Τη Συνταγματική τάξη της χώρας μας, ούτε τη διαπραγματευόμαστε, ούτε καν τη συζητάμε, είπε ο Αντώνης Σαμαράς, από το βήμα του Economist, αναφερόμενος στις Βρυξέλλες και λέγοντας ότι πρόκειται για άκομψη παρέμβαση που δεν συνάδει ούτε με την Ευρώπη, ούτε με τη Δημοκρατία.

«Η αντιπολίτευση δεν υπάρχει για να συναινεί στα λάθη της κυβέρνησης όταν αυτή τα θαλασσώνει», δήλωσε  ο Πρόεδρος της ΝΔ, ο οποίος επιμένει στη θέση του ότι το μνημόνιο «είναι λάθος».

«Ο βασικός λόγος αποτυχίας ήταν το ίδιο το Σχέδιο. Ας καταλάβουμε, επί τέλους, τι έγινε: Σε μια οικονομία με σοβαρό πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, σε συνθήκες διεθνούς ύφεσης επιβλήθηκε σκληρή λιτότητα! Μείωση δημοσίων δαπανών και αύξηση φόρων! Η ανταγωνιστικότητα έπεσε κι άλλο».

«Με μέτρα περιστολής ύψους 10,1% του ΑΕΠ, πέρσι, το 2010, το έλλειμμα μειώθηκε μόλις κατά 2,6%. Τα υπόλοιπα τα «έφαγε» η ύφεση. Τα τρία τέταρτα των θυσιών του Ελληνικού λαού πήγαν χαμένες», τονίζει ο κ. Σαμαράς, ο οποίος έκανε αναφορά και στο «πολύ σοβαρό πρόβλημα κοινωνικής συνοχής».

«Ως οικονομολόγος οφείλω να επισημάνω το πρόβλημα ΑΝ-αποτελεσματικότητας», λέει προσθέτοντας «και ως πολιτικός οφείλω να προειδοποιήσω για τις εντάσεις που κοχλάζουν και για τις εκρήξεις που κυοφορούνται», επισημαίνοντας ότι δεν τα λέει μόνο ο ίδιος, αλλά και ο διεθνής Τύπος, ενώ κάνει ιδιαίτερη αναφορά στην εαρινή έκθεση της Κομισιόν.

Ο Αντώνης Σαμαράς τονίζει την ιδιότητα του ως «οικονομολόγου» και αναγνωρίζει ότι και η ΝΔ στοχεύει να μειώσει το έλλειμμα, αλλά επιτίθεται με σφοδρότητα στο μνημόνιο και «στον τρόπο», με τον οποίος επιχειρείται αυτό.

Παράλληλα, κάνει εκτενή αναφορά στο Ζάππειο ΙΙ, λέγοντας ότι η ΝΔ προβλέπει «26 δισεκατομμύρια περιορισμό του ελλείμματος, με μείωση, όμως, φορολογικών συντελεστών και με ανάκαμψη», σημειώνοντας ότι «αριθμητικά συμπίπτουμε» με την κυβέρνηση, «μόνο που το δικό μας Πρόγραμμα Επανεκκίνησης είναι πολύ πιο ειλικρινές. Και πολύ πιο ρεαλιστικό».

Αναλύοντας το πρόγραμμα της ΝΔ, επιτίθεται στην κυβέρνηση ότι δημιουργεί ελλείμματα και τονίζει ότι η μόνη παροχή που προτείνει «είναι η αποκατάσταση των συντάξεων των χαμηλοσυνταξιούχων. Αυτών που έπαιρναν 700 ευρώ, με 14 συντάξεις το χρόνο, και τώρα παίρνουν κάτω από 600 ευρώ, 12 φορές το χρόνο. Αυτό, μαζί με αποκατάσταση της στήριξης στους πολύτεκνους που έκοψε αυτή η κυβέρνηση, είναι τα μόνα που υποσχεθήκαμε».

«Αλλαγή των όρων του ελληνικού μνημονίου δεν σημαίνει χαλάρωση των προσπαθειών», τονίζει.

Αφήνοντας, τέλος, ανοιχτό ένα μικρό παράθυρο συναίνεσης, δήλωσε ότι «υπάρχουν, σήμερα, τέσσερις πυλώνες εθνικής συναίνεσης, όχι ένας:

Πρώτον, όλοι σχεδόν συμφωνούμε ότι πρέπει να επιτύχει η δημοσιονομική προσαρμογή: να μηδενιστεί το έλλειμμα, να ελεγχθεί το χρέος, να αναβαθμιστεί η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής Οικονομίας. Σ’ αυτά όλοι συμφωνούμε!

Δεύτερον, με το δρόμο που έχει επιλεγεί, δεν πλησιάζουμε αυτό το στόχο, βυθιζόμαστε όλο και περισσότερο στο τέλμα. Και γι’ αυτό πρέπει να αλλάξουν οι όροι. Χρειάζεται επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Κι αυτό θα εκτονώσει τις κοινωνικές εντάσεις μέσα στην Ελλάδα. Γιατί αν εκραγεί η Ελλάδα, δεν θα χάσουν μόνο οι Έλληνες. Θα χάσουν και δανειστές τους.

Τρίτον, να θυμηθούμε κάποτε και την – ξεχασμένη πια – έννοια της κοινοτικής Αλληλεγγύης.

Δεν ζητάμε χάρη. Ζητάμε ευκαιρία να βγούμε από την κρίση. Εμείς θα κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε. Αλλά, στήριξη στο λάθος – αυτό που αποδείχθηκε ότι είναι λάθος κι αυτό που όλοι, κατά βάθος, ξέρουν ότι είναι λάθος – δεν πρόκειται να δώσουμε.

Θα διορθώσουμε το λάθος!

Θα διορθώσουμε τα λάθη όλων των περασμένων δεκαετιών, όταν το κράτος μοίραζε δανεικά και ψευδαισθήσεις ευημερίας.

Θα διορθώσουμε και τη λάθος συνταγή που επιβλήθηκε τον τελευταίο χρόνο.

Θα ανορθώσουμε την Οικονομία μας», τονίζει.

Και καταλήγει με ένα παραμύθι ότι «οι Άραβες έχουν το μύθο του Αλαντίν, που έβγαλε το τζίνι από το μπουκάλι. Εμείς έχουμε ένα άλλο αρχέτυπο: το Δαιμόνιο του Έλληνα!
Ε, λοιπόν, θα αποδείξουμε ότι αυτό το εξαιρετικό χάρισμα του Έλληνα, να ξεπερνά δυσκολίες και να τις μετατρέπει σε ευκαιρίες, αυτό το Δαιμόνιο, είναι πάντα μέσα μας, είμαστε εμείς οι ίδιοι, είναι η φλόγα της ψυχής μας, είναι το δικό μας τζίνι στο μπουκάλι.
Σας καλώ να βγάλουμε αυτό το τζίνι από το μπουκάλι!
Σας καλώ να απελευθερώσουμε τις δυνάμεις του Έλληνα!».