Συμπτώματα διάλυσης αρχίζει να εμφανίζει το Δημόσιο, μετά τα αλλεπάλληλα σοκ που επέφερε το μνημόνιο του μηχανισμού επιτήρησης. Οι συνέπειες από τις απολύσεις συμβασιούχων και εργαζομένων stage, τις περικοπές μισθών και λειτουργικών δαπανών και, τελευταία, με τις ανατροπές στο ασφαλιστικό, είναι ήδη ορατές στις υπηρεσίες πρώτης γραμμής.

Στα ΚΕΠ, στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες, στα ταμεία, ο χρόνος εξυπηρέτησης των πολιτών έχει αυξηθεί αισθητά, προκαλώντας καθημερινά εντάσεις και διαμαρτυρίες που φθάνουν μέχρι τα υπουργικά γραφεία.

«Το Δημόσιο έχει καθίσει», όπως γράφει το σημερινό ρεπορτάζ της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας, παραδέχονται κυβερνητικά στελέχη και δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για το πώς και πότε θα ξαναπάρει μπρος. Τα χρονικά περιθώρια πάντως είναι ασφυκτικά, ενόψει του νέου κύματος αλλαγών του «Καλλικράτη».

Το πρόβλημα δεν εστιάζεται πλέον στο χαμηλόβαθμο προσωπικό και στις περιφερειακές υπηρεσίες, που «έχουν καθίσει» από καιρό. Διατρέχει ολόκληρη την κρατική μηχανή και γίνεται ορατό μέχρι και στα υψηλότερα κλιμάκια.

Τάση… φυγής

Σχεδόν το ένα τρίτο των διευθυντικών στελεχών των υπουργείων έχουν υποβάλει αιτήσεις συνταξιοδότησης. Ειδικά στα υπουργεία, που μετά την ενεργοποίηση του μηχανισμού επιτήρησης έχουν τον μεγαλύτερο φόρτο εργασίας, η τάση φυγής είναι πρωτοφανής.

Οι 5 από τους 15 διευθυντές του υπουργείου Εργασίας βγαίνουν στη σύνταξη στο τέλος του χρόνου, ενώ τα χαρτιά τους έχουν κάνει άλλοι 8 διευθυντές του υπουργείου Οικονομικών, 6 του υπουργείου Εσωτερικών και ισάριθμοι του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Και στη βαθμίδα των προϊσταμένων τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Οι περισσότεροι από αυτούς που θεμελίωσαν δικαίωμα σύνταξης έχουν κάνει τα χαρτιά τους και περιμένουν την έξοδο.

Οι αιτήσεις συνταξιοδότησης που είχαν υποβληθεί στο ταμείο του Δημοσίου μέχρι τις 30 Ιουνίου αγγίζουν τις 20.000 και ξεπερνούν ήδη τον συνολικό αριθμό των αιτήσεων που είχαν υποβληθεί πέρυσι, περίπου 18.000, μέχρι το κλείσιμο του χρόνου. Η τάση αυτή συνεχίστηκε τις πρώτες ημέρες του Ιουλίου.

Το φαινόμενο δεν παρατηρείται μόνον στην κεντρική διοίκηση, αλλά και σε πολλές υπηρεσίες αιχμής, όπως οι εφορίες, τα ασφαλιστικά ταμεία, τα νοσοκομεία, αλλά και στις τρεις βαθμίδες της εκπαίδευσης. Και χαμηλότερα όμως στη διοικητική πυραμίδα, στις υπηρεσίες των νομαρχιών και κυρίως στις κοινωνικές δομές των ΟΤΑ, τα πρώτα προβλήματα είναι ορατά.

Το πρόβλημα των αποχωρήσεων λόγω συνταξιοδότησης έρχεται να προστεθεί στην ήδη κακή κατάσταση των δημόσιων υπηρεσιών. Η οικονομική αβεβαιότητα έχει καθηλώσει τις επιτελικές υπηρεσίες των υπουργείων, που αδυνατούν να κάνουν σχεδιασμό. Στους οργανισμούς, η εικόνα λίγο απέχει από τη διάλυση, καθώς δεν έχει ακόμη ξεκαθαριστεί η τύχη τους, εάν θα συγχωνευθούν ή θα παραμείνουν ως έχουν.

Το κλίμα δυσφορίας εκδηλώνεται είτε με φαινόμενα αδιαφορίας, που έχουν πάψει πλέον να προκαλούν εντύπωση, είτε με εντάσεις και διαμαρτυρίες.