Σεξισμός, σύγχυση ρόλων, ανισότητα, εκμετάλλευση, σεξουαλικοποίηση και όσα ακόμη χωρούν στο τσουβάλι της πατριαρχίας. Ακόμη και με φόντο το ροζ της ταινίας Barbie η America Ferrera είχε λίγα λεπτά να περιγράψει το γυναικείο βίωμα. Τα πρέπει και δεν πρέπει, τις καταπιέσεις, τα καλούπια στα οποία καλούνται να μπουν οι γυναίκες, για να επιβιώσουν χωρίς να ενοχλούν και να γκρινιάζουν.

Η Gloria, όπως είναι το όνομά της στην ταινία, ζει στον κανονικό κόσμο με τα μικρά ή μεγαλύτερα προβλήματά της. Συν, μια έφηβη κόρη.

Όταν, λοιπόν, η Margot Robbie θα αναρωτηθεί για το ποια είναι στ’ αλήθεια, σε μια μοναδική για τη δική της ύπαρξη, κρίση αυτοπεποίθησης, η Gloria της απαντά με έναν μονόλογο που θα ξεθωριάσει το ροζ και θα σε επαναφέρει στα χρώματα της πραγματικότητας.

Σε αυτόν περιγράφει τις τρελές και αντιφατικές προσδοκίες που πρέπει να διαπραγματευτούν οι γυναίκες.

Η ίδια η Φερέρα δηλώνει στους Los Angeles Times ότι διαβάζοντας για πρώτη φορά αυτές τις λέξεις στο σενάριο, ήταν σα να την χτύπησε «η αλήθεια σαν κεραυνός». «Δεν υπάρχει γυναίκα στη ζωή μου, για την οποία αυτές οι λέξεις δεν είναι αληθινές» και προσθέτει: «Ούτε μία. Και όταν ακούμε την αλήθεια, μας αγγίζει με έναν συγκεκριμένο τρόπο που καθιστά αδύνατο να την ξεχάσουμε».

Ο μονόλογός της στην ταινία:

«Είναι κυριολεκτικά αδύνατο να είσαι γυναίκα. Όσο όμορφη και όσο έξυπνη κι αν είσαι, ποτέ δεν πιστεύεις ότι είσαι αρκετά καλή. Πρέπει πάντα να είμαστε εξαιρετικές, αλλά με κάποιο τρόπο το κάνουμε πάντα λάθος.

Πρέπει να είσαι αδύνατη, αλλά όχι πολύ αδύνατη. Και ποτέ δεν μπορείς να πεις ότι θέλεις να είσαι αδύνατη. Πρέπει να λες ότι θέλεις να είσαι υγιής, αλλά συγχρόνως οφείλεις να είσαι και αδύνατη. Πρέπει να έχεις λεφτά, αλλά δεν μπορείς να ζητήσεις λεφτά γιατί αυτό είναι χυδαίο. Πρέπει να προσπαθείς να γίνεις το αφεντικό, αλλά δεν μπορείς να είσαι σκληρό αφεντικό. Πρέπει να ηγείσαι, αλλά δεν μπορείς να απορρίπτεις τις ιδέες των άλλων. Πρέπει να αγαπάς το να είσαι μητέρα, αλλά να μη μιλάς συνέχεια για τα παιδιά σου. Πρέπει να είσαι γυναίκα καριέρας, αλλά και να φροντίζεις πάντα για τους άλλους.

Πρέπει να αντιδράς στις φριχτές ανδρικές συμπεριφορές, αλλά αν το κάνεις, σε κατηγορούν ότι διαρκώς παραπονιέσαι. Πρέπει να παραμένεις όμορφη για τους άνδρες, αλλά όχι τόσο όμορφη ώστε να τους δελεάζεις υπερβολικά ή να απειλείς με την ομορφιά σου άλλες γυναίκες, από τη στιγμή που υποτίθεται ότι είσαι μέλος της γυναικείας αδελφότητας. Πρέπει πάντα να ξεχωρίζεις και πάντα να είσαι ευγνώμων. Μην ξεχνάς όμως ποτέ ότι το σύστημα είναι στημένο. Δεν πρέπει ποτέ να γερνάς, να είσαι ποτέ αγενής, να κάνεις επίδειξη, να είσαι εγωίστρια, να πέφτεις, να αποτυγχάνεις, να δείχνεις ότι φοβάσαι, να παρεκκλίνεις από τη γραμμή. Είναι τόσο δύσκολο! Είναι τόσο αντιφατικό και κανείς δεν πρόκειται να σου δώσει μετάλλιο ή να σου πει ευχαριστώ! Και στο τέλος σου λένε ότι όχι μόνο τα έχεις κάνεις όλα λάθος, αλλά και ότι για όλα φταις εσύ.

Έχω κουραστεί τόσο πολύ να βλέπω τον εαυτό μου και κάθε άλλη γυναίκα να γίνεται κόμπος για να φαίνεται συμπαθητική. Και αν όλα αυτά ισχύουν ακόμα και για μια κούκλα, τότε δεν ξέρω καν τι να σκεφτώ πια».