Οι Αμερικανοί φοβούνται ότι είμαστε οι επόμενοι Lehman Βrothers, ο Ομπάμα μάς αναφέρει στα τρία μεγάλα του προβλήματα μαζί με το Αφγανιστάν και τον Μπιν Λάντεν. Αυτό το κλίμα μεταφέρουν δύο διακεκριμένοι Ελληνες που ζουν χρόνια στην Αμερική, ξεχωριστοί ο καθένας στον τομέα του.

Είναι ο Αλέξανδρος Νεχαμάς, καθηγητής Φιλοσοφίας, Συγκριτικής Λογοτεχνίας και Ανθρωπιστικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, και ο Γιώργος Παυλάκης, διευθυντής του Εργαστηρίου Ανθρωπίνων Ρετροϊών στο Τμήμα Εμβολίων (Vaccine Βranch) του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου (Νational Cancer Ιnstitute) των ΗΠΑ. Και οι δύο τονίζουν στο «Βήμα της Κυριακής» ότι το κλίμα γενικής ανησυχίας που υπάρχει στην Αμερική για μας. Λένε χαρακτηριστικά ότι από εκεί που οι Αμερικανοί δεν ήξεραν πού πέφτει η Ελλάδα τώρα διαβάζουν κάθε μέρα γι΄ αυτήν στις εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας τους.

O Γιώργος Παυλάκης δίνει το στίγμα αυτής της ανησυχίας: «Η Ελλάδα έχει γίνει το καναρίνι της Ευρώπης. Οπως παλιά τα καναρίνια στα ορυχεία, ο κόσμος παρακολουθεί αν η Ελλάδα θα επιβιώσει ή όχι. Ακουγα χθες τον Ομπάμα να λέει ότι αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα, όπως το Αφγανιστάν, τον Μπιν Λάντεν και την ελληνική κρίση. Οταν η ελληνική κρίση μπαίνει στην ίδια πρόταση με τον Μπιν Λάντεν, τα πράγματα δεν πάνε καλά».

Ο δε Αλέξανδρος Νεχαμάς επισημαίνει ότι «η Ελλάδα αποτελεί πρόβλημα για τον σκεπτόμενο κόσμο στις ΗΠΑ. Ο κόσμος στην Αμερική φοβάται μήπως είμαστε οι επόμενοι Lehman Βrothers, ο επόμενος αδύναμος κρίκος που θα παρασύρει σε ντόμινο τις οικονομίες του δυτικού κόσμου».

Πώς βλέπουν τους «Αγανακτισμένους»; Οι δύο επιστήμονες επισημαίνουν ότι τους κατανοούν χωρίς να έχουν προσωπική εμπειρία, καθώς βλέπουν τα πράγματα μακριά από την αχλύ των δακρυγόνων.

Ο Γιώργος Παυλάκης, έχοντας συμμετάσχει στο αντιδικτατορικό κίνημα, συγκρίνει το τότε με το τώρα: «το αντιδικτατορικό κίνημα ήταν δυστυχώς αδύναμο και ασυντόνιστο, γι΄ αυτό άλλωστε οι φοιτητές βρέθηκαν στην πρωτοπορία. Αυτή η αδυναμία πληρώθηκε ακριβά. Το αδύναμο αντιδικτατορικό κίνημα ουδετεροποιήθηκε εύκολα (αλλά προσωρινά) από τον Ιωαννίδη. Η επικράτηση των πιο αντιδραστικών και ξενόδουλων στοιχείων της χούντας του Ιωαννίδη κόστισε την κατάληψη της Κύπρου και τη μεγαλύτερη ήττα και εθνική συρρίκνωση από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Το κίνημα των «Αγανακτισμένων» μοιάζει θολό και δεν είναι ξεκάθαρο το τι σκοπεύει και το αν μπορεί να προτείνει πολιτικές λύσεις. Χωρίς σωστές πολιτικές λύσεις δεν πάμε πουθενά. Η σημερινή χρεοκοπία, με δεδομένη την έλλειψη εναλλακτικών πολιτικών, μπορεί να γίνει απαρχή μεγάλης αστάθειας και νέων δεινών. Αδυναμία πολιτικών λύσεων και ολιγωρία μπορεί να πληρωθούν πάλι ακριβά».

Κινητοποιηθείτε, προβληματιστείτε, πάρτε θέση, κάντε like στο φάκελο «Αγανακτισμένοι»