Την εκδοχή του για τις ώρες της φρίκης που εκτυλίχθηκαν στο διαμέρισμα – σφαγείο της Μιχαήλ Βόδα όπου βρήκε τραγικό θάνατο η 4χρονη Άννυ επιχείρησε να δώσει ο κατηγορούμενος Ναζίφ Αχμέντοβ, γνωστός ως Νικολάι.

Ο κατηγορούμενος, ο οποίος φέρεται ως ένας από τους βασικούς πρωταγωνιστές στην υπόθεσης, στην απολογία του επέμεινε πως ο ίδιος δεν έχει καμία σχέση με τον χαμό της 4χρονης, την οποία αποκάλεσε «μικρή πριγκίπισσα» και έριξε όλη την ευθύνη στον πατέρα της μικρής και συγκατηγορούμενό του Σάββα, ο οποίος ισχυρίστηκε πως ήταν ο εμπνευστή του τεμαχισμού της μικρής.

«Δεν ξέρετε με τι άνθρωπο έχετε να κάνετε», είπε, αναφερόμενος στον Σάββα, συμπληρώνοντας πως εκείνος τον κατηγορεί άδικα. «Όλα είναι ψέματα 100%», τόνισε και αρνήθηκε πως βοήθησε στον καθαρισμό του σπιτιού και την εξαφάνιση των τεμαχισμένων μελών του παιδιού.

Η εξομολόγηση του Σάββα για τον τεμαχισμό του παιδιού, όπως είπε, τον κλόνισε και γι’ αυτό έφυγε για τη Βουλγαρία. «Ο Σάββας μου είπε πως την έχει τεμαχίσει σε μικρά κομματάκια… Όταν πήγα στη Βουλγαρία δεν μπορούσα να το κρατήσω άλλο μέσα μου και πήγα στις αρχές. Δεν πήγα στις ελληνικές αρχές, όχι γιατί είχα αναμιχθεί στο έγκλημα αλλά γιατί ήμουν σε ξένη χώρα». (…) «Η δική μου ανατροφή λέει ότι για ότι έχει κάνει ο καθένας θα τον κρίνει ο Θεός. Δεν τον μισώ (σ.σ. τον Σάββα). Πίστευα πως εδώ μπροστά σας θα πει την αλήθεια. Όταν τον ρώτησα γιατί τα λέει αυτά για εσένα μου απάντησε πως έτσι τον συμβούλευσε ο δικηγόρος του».

Ο Νικολάι ισχυρίστηκε πως το πρωινό, που σύμφωνα με τον συγκατηγορούμενό του Σάββα το παιδί βρέθηκε νεκρό, ο ίδιος δεν αντελήφθη τίποτα καθώς το δωμάτιο που κοιμόταν η μικρή ήταν κλειδωμένο.

«Το σαλόνι δεν κλειδωνόταν ποτέ. Μόνο η κρεβατοκάμαρα»

«Λέει ψέματα και ξέρει πολύ καλά τι έχει πει. Δεν ξέρω γιατί λέει ψέματα», αντέτεινε ο Σάββας και με θέση του συντάχθηκε και η μητέρα της Άννυ. «Μόνο η κρεβατοκάμαρα κλειδωνόταν, μας είχαν δώσει μόνο αυτό το κλειδί», είπε η γυναίκα απευθυνόμενη στο δικαστήριο.

Ο Ναζίφ Αχμέντοβ ισχυρίστηκε πως από το πρωί της Μ. Πέμπτης μέχρι και την Δευτέρα του Πάσχα, δηλαδή τις κρίσιμες ημερομηνίες, δεν διέμενε στο διαμέρισμα της Μιχαήλ Βόδα ωστόσο παραδέχτηκε πως επισκέφθηκε το φίλο του επιμένοντας πως δεν είδε στο χώρο αίμα ή μέλη του παιδιού.

Όπως είπε ο καθηγούμενος, το πρωί της Μ. Πέμπτης, οπότε και τοποθετείται ο θάνατος του παιδιού, πήγε στο Βουλγαρικό εστιατόριο όπου εργαζόταν και ο Σάββας τον ειδοποίησε να μην επιστρέψει στο σπίτι γιατί εκεί ήταν η μητέρα του και δεν ήθελε να τον δει.

Πρόεδρος: Τη Μ. Τετάρτη κοιμηθήκατε στο σπίτι της Μιχαήλ Βόδα;
Κατηγορούμενος: Ναι
Πρόεδρος: Κάνατε χρήση ναρκωτικών;
Κατηγορούμενος: Ναι καμία φορά, αλλά όχι ηρωίνη, μόνο κάνναβη.
Πρόεδρος: Είχατε διαπιστώσει αν η Άννυ είχε κάποιο πρόβλημα υγείας, σας είχε παραπονεθεί;
Κατηγορούμενος: Το παιδί ήταν υγιέστατο. Μου είπε μόνο μια φορά την Μ. Τρίτη ότι την πονούσε το στομάχι της. Το είπα στον πατέρα της και εκείνος είπε θα πεινάει και πήραμε σουβλάκια…
(…)
Πρόεδρος: Τι ώρα κοιμήθηκε το παιδί την Τετάρτη το βράδυ;
Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω, το παιδί κοιμόταν όταν επέστρεψα από τη δουλειά γύρω στις 10.30 το βράδυ. Συζητήσαμε με τον Σάββα για την πρώτη ημέρα μου στη δουλειά. Το παιδί κοιμόταν στον καναπέ. Όμως εκείνος δεν είχε όρεξη για συζήτηση, ήταν στεναχωρημένος τον ρώτησα τι έχει και μου απάντησε “έχω γυναίκα, παιδί και δικά μου προβλήματα”. Η Άννυ ήταν ξαπλωμένη μισό μέτρο μακριά μας σκεπασμένη με μια κουβέρτα. Μετά από 20 λεπτά έκανα μπάνιο και ξάπλωσα στην κρεβατοκάμαρα».
Πρόεδρος: Ο Σάββας είχε κοιμηθεί νωρίτερα;
Κατηγορούμενος: Δεν νομίζω. Είχε ένα πιάτο πορσελάνης όπου έβαζε τα ναρκωτικών και άκουγα, καθώς ξάπλωσα, πως έσπαγε τα ναρκωτικά με ένα μαχαιράκι. Το θυμάμαι, αλλά δεν ξέρω τι ώρα κοιμήθηκε. Αυτό ακουγόταν μέχρι που κοιμήθηκα.
Πρόεδρος: Σε ποιο χώρο βρισκόταν το πιατάκι με τα ναρκωτικά;
Κατηγορούμενος: Ήταν στο τραπέζι μπροστά στον καναπέ.
Πρόεδρος: Δηλαδή στο δωμάτιο που κοιμόταν το παιδί;
Κατηγορούμενος: Ναι
Πρόεδρος: Τι ποσότητα ναρκωτικών υπήρχε εκεί μέσα;
Κατηγορούμενος: Δεν θυμάμαι. Δεν μπορώ να υπολογίσω γιατί δεν ξέρω από ναρκωτικά.
Πρόεδρος: Είχε πρόσβαση το παιδί στα ναρκωτικά;
Κατηγορούμενος: Θα μπορούσε να έχει.
Πρόεδρος: Την επόμενη μέρα ( Μ. Πέμπτη) τι ώρα ξυπνήσατε;
Κατηγορούμενος: Είχα βάλει ξυπνητήρι γύρω στις 10 το πρωί αλλά σηκώθηκα 10.20 Έφτιαξα καφέ. Πήγα στο μπάνιο και ντύθηκα. Προσπάθησα να μπω στο δωμάτιο του Σάββα, δεν ήξερα αν έχει ξυπνήσει, αλλά το δωμάτιο ήταν κλειδωμένο. Το θυμάμαι πολύ καλά γιατί νευρίασα και αναρωτιόμουν γιατί κλείδωσε και δεν μπορούσα να βάλω άρωμα.
Πρόεδρος: Ο πρώτος κατηγορούμενος λέει ψέματα;
Κατηγορούμενος: Εγώ περιμένω πολύ καιρό αυτή τη στιγμή. Θέλω να πω πως αν και ένα χιλιοστό από όλα αυτά ήταν αλήθεια εγώ θα σας το έλεγα. Δεν θα κρυβόμουν πίσω από κάποια ψέματα, θα σας τα έλεγα σαν άνδρας και όχι 1,5 χρόνο τώρα οι γονείς μου να διαβάζουν αυτά που γράφονται…
Πρόεδρος: Δηλαδή λέει ψέματα;
Κατηγορούμενος: Ναι.
Πρόεδρος: Και γιατί το κάνει τι θέλει να κρύψει;
Κατηγορούμενος: Και εγώ αναρωτιέμαι το ίδιο 1,5 χρόνο τώρα. Προσπαθώ να διαλευκανθεί η υπόθεση αλλά αυτή τη στιγμή είμαι κατηγορούμενος στη φυλακή.
Πρόεδρος: Τι έχει να κερδίσει ο πρώτος κατηγορούμενος από αυτό το ψέμα;
Κατηγορούμενος: Δεν ξέρω.
Πρόεδρος: Σκεφτήκατε ότι μπορεί να είχε γίνει κάτι κακό;
Κατηγορούμενος: Όχι δεν μου έκανε κάτι εντύπωση. Έφυγα και πήγα στη δουλειά . Ξαναπήγα στο σπίτι την Μ. Παρασκευή μετά τα μεσάνυχτα. Έμεινα εκεί μόνο 5 λεπτά. Με είχε πάρει τηλέφωνο ο Σάββας και μου ζήτησε να του πάω τσιγάρα. Μπήκα μέσα στο σπίτι και πήγα κατευθείαν στην κουζίνα του πέταξα τα τσιγάρα στο τραπέζι έβαλα νερό να πιω. Βιαζόμουν γιατί με περίμενε ένας φίλος μου. Αριστερά από το νεροχύτη είδα στον πάγκο της κουζίνας το γκαζάκι με μια κατσαρόλα και έβραζε. Τον ρώτησα τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα και μου απάντησε πως φτιάχνει κοτόπουλο για το σκυλάκι. Μου έκανε εντύπωση η ώρα και γι’ αυτό τον ρώτησα.
Πρόεδρος: Σε αυτά τα λίγα λεπτά είδατε πουθενά αίμα;
Κατηγορούμενος: Εγώ δεν μπήκα σε άλλο χώρο. Δεν είδα αίμα.
Πρόεδρος: Στο μπάνιο;
Κατηγορούμενος: Δεν πήγα στο μπάνιο.
Πρόεδρος: Στην κουζίνα, στον τοίχο, σε πατώματα;
Κατηγορούμενος: Όχι , δεν είδα κάτι θα σας το έλεγα είχε καθαριστεί ο χώρος. Δεν μου έκανε τίποτα εντύπωση. Μπροστά στο ψυγείο ήταν μια νάιλον σακούλα με τρόφιμα και μου εξήγησε πως του είχαν αγοράσει κάποια τρόφιμα.
Πρόεδρος: Από το χολ περάσατε; (σ.σ. σύμφωνα με το Σάββας στο χολ έγινε ο τεμαχισμός)
Κατηγορούμενος: Ναι
Πρόεδρος: Δεν είδατε τίποτα στους τοίχους, στο πάτωμα;
Κατηγορούμενος: Όχι (…) Όταν μπήκα στο σπίτι τον ρώτησα αν είναι εκεί η μικρή πριγκίπισσα και εκείνος μου απάντησε πως ήταν στη μητέρα του.
Πρόεδρος: Μύριζε κάτι;
Κατηγορούμενος: Όχι. Όλα είναι ψέματα 100%.
Πρόεδρος: Ξαναπήγατε το Μ. Σάββατο στο σπίτι;
Κατηγορούμενος: Ναι έμεινα δυο ώρες και παίξαμε PlayStation. Δεν έχω δει ούτε μια σταγόνα αίμα.
Πρόεδρος: Ούτε αίμα, ούτε διαμελισμένα μέλη;
Κατηγορούμενος: Διαμελισμένα μέλη δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου. Ήταν χαρούμενος, δεν μου είπε τίποτα παίξαμε και πήγαμε σε μια ντισκοτέκ.
Πρόεδρος: Το σκυλί τι έκανε; Μας είπε ο πρώτος κατηγορούμενος πως το σπίτι ήταν γεμάτο αίματα το σκυλί καθόταν έτσι δεν γάβγιζε;
Κατηγορούμενος: Δεν έκανε τίποτα.
Πρόεδρος: Πως βρέθηκε αίμα μετά από τόσο καιρό και εσείς δεν το είδε.
Κατηγορούμενος: Εγώ δεν ξέρω.
Πρόεδρος: Ξαναπήγατε την επόμενη μέρα;
Κατηγορούμενος: Ναι. Στις 9-10 το βράδυ της Κυριακής του Πάσχα. Παίξαμε PlayStation και πήγαμε σε αυτό το κλαμπ.
Πρόεδρος: Και πάλι δεν είδατε αίμα ή διαμελισμένα κομμάτια του παιδιού;
Κατηγορούμενος: Ναι δεν είδα τίποτα. Πόσες φορές πρέπει να το πω;
Πρόεδρος: Ρωτάμε για κάθε μέρα ξεχωριστά.
Κατηγορούμενος: Ποτέ δεν έχω δει αίμα… Ο Σάββας ήταν μια χαρά.
Πρόεδρος: Το σπίτι είχε καθαριστεί;
Κατηγορούμενος: Το σπίτι ήταν συνήθως καθαρό. Δεν μου έκανε κάτι εντύπωση . Από το μεσημέρι της Δευτέρας μέχρι και την ημέρα που έφυγα για τη Βουλγαρία έμεινα στη Μιχαήλ Βόδα.
Πρόεδρος: Ο Σαββας είπε προανακριτικά ότι σας έδωσε κάποια σακούλα με μέλη με την κοιλιά του παιδιού και τα πετάξατε.
Κατηγορούμενος: Τι να σας πω… 1,5 χρόνο τώρα αυτός ο άνθρωπος κοροϊδεύει και τη μοίρα της κόρης του. Τι να σας πω. Μπορεί να το κάνει για να με εκδικηθεί, είστε πιο έξυπνοι από εμένα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Πρόεδρος: Τι εννοείτε όταν λέτε εκδίκηση, έχετε κάποιες διάφορες;
Κατηγορούμενος: Επειδή αν δεν ήμουν εγώ αυτός ο άνθρωπος δεν θα ήταν κατηγορούμενος. Αν δεν είχα πάει εγώ στις αρχές να πω τι μου έχει εξιστορήσει δεν θα ήταν κατηγορούμενος.
Πρόεδρος: Γιατί σας εμπλέκει μόνο στον τεμαχισμό και όχι σε κάτι άλλο. Γιατί να μην πει ότι εσείς σκοτώσατε την Άννυ αφού ο ίδιος ισχυρίζεται ότι δεν το έκανε.
Κατηγορούμενος: Δεν το ξέρω. Δεν ξέρω αν έχετε καταλάβει με τι άνθρωπο έχετε να κάνετε. Δεν είναι καθόλου χαζός απεναντίας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί είμαι εδώ.
Πρόεδρος: Αν ήθελε να σας μπλέξει γιατί δεν είπε πως σκοτώσατε την Άννυ;
Κατηγορούμενος: Και πως να το πει…
Πρόεδρος: Ναρκωτικά του δώσατε, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται ότι κάνατε, κατά τη διάρκεια του τεμαχισμού της Άννυ;
Κατηγορούμενος: Όχι…
Πρόεδρος: Από τη Μ. Πέμπτη μέχρι και τη Δευτέρα του Πάσχα του δώσατε;
Κατηγορούμενος: Όχι ποτέ δεν του έχω δώσει. Τον έχω συνοδεύσει. Είχα πάρει και εγώ 2-3 φορές κάνναβη.

Η εξομολόγηση

Όταν ο κατηγορούμενος κλήθηκε να εξιστορήσει με λεπτομέρειες τι του εξομολογήθηκε, όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε, ο Σάββας, η μητέρα της Άννυ ζήτησε να βγει από το Δικαστήριο και εκείνος πήρε στα χέρια του ένα μπουκάλι νερό και ξεκίνησε την αφήγηση του.

«Ήταν μετά την Δευτέρα του Πάσχα την Τρίτη ή την Τετάρτη το βράδυ αρχίσαμε μια κουβέντα μεταξύ μας. Του είπα “αδελφέ θα γυρίσω στη Βουλγαρία γιατί δεν έχω δουλειά και δεν μπορώ να ανταπεξέλθω”. Και εκείνος μου είπε πως αυτό δεν είναι πρόβλημα γιατί εσύ δεν μπορείς να φανταστείς τι έχει συμβεί σε αυτό το σπίτι, όσο εσύ απουσίαζες. Και τον ρώτησα τι έχει γίνει “τι θέλεις να μου πεις”. “Έχω μεγάλα προβλήματα” είπε και τον ρώτησα “τι προβλήματα. Τη μάνα του την έχουν βάλει στο ψυχιατρείο γιατί χάθηκε η Άννυ… Χάθηκε το παιδί. Τον ρώταγα συνέχεια μήπως μου κάνεις πλάκα… Τον ρώτησα αν κάποιος το ψάχνει και έτσι όπως συζητούσαμε προσπάθησε να με πείσει πως το παιδί έχει φύγει από το σπίτι της μητέρας του. Μετά από δέκα λεπτά μου είπε πως το παιδί έφυγε από το σπίτι της Μιχαήλ Βόδα και τότε εγώ του ζήτησα να μην με κοροϊδεύει και να μου πει που είναι το παιδί. Τον ρώτησα ποτέ έγινε αυτό. “Τότε όταν εσύ πήγες στη δουλειά”, είπε. Τον ρώτησα ποια μέρα και δεν μου απάντησε.

Όταν μου είπε πως το παιδί έφυγε από το σπίτι εγώ πήγα να δω αν τα παπούτσια του παιδιού είναι εκεί. Είχε κάτι μπλε, λιλά παπουτσάκια και δεν ήταν εκεί. Γύρισα πάλι και τον ξαναρώτησα. Επανέλαβε πως έχει φύγει το παιδί και εγώ τον ρώτησα, πως άνοιξε την πόρτα, πως ανέβηκε τις σκάλες, πως… Και μετά από 10 λεπτά μου είπε “κατάλαβες ότι σου λέω ψέματα” . Όταν τον ρώτησα “ποια ψέματα για ποιο λόγο” τότε μου απάντησε πως “το παιδί δεν υπάρχει πια και δεν θα γυρίσει ποτέ πια”. Μετά μου είπε “ήρθε ο Θεός και πήρε το παιδί”. Στη συνέχεια υποστήριξε πως ξύπνησε και βρήκε το παιδί με τα χείλη μελανά και παγωμένο και πως το έχει κρύψει και ποτέ κανένας δεν θα το βρει. Μου είπε ακόμη πως αν δεν είχα πάει για δουλειά τίποτα από αυτά δεν θα είχε συμβεί».

Πρόεδρος: Τον ρωτήσατε τι απέγινε το σώμα του παιδιού;
Κατηγορούμενος: Μου είπε πως ξύπνησε και είδε νεκρό το παιδί. Τον ρώτησα πως κατάλαβε ότι ήταν νεκρό και αν ειδοποίησε γιατρό και εκείνος πως το παιδί ήταν σίγουρα νεκρό. Άρχισε να μου λέει διάφορα. Περίμενε μου είπε μερικές ώρες για να σκεφτεί και μετά το τεμάχισε. Είπε πως κανείς δεν θα το βρει ποτέ Μου είπε πως τεμάχισε το παιδί.
Πρόεδρος: Είπε πώς;
Κατηγορούμενος: Μου είπε πως το έκανε 4 ημέρες. Απλά μου είπε εσύ που δεν ήσουν εδώ δεν ξέρεις τι έχει γίνει.
Πρόεδρος: Αναφερόταν σε διαφορετικό χρονικό διάστημα από αυτό που εσείς βρισκόσαστε στο σπίτι;
Κατηγορούμενος: Μου είπε πως όλα έγιναν μέσα σε 4 μέρες αλλά όχι τις επίμαχες ημερομηνίες.
Πρόεδρος: Πότε έγινε ο τεμαχισμός και ο καθαρισμός αφού μένατε στο σπίτι της Μιχαήλ Βόδα μέχρι τη Μ. Πέμπτη και στη συνέχεια πηγαίνατε καθημερινά εκεί;
Κατηγορούμενος: Δεν μπορώ να το καταλάβω.
Πρόεδρος: Να μας δώσετε μια εξήγηση όσα λέτε πρέπει να έχουν και μια λογική βάση. Ο Σάββας μας είπε ότι τον εκβιάζατε.
Κατηγορούμενος: Αυτό είναι ψέμα.
Πρόεδρος: Είχατε καθαρίσει ποτέ το σπίτι ενώ μένατε εκεί;
Κατηγορούμενος: Ναι πάνω από μια φορά. Ειδικά το δικό μου δωμάτιο.

«Πολλά μπορώ να υποθέσω αλλά φοβάμαι από αυτά που έχουν συμβεί, είμαι στη φυλακή από αυτή την ιστορία», είπε ο κατηγορούμενος συμπληρώνοντας: «Δεν το ξέρω πότε έγινε ο καθαρισμός του σπιτιού αλλά αναρωτιέμαι γιατί δεν με άφησε να μπω στο σπίτι τη Μ. Πέμπτη το βράδυ…».

«Ο Σάββας ήταν καλό παιδί»

Νωρίτερα, απολογήθηκε ο ιδιοκτήτης του διαμερίσματος στο οποίο οι γονείς της Άννυ, είχαν βρει καταφύγιο μετά τα γεγονότα. Ο ηλικιωμένος άνδρας που είναι επίσης κατηγορούμενος στην υπόθεση, είπε ότι είχε συνευρεθεί ερωτικά με το Σάββα δυο φορές έναντι 20 ευρώ. Όπως είπε, «τους φιλοξένησα κάποια στιγμή στο σπίτι μου τον Ιούνιο του 2014 μαζί με Δημητρίνα μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014. Τότε μαλώσαμε και έφυγαν. Οι σχέσεις μεταξύ τους ήταν ομαλές, κάποιες φορές τσακώνονταν το βράδυ λεκτικά. Ο Σάββας ήταν καλό παιδί, ήσυχος. Ξαναβρέθηκα με τον Σάββα τη Μεγάλη Δευτέρα. Ήρθε στο σπίτι με τη μικρή για να πιούμε καφέ.

Μου είπε ότι θα έφευγαν μόνιμα για Βουλγαρία και ότι η Δημήτρινα ήταν στη Γερμανία και σε λίγες ημέρες θα επέστρεφε . Μου πρότεινε να μου δώσει τον καναπέ που είχαν στο σπίτι τους. Μου είπε ότι θα έμπαινε σε κέντρο αποτοξίνωσης. Δεν είχε εικόνα τοξικομανή, χόρτο κάπνιζε. Μετά το Πάσχα – ήταν μπροστά και ο Νικολάι – μου έδωσε κάτι πλαστικές λεκάνες, δύο καρέκλες και δύο σκαμπό. Δεν έδειχνε αγχωμένος και ανήσυχος.

Το σπίτι στη Μ. Βόδα, ήταν άδειο, έλειπαν όλα τα πράγματα. Είχα πάει τη Μεγάλη Εβδομάδα στο σπίτι, μάλλον Μεγάλη Τρίτη και μου είπε ότι το παιδάκι κοιμόταν».

Η δίκη θα συνεχιστεί αύριο με την αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας.