Την παντιέρα της αφύπνισης φαίνεται ότι έχουν υψώσει οι εκπρόσωποι της πανεπιστημιακής κοινότητας και διανόησης. Με καθημερινή τηλεοπτική παρουσία και λυσσαλέα πολεμική ενάντια στις μνημονιακές πρακτικές, δύο καθηγητές και ένας συγγραφέας πρωτοστατούν στο κίνημα των Αγανακτισμένων. Όμως πίσω από τις επαναστατικές κορόνες κάποιοι βλέπουν πολιτικές επιδιώξεις, αν και οι ίδιοι το διαψεύδουν μετά βδελυγμίας…
Ο καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Κώστας Μπέης, άσκησε σκληρή κριτική ακόμα και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια, στον οποίο καταλόγισε δημοσίως ότι με τη σιωπή του άφησε «τη θλιβερή εντύπωση ότι ενήργησε κατά παράβαση των υπηρεσιακών του καθηκόντων». Όπως οριοθετεί ο ίδιος τον ρόλο του στις παρούσες έκτακτες συνθήκες, ο καθηγητής μιλώντας στο Πρώτο Θέμα σημειώνει ότι «ο ρόλος μου αφορά στην ευθύνη μου ότι πρέπει και εγώ να μην αδιαφορήσω. Τίποτε άλλο. Πρέπει να ανοίξουμε το στόμα μας. Πρέπει δε να είναι κάποιος πολύ αφελής για να νομίζει ότι μπορεί να έχω πολιτικές φιλοδοξίες στα 78 μου χρόνια».
Ιδιαίτερη δυναμική στον παρεμβατικό πολιτικό λόγο των πανεπιστημιακών προσδίδει η παρουσία στον δημόσιο διάλογο του καθηγητή Οικονομικής Θεωρίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, Γιάννη Βαρουφάκη. «Ο κόσμος δεν χρειάζεται έναν πανεπιστημιακό για να αφυπνιστεί. Οι παρεμβάσεις μου είναι προς την κατεύθυνση του πολιτικού σχολιασμού αυτών που ακούω και διαβάζω να λένε οι έχοντες την εξουσία», δήλωσε προσθέτοντας πως «εμείς οι πανεπιστημιακοί οικονομολόγοι είμαστε μέρος του προβλήματος, αφού για 30χρόνια υποστηρίζαμε τις πολιτικές που οδήγησαν στη γιγάντωση των φουσκών, που όταν έσκασαν συμπαρέσυραν το σύμπαν μαζί τους».
Μέσω συχνής αρθρογραφίας αλλά και παρουσίας σε πάνελ τηλεοπτικών εκπομπών, ο πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου Τάκης Θεοδωρόπουλος επιχειρηματολογεί υπέρ του επαναπροσδιορισμού των παραμέτρων της αξιοπρέπειας μας ως λαού, η οποία για τον ίδιο δεν είναι μόνο οικονομική.
«Επειδή είχαμε φτιάξει μια Ελλάδα που έμοιαζε με νυκτερινό κέντρο, όπου όλοι φώναζαν και διασκέδαζαν, ήταν πολύ δύσκολο να αρθρώσει κάποιος σκεπτόμενο λόγο. Υπήρξαν πάντα παρεμβάσεις στα τεκταινόμενα, αλλά κανείς δεν άκουγε κανέναν», δήλωσε ενώ ξεκαθάρισε ότι δεν έχει καμιά πολιτική φιλοδοξία, αφού οι άνθρωποι των γραμμάτων δεν είναι κατάλληλοι να κυβερνήσουν, όμως οφείλουν να συμμετάσχουν στη διαμόρφωση πολιτικής.
