Το ημερολόγιο έγραφε 28 Σεπτεμβρίου 2013, όταν οι «κόκκινοι διάβολοι» έπαιζαν στο «Στάδιο του Φωτός» απέναντι στη Σάντερλαντ, για την 7η αγωνιστική της Πρέμιερ Λιγκ. Ο σύλλογος μάθαινε ξανά να «περπατά», αφού τα πάντα, ορατά και μη, είχαν αλλάξει τελείως. Λίγους μήνες πριν ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον έφερνε στο Ολντ Τράφορντ άλλο ένα πρωτάθλημα κι εγκατέλειπε τους πάγκους, μετά από μια… αιωνιότητα (26 χρόνια) στην κόκκινη πλευρά του Μάντσεστερ. Ο Ντέιβιντ Μόγες είχε αποδεχθεί το ρόλο του διαδόχου κι ακόμα «ψαχνόταν». Προφανώς δεν μπορούσε ακόμα να είναι σαφές τί έπρεπε να αλλάξει και τί έπρεπε να μείνει ίδιο. Τα μόνα που είχαν μεταβληθεί προς το χειρότερο ήταν τα αποτελέσματα. Μέχρι το παιχνίδι με τους «Αγίους», η Γιουνάιτεντ μετρούσε δυο συνεχόμενες ήττες και τρεις συνολικά. Η Σάντερλαντ ήταν μπροστά στο σκορ μέχρι το 55’. Τότε είδε τον 18χρονο Αντνάν Γιανουζάι να του θυμίζει το όνομά του και να «συστήνεται» σε όλους τους άλλους! Βάζει δυο γκολ, «καθαρίζει» το παιχνίδι και δίνει το έναυσμα στα media του Νησιού και όχι μόνο να ψάχνουν να βρουν ποιο είναι το «διαμάντι», πόσο «λάμπει» κι από που κρατάει η σκούφια του.

Γεννημένος στο Βέλγιο από γονείς Κοσοβάρους, ο νεαρός winger είχε προλάβει να παίξει σε τρία μόλις παιχνίδια με τη «βαριά» φανέλα, αλλά ήταν το «οξυγόνο» στους πάλαι ποτέ πρωταθλητές, που έχασαν τον Φέργκιουσον και μαζί στη σταθερότητα, το πνεύμα νικητή και την αισιοδοξία για το μέλλον. Αμέσως τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν πάνω του και όπως αποδείχθηκε, τον «τύφλωσαν» γρήγορα και εύκολα. Τα 90λεπτα στη γυμνή και παραπαίουσα Γιουνάιτεντ της εποχής περίσσεψαν, φτάνοντας τα 19 μέχρι το τέλος της σεζόν, σε συνολικά 35 συμμετοχές στη σεζόν 2013/14! Τα γκολ όμως (4), όπως και οι ασίστ (6), ήταν αναντίστοιχα και σύντομα αποδείχθηκε πως ο Γιανουζάι ήταν τουλάχιστον ανέτοιμος να πρωταγωνιστήσει σε αυτό το επίπεδο. Η σεζόν κλείνει καταστροφικά για την ομάδα, με τον Μόγες να αποκλείεται εύκολα στα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου έφτασε προκρινόμενος δύσκολα επί του Ολυμπιακού, να απολύεται και να αφήνει την ομάδα στα χέρια του παίκτη-προπονητή Ράιαν Γκιγκς και τους φίλους της να τη βλέπουν να καταλήγει στην 7η θέση, εκτός Ευρώπης και γεμάτη αμφιβολίες και αμφισβήτηση. Η «μπάλα» πήρε και τον πιτσιρικά, που όπως αποθεώθηκε, εξίσου γρήγορα και ωμά απαξιώθηκε, όπως τόσοι και τόσοι. Η σεζόν 2014-15 τον βρήκε ως ρεζέρβα στα πλάνα του Λουίς Φαν Χάαλ και μακριά από τα γκολ. Το καλοκαίρι ο Ολλανδός του κατέστησε σαφές πως δεν τον εμπιστεύεται και η Ντόρτμουντ, άγνωστο παραμένει το γιατί,  τον πίστεψε. Αυτός όμως δεν έκανε τίποτα για να τους δικαιώσει. «Ποτέ δεν αισθάνθηκα πως ο Αντνάν ήθελε να βρίσκεται εδώ. Το μυαλό του ήταν στο Μάντσεστερ και σύγκρινε τα πάντα με τη Γιουνάιτεντ», δήλωνε λίγο καιρό μετά στη Bild ο Τόμας Τούχελ. Σε έξι μήνες έπαιξε 12 φορές, δεν σκόραρε ούτε μια και τον Ιανουάριο του 2017 ξαναβρέθηκε στο Κάριγκτον, όπου σαφώς δεν προβλεπόταν να παίξει και βρίσκοντας εαυτόν σε πολύ δύσκολη θέση, μόλις στα 21 χρόνια του. Τον είχαν ξεχάσει όλοι, ό,τι είχε καταφέρει είχε ακυρωθεί κι έπρεπε να βρει το μέρος για να κάνει το restart. To μέρος γι’ αυτόν δεν ήταν η Σάντερλαντ, που βρέθηκε τη σεζόν 2016/17, κάνοντας ξανά μια τρύπα στο νερό. Δεν είχε πολλές καλές επιλογές, είναι η αλήθεια. Διάλεξε τη Σοσιεδάδ, που έδωσε 8 «χαρτιά» για χάρη του, με την ελπίδα πως θα τον αναστήσει και θα επωφεληθεί και η ίδια. «Αν σκοράρω κάποιο γκολ, θα το… αφιερώσω στον Φαν Χάαλ. Δεν θέλω να μιλάω γι’ αυτόν, όμως όλοι ξέρουν πόσα προβλήματα είχα μαζί του», ήταν μια από τις πρώτες του, προβληματικές αν μη τι άλλο δηλώσεις στην AS, όταν κατέφθασε στη Χώρα των Βάσκων τον περασμένο Αύγουστο. 22 ετών και να καταδιώκεται από τέτοια φαντάσματα, κάπως έτσι θα περιέγραφε κανείς το δρόμο προς την αποτυχία. Η φετινή σεζόν τον βρήκε κάθε άλλο παρά βασικό στα πλάνα του Εουσέμπιο Σακριστάν, με μυικά προβλήματα και χαμένους αγώνες. Στην κριτική των media απάντησε (ξανά) με νεύρα και κακότροπα: «Όσοι λένε μαλακίες για μένα, ας συνεχίσουν. Μου δίνουν κίνητρο για να τους κάνω να το βουλώσουν μετά. Ας λέει ο καθένας ό,τι θέλει για μένα, δεν με απασχολεί. Δεν έχουν ιδέα από ποδόσφαιρο, όταν αποδώσει η σκληρή μου δουλειά, θα φαίνονται τόσο γελοίοι. Θα είναι υπέροχο τότε», δήλωνε στην Independent τον Οκτώβριο, έχοντας μόλις τρεις συμμετοχές στη La Liga και δείχνοντας να χάνει για άλλη μια φορά το «τρένο». Κι όμως, ο Βέλγος κάνει ότι μπορεί για να δείξει πως το εννοεί και σιγά-σιγά υπενθυμίζει τα ατού που τον έκαναν να ξεπεταχθεί τόσο ξαφνικά στο Μάντσεστερ. Στις 23 Οκτωβρίου μπήκε ως αλλαγή στο παιχνίδι με την Εσπανιόλ και πρόλαβε να δώσει την ασίστ στον Ιγιαραμέντι, που ισοφάρισε σε 1-1 κι «έσωσε» ένα βαθμό. Την επόμενη αγωνιστική, ξανά ως αλλαγή, με τη Χετάφε, ξανά ασίστ. Με την Έιμπαρ επιβραβεύτηκε με φανέλα βασικού και σκόραρε για πρώτη φορά με τα γαλανόλευκα της Σοσιεδάδ, για να έρθει το παιχνίδι της Κυριακής με τη Λας Πάλμας και να κάνει… απ’ όλα, σκοράροντας ξανά και σερβίροντας το άλλο γκολ στον Ζοσέ, στην ισοπαλία με 2-2. Αν κάτι χρειάζεται ένας τύπος που νωρίς «ψωνίστηκε» με μεγαλεία και προοδευτικά κατάλαβε πως ούτε όλα είναι τόσο εύκολα, αλλά ούτε εκείνος πιθανότατα ανήκει στο top level, είναι ένα μέρος σαν το ήσυχο Σαν Σεμπαστιάν. Ο Γιανουζάι ποτέ δεν έδειξε πως μπορεί να κρατήσει το στόμα του κλειστό, να μην αντιμιλήσει, να μην προκαλέσει με τις δηλώσεις του κι αντίστοιχα δεν έχει επιδείξει την στόφα εκείνη που επιτρέπει στους κορυφαίους να επικεντρώνονται στη δουλειά τους και να μην επηρεάζονται από ατυχίες, κακίες και κριτική. Δεν είναι τυχαίο πως τελευταία φορά μίλησε τέλη Σεπτεμβρίου. Έκτοτε, το πρόγραμμά του περιλαμβάνει μόνο σκληρή προπόνηση, όπως τουλάχιστον ισχυρίζεται ο ίδιος. Βλέπει πως στο Ανοέτα δεν ασχολούνται όλοι μαζί του κι όταν το κάνουν, θα είναι λόγω των κατορθωμάτων του. Αυτό συμβαίνει τον τελευταίο μήνα, που, με τούτα και μ’ εκείνα, θυμηθήκαμε πως υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής που λέγεται Γιανουζάι και κάποτε έδειξε πως έχει καλά στοιχεία… Πηγή: gazzetta.gr