Θεαματικό και μαγευτικό φυσικό αξιοθέατο, οι Μαρμάρινες Σπηλιές στη Χιλή είναι ένα δημιούργημα που μαγεύει όποιον τις επισκεφθεί από κοντά. Μεταξύ των πιο περιζήτητων αξιοθέατων στη Νότια Αμερική, αυτές οι σπηλιές σχηματίστηκαν στη λίμνη General Carrera στην Παταγονία, μια απομονωμένη παγετώδη λίμνη που αποτελεί το σύνορο μεταξύ Χιλής και Αργεντινής.
Τα μαρμάρινα σπήλαια προέρχονται από τη σύγκρουση μεταξύ νερού και ανθρακικών τοιχωμάτων ασβεστίου που έλαβε χώρα κυκλικά τα τελευταία 6.000 χρόνια. Έτσι, με φυσικό τρόπο, γεννήθηκαν τα κρυσταλλικά μαρμάρινα τοιχώματα με πολύ λεία άκρα, τα οποία αντανακλούν τα πολυάριθμα χρώματα, από έντονο μπλε έως τιρκουάζ μέχρι το πιο ανοιχτό μπλε, που συνθέτουν αυτά τα σπήλαια.
Η καλύτερη εποχή του έτους για να επισκεφθείτε τις Μαρμάρινες Σπηλιές είναι περίπου μεταξύ Σεπτεμβρίου και Φεβρουαρίου, όταν λιώνουν οι πάγοι που τροφοδοτούν τη λίμνη και το χρώμα του νερού με μια ιδιαίτερα μαγευτική τιρκουάζ απόχρωση. Όσον αφορά τις ώρες, η καλύτερη ώρα για να κάνετε μια περιήγηση με σκάφος είναι νωρίς το πρωί για να πετύχετε τον κατάλληλο φωτισμό για υπέροχες φωτογραφίες.
Γιατί είναι γνωστές οι μαρμάρινες σπηλιές
Γνωστές και ως Cuevas de Marmol, οι μαρμάρινες σπηλιές αποτελούν το πιο συναρπαστικό δίκτυο σπηλαίων στον κόσμο. Κάποιοι, μάλιστα, τις αποκαλούν και ως «ο μαρμάρινος καθεδρικός ναός», λόγω της πολυπλοκότητας του σχηματισμού και της δομής τους. Το νησάκι όπου βρίσκονται οι σπηλιές, παρεμπιπτόντως, είναι ένας σχηματισμός ανθρακικού ασβεστίου που στέκεται μόνος του, στολισμένος με τα «θαύματά» του.
Η μεγαλοπρέπεια των Cuevas προέρχεται κυρίως από το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια περισσότερων από 6.000 ετών, τα ρεύματα της λίμνης έχουν σμιλέψει το μάρμαρο που τις συνθέτει και, κάθε φορά που το φως φιλτράρεται στο εσωτερικό τους, τα μαρμάρινα τοιχώματα των σπηλαίων αντανακλούν το χρώμα των νερών που βρίσκονται από κάτω, καθιστώντας τα ένα πραγματικό θέαμα της φύσης.
Τα φανταστικά νερά των σπηλιών
Τα νερά των Cuevas de Marmol έχουν ένα υπέροχο κρυστάλλινο γαλάζιο χρώμα που οφείλεται στα μικρά σωματίδια που παραμένουν αιωρούμενα στο νερό κατά τη διάρκεια των φάσεων τήξης των κοντινών παγετώνων, αλλά και στη λάσπη που προέρχεται από τη δράση απόξεσης και διάβρωσης που προκαλούν τα συντρίμμια που μεταφέρουν οι πάγοι.
Το χρώμα των νερών στις Μαρμάρινες Σπηλιές αλλάζει συνεχώς και αυτό εξαρτάται τόσο από το φως όσο και από τη στάθμη του νερού -ποικίλλει από τιρκουάζ έως περισσότερο ή λιγότερο έντονο μπλε ανάλογα με τις κλιματολογικές συνθήκες ή την εποχή του έτους.
Την άνοιξη, για παράδειγμα, το νερό βρίσκεται στη χαμηλότερη στάθμη του, καθώς οι παγετώνες δεν έχουν ακόμα λιώσει και η λίμνη έχει ένα πολύ καθαρό γαλαζοπράσινο χρώμα. Όταν οι παγετώνες αρχίζουν να λιώνουν, η στάθμη του νερού ανεβαίνει περισσότερο από ένα μέτρο και το χρώμα του νερού παίρνει μια έντονη μπλε απόχρωση.
