ό,τι καλύτερο. Είχαν έρθει και οι οργανωμένοι του Παναθηναϊκού και μας είδαν. Το όνομά μου το φώναζαν από τα μεγάφωνα… Ελπίζω να παίξουμε στη γεμάτη Λεωφόρο. Ο Παναθηναϊκός για μένα ήταν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Όταν δημιουργήθηκε η ομάδα στη Γ’ Εθνική σκέφτηκα μόνο τον Παναθηναϊκό τον έβαλα πάνω από την Στέλλα και πήγα για να φτάσουμε την ομάδα εκεί που ανήκει στην Α’ Εθνική».