Οι νικητές του φετινού βραβείου Νόμπελ Ιατρικής ανακοινώθηκαν πριν περίπου δυόμιση μήνες και πιο συγκεκριμένα, τη Δευτέρα 6 Οκτωβρίου.
Το Νόμπελ Ιατρικής απονεμήθηκε στον Αγγλοαμερικανό John O’Keefe και το ζεύγος των Νορβηγών May-Britt Moser and Edvard I. Mosel για την εργασία τους επάνω στη λειτουργία του εγκεφάλου.
Όπως κάθε χρόνο όμως, λίγες ημέρες πριν είχαν ξεκινήσει τα «προγνωστικά». Το Thomson Reuters για άλλη μια χρονιά συγκέντρωσε μερικούς από τους πιο ελπιδοφόρους υποψήφιους για το Νόμπελ Ιατρικής 2014.
Από το 2002 έχει προβλέψει επιτυχώς 35 νικητές, χρησιμοποιώντας αλγόριθμους που «ψάχνουν εξονυχιστικά» την επιστημονική βιβλιογραφία πολυαναφερόμενων συγγραφέων, αναφέρει δημοσίευμα του Business Insider.
Η φετινή επιλογή περιελάμβανε επτά επιστήμονες, οι οποίοι έχουν επιφέρει επανάσταση στο χώρο της ιατρικής ως προς την κατανόηση του πόνου και των ασθενειών.
Και παρότι οι προβλέψεις, σε ό,τι αφορά το Νόμπελ Ιατρικής δεν ευωδόθηκαν… αξίζει να δούμε ποιοι ήταν οι επιστήμονες αυτοί.
Και ποιος ξέρει… μπορεί να ακούσουμε το όνομά τους στο μέλλον…
Η… κάψα και ο πόνος
Αν δαγκώσει κανείς μια καυτερή πιπεριά, νιώθει αυτόματα το στόμα του να «καίγεται». Ο λόγος για τον οποίο αισθανόμαστε ταυτόχρονα πόνο και ζέστη όταν καταναλώνουμε καυτερά φαγητά είναι εντυπωσιακά απλός: Τα κύτταρα που ανταποκρίνονται στο ενεργό συστατικό των καυτερών πιπεριών «εγγράφουν» την –για ορισμένους- επώδυνα πικάντικη γεύση τους, με τον ίδιο τρόπο που «εγγράφουν» τη ζέστη.
Ο φυσιολόγος David Julius, ο οποίος ανακάλυψε το φαινόμενο αυτό στο εργαστήριό του στο πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, χρησιμοποίησε τα ευρήματά του για να βρει νέους τρόπους για τη θεραπεία του πόνου.
Ο ερευνητής κατάφερε να εντοπίσει μια συγκεκριμένη οικογένεια γονιδίων, τα οποία ενεργοποιούνται τόσο από την ουσία που περιέχεται στις καυτερές πιπεριές, αλλά και από τις υψηλές θερμοκρασίες. Όπως υποστηρίζει στην έρευνά του, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν νέα φάρμακα, τα οποία θα μπορούσαν να μπλοκάρουν τα γονίδια αυτά και να απαλύνουν/ελαχιστοποιήσουν την αίσθηση του πόνου.
Ξεδιπλώνοντας το… DNA
Όλα τα κύτταρα μας περιέχουν συγκεκριμένες οδηγίες για το τι λειτουργίες επιτελούν στο σώμα μας, ωστόσο το πότε και πώς διαβάζονται οι οδηγίες αυτές παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
Ο βιοχημικός από το πανεπιστήμιο Rockefeller, Robert G. Roeder και ο βιολόγος από το πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ της Καλιφόρνια Robert Tjian, βρήκαν μια νέα τάξη ειδικών πρωτεϊνών, οι οποίες βοηθούν στον έλεγχο του πώς και πότε ενεργοποιούνται τα γονίδια. Αυτές οι πρωτεΐνες βοηθούν στο να «ανοίξουν» οι σφιχτά τυλιγμένες σπείρες του DNA μέσα στα κύτταρά μας, καθιστώντας τις «οδηγίες» πιο εύκολα προσβάσιμες.
Ο βιολόγος James E. Darnell από το πανεπιστήμιο Rockefeller προσδιόρισε μια άλλη κατηγορία μορίων, τα οποία προσδένονται στο DNA και λένε στα κύτταρα πότε να ξεκινήσει η αντιγραφή των οδηγιών που τους επιτρέπει να λειτουργούν.
Τα ευρήματα αυτά θα βοηθήσουν τους γιατρούς να κατανοήσουν, πώς –ενδεχομένως- θα μπορούσαμε να ελέγξουμε τους γενετικούς κινδύνους για μια σειρά ασθενειών.
Γιατί τα σώματά μας στρέφονται εναντίον μας…
Κάποτε οι επιστήμονες πίστευαν ότι είχαν καταφέρει να αποδείξουν, ότι όλοι οι άνθρωποι είμαστε κατά 99% ίδιοι (από γενετικής απόψεως).
Οι τρεις επιστήμονες που αναφέρονται παρακάτω απέδειξαν, ανεξάρτητα, ότι αυτή η άποψη είναι λανθασμένη.
Οι Michael H. Wigler, Charles Lee και Stephen W. Scherer προσδιορίζουν πώς οι διαφορές μεταξύ των γονιδίων μας μπορεί να επηρεάζουν την προδιάθεσή μας για μια ασθένεια –ή να μας προστατεύσουν έναντι μιας.
Οι ανακαλύψεις τους, κατά πάσα πιθανότητα, θα αλλάξουν τον τρόπο που αναγνωρίζουμε και θεραπεύουμε ασθένειες, όπως για παράδειγμα, ο διαβήτης.
