Κλασικά πια φιλμ του παγκόσμιου κινηματογράφου και ορόσημα στο σινεμά δράσης, ακόμα και οι ταινίες του Τζέιμς Μποντ παλιώνουν όμως.
Και καθώς καλύπτουν μισό και πλέον αιώνα, πράγματα που ήταν τότε κοινωνικά αποδεκτά είναι σήμερα σεξιστικά και ρατσιστικά. Έστω κι αν κάνει χιούμορ.
Ακόμα και η Τζούντι Ντεντς (η Μ) αποκαλεί στο «Goldeneye» τον υπερκατάσκοπο «σεξιστή, μισογυνικό δεινόσαυρο, απομεινάρι του Ψυχρού Πολέμου», μόνο που το έκανε… τρυφερά.
Εντελώς αντίθετα δηλαδή από τους πιτσιρικάδες που γεννήθηκαν στον 21ο αιώνα και βλέπουν πολλά σεναριακά κλισέ του 007 ως επιεικώς απαράδεκτα. Θεωρούν, ας πούμε, πως ο Σον Κόνερι φέρεται στις ωραίες κυρίες των φιλμ του χωρίς κανέναν σεβασμό, διώχνοντάς τες με ένα τρυφερό χαστουκάκι στον πισινό για να συζητήσουν οι άντρες!
Αλλά και στον τρόπο που φλερτάρει ο Μποντ του Κόνερι βλέπει πρόβλημα η νέα γενιά, καθώς μας λένε πως το μόνο που κάνει είναι να τις πιέζει ερωτικά ώσπου τελικά ενδίδουν. Κάτι που στα μάτια τους παραμοιάζει με βιασμό!
Και ενώ μας λένε πως με τον Ρότζερ Μουρ έφτιαξαν κάπως τα σεξιστικά πράγματα στα 70s-80s, τώρα αναδύθηκε κάτι καινούριο: ο ρατσισμός και τα στερεότυπα των λαών. Υποδεικνύουν αστείες τότε σκηνές ως απαράδεκτες σήμερα, με τον Μουρ να αποκαλεί για παράδειγμα του Κινέζους «κιτρινιάρηδες» («Ο άνθρωπος με το χρυσό πιστόλι»).
Τι να πεις, νέες εποχές, νέα ήθη. Ίσως έφτασε τελικά η ώρα για έναν μαύρο Μποντ ή μια γυναίκα στον ρόλο του 007…
