To Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP επιστρέφει στην Αργεντινή μετά από 14 χρόνια. Σε μια νέα πίστα που φιλοδοξεί αυτή τη φορά να καθιερωθεί στο πρόγραμμα των Grand Prix.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η Αργεντινή επιστρέφει στο πρόγραμμα των Grand Prix. Ωστόσο είναι εντυπωσιακό πόσα ιστορικά στοιχεία συνδέονται με του αγώνες που έγιναν στην χώρα αυτή της Νοτίου Αμερικής.

1961 – Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς έγινε στο Buenos Aires και ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που αγώνας Grand Prix γινόταν σε χώρα εκτός Ευρώπης. Δεν συμμετείχαν όλοι οι πρωταγωνιστές των 500 κ.εκ. τότε και τον αγώνα είχε κερδίσει ο Αργεντινός Jorge Kissling που τερμάτισε εμπρός από τον συμπατριώτη του Juan Carlos Salatino. Ο αγώνας μνημονεύεται συχνότερα για τα όσα έγιναν στην κατηγορία των 125, όπου ο μέχρι τότε πρωτοπόρος της βαθμολογίας Ernst Degner από την Ανατολική Γερμανία δεν ξεκίνησε τον αγώνα, με αποτέλεσμα ο Αυστραλός Tom Phillis που κέρδισε να πάρει και τον τίτλο του πρωταθλητή. Ήταν ο πρώτος τίτλος της Honda στην κατηγορία των 125 κ.εκ.

1962 – Και πάλι στον αγώνα δεν συμμετείχαν οι κορυφαίοι οδηγοί της εποχής, οι Αργεντίνοι οδηγοί κυριάρχησαν ξανά στα 500 κ.εκ. με τον Benedicto Caldarella να κερδίζει και τον Juan Carlos Salatino να είναι πάλι 2ος. Τον αγώνα των 250 κ.εκ. κέρδισε ο Arthur Wheeler σε ηλικία 46 ετών που είναι έκτοτε ο γηραιότερος οδηγός που έχει κερδίσει Grand Prix. Επίσης ήταν η τελευταία νίκη της Moto Guzzi από τις 45 που έχει καταγεγραμμένες στην ιστορίας της στα GP. Ο Νεοζηλανδός Hugh Anderson κέρδισε τα 50 κ.εκ. αλλά και τα 125 κ.εκ. με Suzuki. Ο Ernst Degner τερμάτισε 2ος στα 50 κ.εκ. και κέρδισε τον τίτλο που ήταν και ο πρώτος στην ιστορία για την Suzuki.

1963 – Ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής Mike Hailwood έτρεξε στην Αργεντινή για πρώτη φορά με την εργοστασιακή MV Agusta και ήταν σαρωτικός. Έριξε γύρο σε όλους τους άλλους οδηγούς και τερμάτισε έχοντας κάνει 6 γύρους περισσότερους από τον οδηγό που τερμάτισε στην 6η θέση! Ο Hugh Anderson κέρδισε και πάλι για την Suzuki τον αγώνα των 50 κ.εκ., ο Jim Redman πήρε τη νίκη με μία Honda στα 125 κ.εκ. και στα 250 κ.εκ. ο Tarquinio Provini έδωσε στη Morini την τελευταία νίκη στην ιστορία της.

1981/82 – Μετά από ένα κενό 17 ετών, τα Grand Prix γύρισαν και πάλι στην Αργεντινή το 1981 και πάλι στην πίστα του Buenos Aires. Το 1981 το πρόγραμμα περιλάμβανε αγώνες στα 125, 250 και 350 κ.εκ., με νικητές του Angel Nieto, Jean-Francois Balde και Jon Ekerold, αντίστοιχα. Το 1982, προστέθηκε και η κατηγορία των 500 κ.εκ. όπου κέρδισε ο Kenny Roberts μπροστά από τον Barry Sheene. Τρίτος τερμάτισε ο Freddie Spencer στο ντεμπούτο της νέας τρικύλινδρης δίχρονης Honda. Ο Angel Nieto χάρισε την Garelli την πρώτη της νίκη σε Grand Prix κερδίζοντας τα 125 κ.εκ. και ο Carlos Lavado ήταν ο νικητής στον αγώνα των 350 κ.εκ.

1987 – Μετά από ένα ακόμη χρονικό κενό 4 ετών, η Αργεντινή μπήκε και πάλι στο πρόγραμμα με τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Αυτή τη φορά μόνο συμμετείχαν οι κατηγορίες των 250 και 500 κ.εκ. με νικητές τους Sito Pons κι Eddie Lawson αντίστοιχα.

1994-95, 98-99 – Τη δεκαετία του 1990-2000 το Grand prix της Αργεντινής πραγματοποιήθηκε 4 φορές, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να «μονιμοποιηθεί» στο αγωνιστικό ημερολόγιο. Το 1994, ο Jorge Martinez πήρε εκεί την τελευταία από τις 37 νίκες του σε GP, που ήταν και η τελευταία νίκη της Yamaha στα 125 κ.εκ. Το πιο αξιοσημείωτο συμβάν της χρονιάς και ένα από τα πιο πολυσηζητημένα της ιστορίας, συνέβη στα 250 κ.εκ. το 1998. Οι συναθλητές στην ίδια ομάδα Loris Capirossi και Tetsuya Harada πήγαν στην Αργεντινή για τον τελευταίο αγώνα της χρονιάς, με διαφορά μόλις 2 βαθμών. Όποιος τερμάτιζε εμπρός από τον άλλο κέρδιζε και τον τίτλο του πρωταθλητή. Ο τίτλος κρίθηκε στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου, όπου οι δύο οδηγοί συγκρούστηκαν μεταξύ τους με αποτέλεσμα ο Harada να πέσει και ο Capirossi να στεφθεί πρωταθλητής. Το 1999 ο Emilio Alzamora τερμάτισε 2ος στα 125 κ.εκ. εξασφαλίζοντας τον τίτλο για έναν μόλις βαθμό από τον Marco Melandri, που είχε προσπαθήσει να επιβραδύνει τον αγώνα ελπίζοντας ότι θα έχανε την 2η θέση ο Alzamora από τον επερχόμενο Roberto Loccatelli.