Τα τελευταία εικοσιτετράωρα ένα νέο σκάνδαλο έχει ξεσπάσει στον χώρο της μόδας – και αυτή τη φορά αφορά τον εμβληματικό οίκο Louis Vuitton. Όχι, δεν πρόκειται για κάποια αμφιλεγόμενη καμπάνια ή συνεργασία, αλλά για τον επανασχεδιασμό του διάσημου μονογράμματος του οίκου που, σύμφωνα με πολλούς χρήστες των social media, δεν είναι τόσο πρωτότυπος όσο παρουσιάζεται.
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Hugo Michaudel, επικεφαλής γραφιστικής για τα ανδρικά δερμάτινα είδη της Louis Vuitton, παρουσίασε στα social media τις πρώτες εικόνες από τη νέα εκδοχή του LV μονογράμματος. Η νέα σχεδιαστική προσέγγιση, που υιοθετήθηκε για τις συλλογές Sport Capsule Prefall 2025 και Άνοιξη-Καλοκαίρι 2026, περιλαμβάνει ζωγραφισμένες στο χέρι φιγούρες ανθρώπων που κάνουν αθλήματα δίπλα στο κλασικό λογότυπο του οίκου.
Ανάμεσα στις φιγούρες βλέπουμε κολυμβητές, τενίστες και σκιέρ, με την αισθητική να είναι μοντέρνα, παιχνιδιάρικη και γεμάτη ενέργεια, σε μια προσπάθεια ανανέωσης της Louis Vuitton που οπτικά μοιάζει να έχει ενδιαφέρον.
Ωστόσο, δεν άργησαν να εμφανιστούν φωνές που ισχυρίζονται πως τα σχέδια αυτά δεν είναι πρωτότυπα, αλλά μοιάζουν εντυπωσιακά πολύ με το έργο του Werner Bronkhorst, ενός Αυστραλού εικαστικού καλλιτέχνη με καταγωγή από τη Νότια Αφρική και περισσότερους από 1,5 εκατομμύριο ακολούθους στο Instagram.
Από πού προκύπτει η κατηγορία για «κλοπή»;
Αφού ανέβηκαν οι πρώτες φωτογραφίες της νέας συλλογής στο προφίλ του Michaudel, αρκετοί χρήστες σχολίασαν δημόσια την εντυπωσιακή ομοιότητα με τις δημιουργίες του Bronkhorst. Σύμφωνα με πολλούς, τα νέα μοτίβα της Louis Vuitton είναι σχεδόν ταυτόσημα με τις θεματικές ενότητες και τα σκίτσα του καλλιτέχνη, που έχει δημιουργήσει ένα εκτενές portfolio γύρω από ανθρώπινες φιγούρες σε δραστηριότητες, όπως αθλητισμός, ζωή στο πάρκο, παραλία, χιόνι ή νερό.
Ορισμένα σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις ήταν ιδιαίτερα καυστικά: «Είναι σαν ένα φτηνό αντίγραφο του Werner Bronkhorst», «Α ναι, τίποτα δεν φωνάζει πολυτέλεια όσο το να αντιγράφεις έναν Νοτιοαφρικανό καλλιτέχνη και να του κολλάς το λογότυπό σου», «Werner, πρέπει να τους κάνεις μήνυση!».
Οι κατηγορίες αυτές γίνονται ακόμα πιο σοβαρές αν σκεφτεί κανείς πως ο Bronkhorst έχει οργανώσει εδώ και χρόνια τις συλλογές του σε θεματικές σειρές όπως: The Strokes (με επίκεντρο τη ζωή στην παραλία,) White Lines (έμπνευση από τα χιονισμένα τοπία,) Forbidden Grass (με έμφαση στον αθλητισμό και τα πάρκα), Wet (θεματολογία γύρω από το νερό). Όλα αυτά μοιάζουν εντυπωσιακά πολύ με τα στοιχεία που βλέπουμε στη νέα συλλογή της Louis Vuitton, εγείροντας ερωτήματα για το κατά πόσο η έμπνευση ήταν νόμιμη ή όχι.
Ποιος είναι ο Werner Bronkhorst;
Ο Werner Bronkhorst είναι ένας σύγχρονος εικαστικός που έχει καταφέρει να ξεχωρίσει με την αισθητική του. Το έργο του χαρακτηρίζεται από δύο κυρίως στιλιστικές κατευθύνσεις:
- Αφηρημένα γλυπτικά backgrounds πάνω στα οποία ζωγραφίζει υπερρεαλιστικές μικροσκοπικές φιγούρες ανθρώπων και αντικειμένων.
- Αναπαραστάσεις αυτοκινήτων με κάρβουνο, πάνω στις οποίες τοποθετεί παχύ στρωματωμένο κείμενο.
Το έργο του είναι αναγνωρίσιμο, συγκεκριμένο και έχει μεγάλη απήχηση στο ψηφιακό κοινό. Εύλογα, λοιπόν, οι fans του θεώρησαν πως η Louis Vuitton «δανείστηκε» παραπάνω απ’ όσο θα έπρεπε από το στιλ του, χωρίς να του δώσει την παραμικρή αναγνώριση.
Πού στέκεται η Louis Vuitton;
Μέχρι στιγμής ο οίκος Louis Vuitton δεν έχει τοποθετηθεί επίσημα για τις κατηγορίες, ούτε έχει απαντήσει στα σχόλια κάτω από τις αναρτήσεις του Michaudel. Ίσως να μην το κάνει και ποτέ – άλλωστε, η βιομηχανία της μόδας έχει μάθει να κινείται στα όρια της «έμπνευσης» και της «αντιγραφής». Ωστόσο, η ηθική διάσταση του ζητήματος δεν μπορεί να αγνοηθεί. Άλλο το να επηρεάζεσαι από ένα ύφος και άλλο το να χρησιμοποιείς σχεδόν αυτούσια σχέδια για εμπορική χρήση, χωρίς αναφορά στον δημιουργό.
Είναι όλα αντιγραφή;
Η αλήθεια είναι πως στην τέχνη – και στη μόδα ακόμα περισσότερο – η παρθενογένεση είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Όλοι επηρεάζονται από όλους. Όμως, η συζήτηση δεν είναι αν επιτρέπεται να εμπνέεσαι, αλλά αν μπορείς να παρουσιάζεις κάτι ως δικό σου, ενώ φαίνεται ξεκάθαρα πως προέρχεται από αλλού. Όταν μάλιστα αυτό συνοδεύεται από την ισχύ και τα οικονομικά οφέλη ενός κολοσσού όπως η Louis Vuitton, τα ερωτήματα που γεννώνται είναι ακόμη πιο έντονα: Πού τελειώνει η έμπνευση και πού ξεκινά η εκμετάλλευση;
Ανεξάρτητα από το αν τελικά αποδειχθεί νομικά πως υπήρξε αντιγραφή ή όχι, το ζήτημα αγγίζει ένα βαθύτερο πρόβλημα στη δημιουργική βιομηχανία: Την άνιση δύναμη ανάμεσα στους ανεξάρτητους καλλιτέχνες και τους μεγάλους οίκους. Μένει να δούμε αν η Louis Vuitton θα απαντήσει ή αν ο Werner Bronkhorst θα κάνει κάποια επίσημη κίνηση. Προς το παρόν, πάντως, το κοινό έχει μιλήσει και το κάνει πολύ δυνατά.
