Ο Νόβακ Τζόκοβιτς έχει βάλει πιο δυνατή υποψηφιότητα από οποιονδήποτε για να μνημονεύεται ως ο καλύτερος τενίστας όλων των εποχών όταν βάλει τέλος στην τεράστια καριέρα του και σε συνέντευξή του αναφέρθηκε στο πώς αντιμετώπιζε τον Ράφα Ναδάλ στο ξεκίνημά του, στα mind games την ώρα του αγώνα αλλά και στο κίνητρο που βρίσκει κόντρα στους νεότερους σε ηλικία παίκτες.
Ο Σέρβος τενίστας αναφέρθηκε στο πώς αντιμετώπιζε στην αρχή της καριέρας του τον Ισπανό ή τον Ρότζερ Φέντερερ, περιγράφοντας αυτό που ζούσε στα αποδυτήρια.
«Παίζω με τον Ναδάλ στο Roland Garros και έχω το ντουλάπι μου δίπλα στο δικό του. Και οι δύο είμαστε κοντά και προσπαθούμε να δώσει ο ένας χώρο στον άλλον. Τα αποδυτήρια δεν ήταν και τόσο μεγάλα. Ο τρόπος που κάνει άλματα ο Ναδάλ πριν βγει στο court, κάνει σπριντ δίπλα σου, μπορείς να ακούσεις και τη μουσική από τα ακουστικά του, αυτό ήταν κάτι που με εξόργιζε. Αλλά από την άλλη με ώθησε να κάνω πράγματα μόνος μου και να δείξω ότι είμαι έτοιμος για μια μάχη, για έναν πόλεμο», είπε ο Τζόκοβιτς, ο οποίος μίλησε στη συνέχεια για τα mind games.
«Παρόλο που δεν υπάρχει σωματική επαφή στο τένις, υπάρχει ακόμα μεγάλη οπτική επαφή. Όταν αλλάζουμε γήπεδο, όταν καθόμαστε στον πάγκο και μετά η μεγάλη οθόνη που δείχνει πώς πίνει το νερό του. Και μετά τον κοιτάζω, πώς πίνει νερό; Ιδρώνει περισσότερο από το συνηθισμένο; Αναπνέει βαθιά ή όχι; Και μετά βλέπω πώς επικοινωνεί με την ομάδα του. Έχετε όλα αυτά τα διαφορετικά στοιχεία επηρεάζουν πραγματικά την απόδοση και το ίδιο το παιχνίδι».
Όσο για το πώς νιώθει όταν νικάει παίκτες που είναι πολύ μικρότεροι ηλικιακά, ο 36χρονος Σέρβος απάντησε με ειλικρίνεια: «Δεν ξέρω αν ακούγεται καλό για να είμαι ειλικρινής. Αλλά ναι, νομίζω ότι τα νέα παιδιά που είναι πολύ πεινασμένα και έχουν τη θέληση να παίξουν το καλύτερό τους τένις εναντίον μου, είναι ένα επιπλέον κίνητρο. Νομίζω ότι ξυπνούν ένα θηρίο μέσα μου».
